Τη στιγμή που σε Ιράκ και Ιράν επικρατεί πένθος για τον στρατηγό-μάρτυρα, η διπλωματική σκακιέρα έχει πάρει «φωτιά» και το μπαράζ ανακοινώσεων, προειδοποιήσεων και απειλών συνεχίζεται.
Το Associated Pres επιχειρεί μία πρώτη ανάλυση για το τί θα μπορούσε να ξημερώσει στην ευρύτερη περιοχή.Οι πιο άμεσες συνέπειες είναι πιθανό να εμφανιστούν στο Ιράκ, όπου το αεροπορικό χτύπημα θεωρήθηκε ως επίθεση στην ανεξαρτησία και την εδαφική ακεραιότητα της
χώρας.
Το κοινοβούλιο του Ιράκ θα συναντηθεί εκτάκτως την Κυριακή, καθώς το Σάββατο οι πολύ δυνατές πολιτοφυλακές που δρουν στη χώρα και έχουν τη στήριξη του Ιράν πραγματοποίησαν την κηδεία του Σουλεϊμανι, όπου παραβρέθηκαν χιλιάδες και εξελίχθηκε σε μεγάλο αντιαμερικανικό συλλαλητήριο.
Η δολοφονία του στρατηγού ενδέχεται να ενισχύσει ακόμη περισσότερο τις πολιτοφυλακές αυτές και τους πολιτικούς συμμάχους του Ιράν, τη στιγμή που στη χώρα είναι σε εξέλιξη μεγάλες αντικυβερνητικές διαδηλώσεις, οι οποίες είναι αντίθετες στον εναγκαλισμό με την Τεχεράνη. Τώρα οι σύμμαχοι του Ιράν μπορούν να εμφανιστούν ως τιμητές της ανεξαρτησίας της χώρας.
Η κυβέρνηση του Ιράκ, που είχε μέχρι πρότινος μία αθέμιτη συμμαχία και με την Ουάσινγκτον και με την Τεχεράνη, θα δεχθεί ασφυκτικές πιέσεις να διώξει τους περισσότερους από 5.000 Αμερικανούς στρατιώτες που βρίσκονται στη χώρα.
Η απέλαση των δυνάμεων των ΗΠΑ δεν θεωρείται ότι μπορεί να συμβεί άμεσα, σύμφωνα με τον Ρενάντ Μανσούρ, ερευνητή του βρετανικού think tank Chatnam House.
«Νομίζω ότι θα είναι πολύ δύσκολο για κάποιον ιρακινό αξιωματούχο να προβεί σε τέτοια κίνηση. Εάν φύγει η Αμερική, μπορεί να ακολουθήσουν και άλλες διπλωματικές αποστολές» συμπληρώνει.
Κάτι τέτοιο θα σπρώξει το Ιράκ ακόμη πιο κοντά στο Ιράν, μαζί με τη Συρία και τον Λίβανο και θα εκπληρώσει, ουσιαστικά, τους σκοπούς του Σουλεϊμανί και της Τεχεράνης.
Την τελευταία δεκαετία ο Σουλεϊμανί είχε κινητοποιήσει δεκάδες χιλιάδες βαριά οπλισμένους μαχητές στη Συρία και το Ιράκ, οι οποίοι πολέμησαν στο πλευρό του Ασάντ στον εμφύλιο πόλεμο της χώρας, αλλά και ενάντια στο Ισλαμικό Κράτος.
Οι ΗΠΑ έχουν πολύ λίγα στρατεύματα και στις δύο χώρες, τα οποία ενδεχομένως να βρεθούν στο στόχαστρο εκδίκησης. Η τελευταία κλιμάκωση ξεκίνησε την περασμένη εβδομάδα και κορυφώθηκε με τη δολοφονία Σουλεϊμανί.
Το Ιράν θα μπορούσε, ακόμη, να αναζητήσει εκδίκηση μέσω συμμάχων σε άλλες περιοχές, όπως ο Λίβανος, η Υεμένη ή η Λωρίδα της Γάζας .
Η Χεζμπολάχ κυριαρχεί στον Λίβανο και έχει σημαντικό οπλοστάσιο με χιλιάδες πυραύλους που μπορεί να χτυπήσουν σε οποιοδήποτε μέρος του Ισραήλ. Θεωρείται, όμως, απίθανο να ρισκάρει ανοιχτή σύγκρουση που θα μπορούσε να καταστεί καταστροφική για τη χώρα, η οποία βρίσκεται ήδη στη δίνη οικονομικής κρίσης και ταράζεται από αντικυβερνητικές διαδηλώσεις.Ειδικοί σε θέματα ασφάλειας αναφέρουν ότι μέρος των αντιποίνων μπορεί να περιλαμβάνει κυβερνοεπιθέσεις και παρά το γεγονός ότι οι ΗΠΑ έχουν αρκετά ανθεκτικό δίκτυο, υπάρχουν πολλές ευκαιρίες για να προκληθούν σημαντικά προβλήματα.
