Η πολυσύνθετη καλλιτεχνική της προσωπικότητα, σε αφοπλίζει, όταν φέρνεις στη μνήμη σου, σταθμούς από την καριέρα της. Η Άννα Ανδριανού, είναι από τους ηθοποιούς, που δεν χρειάζονται συστάσεις. Έχεις πάντοτε τόσα πολλά να συζητήσεις μαζί της, που αν δεν μηδενίσεις τον χρόνο, δεν σου αρκεί…
Από το 1973, έχει παίξει σε πολύ σημαντικές δουλειές, τόσο στο θέατρο και τον κινηματογράφο, όσο και στην τηλεόραση. Τα περισσότερα πετυχημένα τηλεοπτικά σήριαλ που πέρασαν από τους δέκτες μας, τα τελευταία 22 χρόνια, έχουν την υπογραφή της.
Φέτος, η Άννα Ανδριανού, πρωταγωνιστεί στην παράσταση «Ανθισμένες Μανόλιες» σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Κυριακού, που αναμένεται ν΄ αρχίσει, στο Θέατρο Χυτήριο, μόλις το αρμόδιο υπουργείο, ανακοινώσει το πρωτόκολλο που αφορά τη λειτουργία των κλειστών θεάτρων.
Οι πρόβες κυλάνε κανονικά. Οι παραγωγοί ρισκάρουν, οι ηθοποιοί υπομένουν, γιατί και με κορωνοϊό, ο κόσμος έχει ανάγκη την ψυχαγωγία.
Έτσι άρχισε η κουβέντα μας με την κυρία Ανδριανού, θίγοντας την περιφρονητική συμπεριφορά της πολιτείας απέναντι στους καλλιτέχνες, και σχολιάζοντας τα μεγάλα προβλήματα του κλάδου. Στη συνέχεια, μιλήσαμε για την παράσταση που συμπρωταγωνιστεί μαζί με πέντε ταλαντούχες γυναίκες ηθοποιούς, αλλά και για το ρόλο της.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΗΣ ΑΝΝΑΣ ΑΝΔΡΙΑΝΟΥ ΣΤΗ ΛΑΜΠΡΙΑΝΑ ΚΥΡΙΑΚΟΥ
ΛΚ: Δύσκολοι καιροί για καλλιτέχνες κυρία Ανδριανού… Πώς νιώθετε μετά την περιφρονητική συμπεριφορά της πολιτείας απέναντι σας;
ΑΑ: Δεν είναι και το καλύτερο. Είναι τρελό αλλά εμάς δεν μας θεωρούν κανονικούς επαγγελματίες κι εργαζόμενους, ούτε οι συμπολίτες μας και το χειρότερο, ούτε η πολιτεία. Και δεν καταλαβαίνω γιατί. Ίσως επειδή λέμε… «Παίζω θέατρο, τηλεόραση» κλπ; Κι όμως το επάγγελμα μας είναι πολύ δύσκολο και ζητάει από εμάς πολλές εργατοώρες σκληρής δουλειάς που συνήθως είναι και κακοπληρωμένη. Ένας μέσος ηθοποιός μένει δυο φορές τον χρόνο άνεργος και σπάνια έχει απόθεμα για να ζήσει. Είναι άδικο να μας αντιμετωπίζουν έτσι.
Κάποιοι συνάδελφοι σας, θεωρούν ότι το πρόβλημα με την ανεργία στο θέατρο, αρχίζει από τις δραματικές σχολές. Δηλαδή τελειώνουν περισσότερα παιδιά, απ΄ όσα σηκώνει η αγορά. Τι λέτε γι αυτό;
Αυτό είναι κάπως αλήθεια. Ο πατέρας μου ο Νίκος Βάσταρδής που είχε πάνω από 20 χρόνια την δραματική σχολή ΘΕΜΕΛΙΟ η οποία έβγαλε σημερινούς πρωταγωνιστές (Παπακαλιάτη, Παπασπηλιόπουλο, Χρανιώτη, Κουρλαμπά, Δαδακαρίδη) δεν κρατούσε ποτέ σπουδαστές αν υποψιαζόταν ότι δεν κάνουν για το επάγγελμα. Κάποτε πήγε στις εξετάσεις του τρίτου έτους μόνο 4 παιδιά. Αλλά ήταν αστέρια και δουλεύουν όλοι άξια.
Σίγουρα ένα επίδομα είναι πολύ βοηθητικό στους καιρούς που ζούμε. Δεν είναι όμως σωτήριο. Δηλαδή, Δεν είναι ικανό να λύσει το μεγάλο αυτό πρόβλημα. Αλλά δε θα ήταν καλύτερα όλοι οι ηθοποιοί να ενωθείτε να κάνετε ένα δυνατό ταμείο, σαν κι αυτό των δημοσιογράφων;
Μακάρι να γινόταν αυτό.
