Ανάθεμα την ώρα…χτύπησαν οι παρακρατικοί στη Θεσσαλονίκη τον Γρηγόρη Λαμπράκη…22 Μαϊου 1963
Τι Τιμή για μένα χρόνια μετά να είμαι υπεύθυνη έκδοσης του περιοδικού ”Οι δρόμοι της Ειρήνης΄΄η φωνή των ”Λαμπράκηδων” ευθύνη που μου είχε δώσει ο Καθηγητής Πάνος Τριγάζης.
Αν και είχαν περάσει κάποια χρόνια απο την πτώση της Χούντας πήγαινα κρυφά σ΄ένα μικρό γραφείο και έκανα το κασέ του περιοδικού.Τα χειρόγραφα των πιο σημαντικών διανοούμενων .
Κάποιες τέτοιες στιγμές μονολογείς
Ε Ναι υπήρξα τυχερή σ΄αυτο το επάγγελμα.Ναι έχω κάνει χίλια λάθη στη ζωή μου.Μα δεν θα μετανιώσω ποτέ οτι είχα αυτή την διαδρομή στα πιο τρυφερά μου χρόνια.Οτι συνάντησα την Ρούλα Κουκούλου και μου κράταηε το χέρι σε κάθε μου απογοήτευση.Η γυναίκα του Ζαχαριάδη.Μάλιστα αναφέρεται ο Φρέντυ Γερμανός σ΄αυτή μας την σχέση. Οτι γνώρισα τον Γρηγόρη Φαράκο που μ΄έμαθε να αγωνίζομαι στη ζωή μου. Τον Χαρίλαο Φλωράκη που ταξιδέψαμε πολλές φορές μαζί και τον ρώταγα συνέχεια για τον εμφύλιο και για τον Μελιγαλά. ενώ βρισκάμαστε στην καρδιά του Βιετνάμ. Παρουσία του Μάκη Κοψίδη και του γιατρού Φασίτσα.
Ναι δεν έζησα την περίοδο του Γρηγόρη Λαμπράκη δεν έζησα την εκπλητκιτκή πορεία του γιατρού του πρωταθλητή που λάτρευε τον άνθρωπο.Τον γνώρισα μεσα απο τις αφηγήσεις σπουδαίων ανθρώπων και τους ευχαριστώ απο την καρδιά μου για αυτό.Ευχαριστώ για άλλη μια φορά τον Γιάννη Ριτσο για τις λεπτομέρειες που μου αφηγήθηκε για τον Γρηγόρη Λαμπράκη.Τον Τάσο Λειβαδίτη που μου έδωσε να καταλάβω γιατι ο πατέρας μου στις 22 Μαϊου του 1963 έκλαιγε απελπισμένος.Μια που δεν μπορούσα εγω να καταλάβω λόγω ηλικίας …