Άλλοι πιθανοί στόχοι μπορούν αν περιλαμβάνουν τον οικονομικό τομέα, τις κατασκευές, τα εργοστάσια πετρελαίου και φυσικού αερίου και τις μεταφορές.
Ιρανοί χάκερς έχουν πραγματοποιήσει αρκετές φορές επιθέσεις που έχουν προκαλέσει προβλήματα σε αμερικανικές τράπεζες πριν από τη συμφωνία του 2015 για το πυρηνικό πρόγραμμα της χώρας.
«Η ανησυχία μας είναι πως τα πράγματα θα πάνε προς τα πίσω στην εποχή πριν από τη συμφωνία με τον Ομπάμα» αναφέρει ο Τζον Χάλτκουιστ, διευθυντής ανάλυσης πληροφοριών της εταιρείας FireEye.
Η Τεχεράνη, επίσης, έχει προκαλέσει αρκετές φορές προβλήματα σε βιομηχανικά συστήματα των ΗΠΑ, όμως έχει περιορίσει τις καταστροφικές επιθέσεις σε στόχους της Μέσης Ανατολής, όμως οι σαουδαραβικές πετρελαιοπηγές.
Αντί να ενεργοποιήσει συμμάχους, το Ιράν μπορεί να ενεργήσει μόνο του και να βάλει στο στόχαστρο συμμάχους των ΗΠΑ στον Κόλπο και τις υποδομές πετρελαίου. Η Ουάσινγκτον είχε κατηγορήσει την Τεχεράνη για την επίθεση στις πετρελαϊκές εγκαταστάσεις της Σαουδικής Αραβίας τον Σεπτέμβρη.
Το ίδιο είχε κάνει και για το σαμποτάζ σε τάνκερ πέρυσι στα στενά του Ορμπούζ, από όπου περνά το 20% της παγκόσμιας παραγωγής πετρελαίου.
Το Ιράν αρνείται ανάμειξη και στις δύο περιπτώσεις, αλλά παραδέχθηκε ότι κατέρριψε αμερικανικό κατασκοπευτικό drone τον Ιούνιο.
Τέλος, η Τεχεράνη θα μπορούσε, ως αντίποινα, να εγκαταλείψει τη συμφωνία του 2015 για τα πυρηνικά, η οποία έχει τεθεί εν αμφιβόλω από τη στιγμή που ο Τραμπ απέσυρε τη χώρα του, τον Μάιο του 2018 και επανέφερε τις αυστηρές κυρώσεις. Το Ιράν έχει ήδη αρχίσει να παραβιάζει ορισμένες από τις δεσμεύσεις του απαντώντας στις κυρώσεις και θα μπορούσε να ανακοινώσει νέο πρόγραμμα εμπλουτισμού ουρανίου.Υπάρχει και η πιθανότητα, παρά τις ζοφερές προβλέψεις, το Ιράν να μην κάνει τίποτα, τουλάχιστον στο άμεσο μέλλον.
Το Ισραήλ, για παράδειγμα, δεν δείχνει να ανησυχεί τόσο πολύ. Οι αρχές έκλεισαν ένα χιονοδρομικό κέντρο στα σύνορα με τον Λίβανο και τη Συρία και ο Νετανιάχου επέστρεψε εσπευσμένα από το ταξίδι του στην Αθήνα, όμως η χώρα δεν έχει λάβει έκτακτα μέτρα ασφαλείας.
«Νομίζω ότι οι Ιρανοί είναι σοκαρισμένοι αυτή τη στιγμή» αναφέρει ο Γιοέλ Γουζάνσκι, ειδικός αναλυτής για θέματα του Ιράν στο ισραηλινό think tank National Strategic Studies,
Το Ιράν και οι σύμμαχοί του έχουν χάσει πολλούς ανώτερους αξιωματούχους τα τελευταία χρόνια. Παρά το ότι ορκίζονται εκδίκηση, συνήθως προσθέτουν αυτή θα επέλθει σε στιγμή που θα ορίσουν εκείνοι και, τελικά, η κρίση αποκλιμακώνεται.
Για παράδειγμα, η Χεζμπολάχ ορκίστηκε εκδίκηση όταν ο Ιμάντ Μουγκνιγιέντ, ένας από τους κορυφαίους στρατιωτικούς της, σκοτώθηκε σε βομβαρδισμό της Δαμασκού το 2008 από το Ισραήλ. Έχουν περάσει τόσα χρόνια και παρά το γεγονός ότι η οργάνωση έχει συγκρουστεί με το Τελ Αβίβ δεν έχει πραγματοποιήσει μεγάλες επιθέσεις.
Από την άλλη πλευρά, όμως, δεν υπάρχει προηγούμενο σαν τη δολοφονία μίας προσωπικότητας του μεγέθους του Σουλεϊμανί…
πηγή:Efsyn gr