Είστε υπέρ των παραστάσεων μέσω Live Streaming;
Ναι αλλά σαν ένα είδος παραστάσεων που δεν μπορεί ποτέ να αντικαταστήσει το ζωντανό θέατρο. Μην ξεχνάμε ότι η γοητεία μιας θεατρικής παράστασης είναι η προσωπική επαφή με τους θεατές, που όσο κι αν φαίνεται παράξενο «παίρνουν μέρος» κι αυτοί, με τις αντιδράσεις αλλά και με την ίδια την σιωπή τους, με την ενέργειά τους που την εισπράττουν οι ηθοποιοί πάνω στην σκηνή. Γιαυτό και κάθε παράσταση είναι κάπως διαφορετική ανάλογα με το κοινό που την παρακολουθεί. Αλλά κι ο θεατής πάει στο θέατρο για να ζήσει αυτή την εμπειρία της επαφής και της συμμετοχής του στο θαύμα και την μαγεία της παράστασης.
Θεού θέλοντος και κορωνοϊού επιτρέποντος, το χειμώνα θα βρίσκεστε στο Θέατρο Χυτήριο στην παράσταση «Ανθισμένες Μανόλιες». Αρχίσατε πρόβες;
Έχουμε αρχίσει και προχωρούν καλά και δημιουργικά.
Ας μιλήσουμε για τις “Ανθισμένες Μανόλιες”
Είναι ένα πολύ αγαπησιάρικο έργον πάνω στην φιλία και στο σύμπαν που φτιάχνουν οι γυναίκες μεταξύ τους, στην τρυφερότητα, την στοργή και την συμπαράσταση που δείχνουν η μια στην άλλη, ακόμα κι όταν έχουν διαφορές. Στις σχέσεις τους με τους άντρες και με τα παιδιά τους και σ’ αυτή την χαρακτηριστική «γυναικεία μοναξιά» που νοιώθουν ακόμα και μέσα στην οικογένεια, μιας και τελικά είναι αυτές που πρέπει πάντα να την στηρίζουν και να δείχνουν δύναμη στις κακοτοπιές. Το έργο ακροβατεί ανάμεσα στην κωμωδία και στο δράμα και το γέλιο διαδέχεται στο δάκρυ, όπως ακριβώς συμβαίνει και στην σκηνή. Ο Κωνσταντίνος Κυριακού έχει κάνει μια θαυμάσια μετάφραση και είναι δυνατός σκηνοθέτης αλλά και οι υπόλοιπες συμπρωταγωνίστριές μου είναι πολύ καλές στους ρόλους. Η Υρώ Μουκίου, Η Βάσω Γουλιελμάκη, η Κατερίνα Μπιλάλη, η Κρίστη Παπαδοπούλου, η Εύη Δαέλη.
Σε μια εποχή που η γυναίκα κέρδισε πολλά από τα ιδανικά της, δε θα έπρεπε να είχε απαλλαχτεί και από τη μοναξιά της;
Η μοναξιά είναι τελικά εσωτερική υπόθεση και για να απαλλαγείς από αυτήν δεν χρειάζεσαι καριέρα, χρηματα, ούτε καν συντροφιά αλλά να συμφιλιωθείς με τον έσω εαυτό σου, να τον αγαπήσεις και να νοιώθεις μέσα σου το κέντρο του. Και μην ξεχνάμε ότι μόνο όταν απαλλαγούμε από τον φόβο της μοναξιάς, μπορούμε να κάνουμε υγιείς και όμορφες σχέσεις και με τους άλλους.
Το κομμωτήριο γι αυτές τις γυναίκες, είναι το εξομολογητήριο τους ή ακόμα και ο χώρος ψυχοθεραπείας τους. Πόσο Σωτήριο είναι να ανακαλύψεις τον εαυτό σου ή ακόμα να μοιραστείς το πρόβλημα σου και να αναγνωρίσεις του άλλου;
Είναι σωτήριο γιατί έτσι βλέπεις ότι δεν είσαι μόνος –η ούτε μόνο εσυ έχεις προβλήματα. Ο άνθρωπος προέρχεται από ένα Σύμπαν όπου όλα είναι Ένα και αυτή την ένωση την αναζητάει μέσα του σε όλη του την ζωή. Γιατί τον βγάζει από τον νοσηρό εγωκεντρισμό.
Διαβάστε Περισσότερα: Οι «Ανθισμένες Μανόλιες» στο Χυτήριο με Άννα Αδριανού – Ηρώ Μουκίου – Βάσω Γουλιελμάκη
Αυτό το έργο γνώρισε μεγάλη επιτυχία τόσο στον κινηματογράφο, όσο και στο θέατρο. Που πιστεύετε ότι οφείλεται η επιτυχία του;
Στην ζεστασιά των σχέσεων και στην γυναικεία ψυχολογία που παρουσιάζει τόσο ζωντανά κι αληθινά. Στο χιούμορ του αλλά και στο μεγάλο δράμα που πραγματεύεται. Και πάνω απ’ όλα στην άποψη που βγάζει στο τέλος ότι «Η ζωή ακόμα κι όταν μας δοκιμάζει και μας πονάει, συνεχίζεται, είναι σημαντική και πρέπει να της λέμε «Ναι» ότι κι αν φέρνει στο δρόμο μας. Και στην μεγάλη σημασία της αγάπης που δεν πεθαίνει ποτέ.
Ποια είναι η ηρωίδα που υποδύεστε και ποιος ο χαρακτήρας της;
Είναι η Μαλέν, μια δυναμική γυναίκα, που είναι και διευθύντρια του Κέντρου Ψυχικής Υγείας της πόλης, ειδικευμένη στην διαχείριση συμπεριφορών, η οποία ωστόσο δεν μπορεί εύκολα να διαχειριστεί την συμπεριφορά της οικογένειάς της και ειδικά της αντιδραστικής κόρης της, η οποία πάσχει κι από μια επικίνδυνη ασθένεια. Η Μαλέν ωστόσο την λατρεύει και όταν εκείνη θα κινδυνέψει σοβαρά θα κάνει μια μεγάλη θυσία γι’ αυτήν. Αλλά θα το κάνει με χαρά. Είναι ένα άτομο που ξεπερνάει τον εαυτό του και ξέρει και να αγαπάει πέρα από όρια (γιαυτό και αποδέχεται με κατανόηση και τον παράξενο σύζυγό της) Η ζωή ωστόσο θα την δοκιμάσει κι άλλο…
Τι σας αρέσει από την ηρωίδα αυτή;
Η ευαισθησία και η δύναμη της. Ο τρόπος που αντιμετωπίζει ακόμα και τον πόνο. Αλλά και το χιούμορ της… Σε κάποια πράγματα της μοιάζω. Κι αυτό είναι ωραίο αλλά και δύσκολο.
Είστε ωραίος θίασος… και σκηνικά ταιριαστός! Και με σκηνοθέτη τον Κωνσταντίνο Κυριακού, είμαι σίγουρη ότι θα δούμε μια έξοχη δουλειά. Εσείς πώς σας βλέπετε;
Κι εγώ είμαι ενθουσιασμένη με τον τρόπο που δουλεύουμε. Ο Κυριακού ξέρει τι θέλει αλλά έχει και τον τρόπο να αφουγκράζεται τον ηθοποιό και να τον βοηθάει να προσεγγίσει τον ρόλο με τα δικά του μέσα. Ίσως είναι από τις πιο δημιουργικές και όμορφες πρόβες που έχω κάνει. Πηγαίνω εκεί με μεγάλη όρεξη και χαρά. Από την άλλη και η Βάσια Παναγοπούλου σαν παραγωγός, μας προσφέρει όλη της την ενέργεια και τις δυνατότητες. Νοιώθω ασφαλής και ευτυχισμένη δημιουργικά.
Έχει χαρακτηρισθεί γυναικείο έργο. Και έχω παρατηρήσει ότι το ανδρικό κοινό κάνει πίσω στα έργα αυτά. Λίγοι ακολουθούν… Εγω θα ήθελα να μας πείτε, γιατί πρέπει να έρθουν να δουν την παράσταση σας;
Οι άντρες παρότι δεν φαίνονται είναι από τα κεντρικά θέματα στην παράσταση, μιας και οι γυναίκες μιλούν συνέχεια γι αυτούς και τις σχέσεις τους. Και όχι επιθετικά αλλά με αγάπη απέναντι στις διαφορές τους και τα ελαττώματά τους. Επιπλέον το δράμα που εξελίσσεται αφορά όλους και μαθαίνουμε και την δική τους αντιμετώπιση σ’ αυτό. Είναι ένα έργο που το έγραψε άντρας το σκηνοθετεί ένας άντρας και είναι πανανθρώπινο.
Σας ευχαριστώ πολύ
Υπάρχει ένα πλάνο, για το πότε θα κάνετε πρεμιέρα;
Όπως είπες κι εσύ Κορωνοιού και υπουργείου επιτρέποντος. Αν όλα πάνε καλά, στις αρχές Νοεμβρίου.
