Με κεντρικό σύνθημα «Ασταμάτητα δουλεύουν μόνο τα ρολόγια. Όχι στη φθηνή και ελαστική εργασία» οι συγκεντρωμένοι απαίτησαν την απόσυρση του εργασιακού νομοσχεδίου που καταργεί το οκτάωρο και επιβάλλει τις απλήρωτες υπερωρίες επιστρέφοντας εν έτει 2021 τον εργασιακό μεσαίωνα.
Χρόνια ε’ιχε να δει η Αθήνα τέτοια λαοθάλασσα. Η συμμετοχή στη μεγάλη απεργιακή κινητοποίηση που πραγματοποιήθηκε το μεσημέρι της Πέμπτης στο κέντρο της Αθήνας, με αφορμή την κατάθεση στη Βουλή του νομοσχεδίου Χατζηδάκη, που βάλλει ευθέως στα εργασιακά δικαιώματα, οδηγώντας σε επί της ουσίας κατάργηση του 8ώρου, αλλά και περιστολή της συνδικαλιστικής δράσης και του δικαιώματος στην απεργία.
Κάλεσμα συμμετοχής στην απεργία απηύθυναν ΓΣΕΕ, την ΑΔΕΔΥ και το Εργατικό Κέντρο Αθήνας, επίσης ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, το ΚΙΝ.ΑΛΛ., το ΚΚΕ, το ΜέΡΑ25, κόμματα και οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς και συνδικαλιστικά σωματεία, τα οποία στο σύνολό τους έδωσαν δυναμικό «παρών» στις προσυγκεντρώσεις και στη συνέχεια στην πορεία που ακολούθησε, ξεκινώντας από τα Χαυτεία και καταλήγοντας στη Βουλή.
Γιατί έγινε η Απεργία:
Την κατάργηση του 8ώρου και την επιβολή εβδομάδας 50 ωρών εργασίας, μέσω των ατομικών συμβάσεων εργασίας. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη και σημαντικότερη αντιμεταρρύθμιση του νομοσχεδίου, που καταργεί την εμβληματικότερη κατάκτηση των εργαζομένων, 135 χρόνια από την απεργία στο Σικάγο και 101 χρόνια μετά την καθιέρωση του 8ώρου στη χώρα μας.
♦ Οι επιπλέον 2 ώρες εργασίας, καθημερινά, είναι χωρίς αμοιβή και χωρίς προηγούμενη συλλογική σύμβαση. Θα “επιστραφούν” στον εργαζόμενο, όταν η επιχείρηση το αποφασίσει, με μειωμένο ωράριο ή ρεπό ή μέρες άδειας. Ο εργαζόμενος, δηλαδή, σε μία εποχή αυξημένης ανεργίας και εκβιαστικών διλημμάτων, προκειμένου να διατηρήσει τη θέση εργασίας του, καλείται να… προτείνει ο ίδιος στον εργοδότη του την επιπλέον απασχόλησή του, χωρίς επιπρόσθετη αμοιβή. Να συναινέσει, δηλαδή, “εθελοντικά” στην αποστέρηση και του ελάχιστου χρόνου που του έχει απομείνει για ξεκούραση, μόρφωση και οικογενειακές υποχρεώσεις. Να μεταβληθεί σε ζωντανό εξάρτημα της επιχείρησης» όπως τονίζεται.
♦ Ποινικοποιεί τη συνδικαλιστική δράση και φαλκιδεύει ακόμη περισσότερο το δικαίωμα στην απεργία.Πέρα από το γνωστό 50%+1, που νομοθέτησε η προηγούμενη κυβέρνηση το 2018, για την απεργία, προβλέπει την ηλεκτρονική ψηφοφορία στις Γενικές Συνελεύσεις, καταργώντας έτσι το δικαίωμα στον ζωντανό διάλογο, στην αντιπαράθεση των θέσεων και απόψεων, στη ζύμωση και τελικά στη σύνθεση. Πρόκειται ουσιαστικά, για την κατάργηση του δημοκρατικού διαλόγου στα συνδικάτα. Ο φαρισαϊσμός και η υποκρισία τους δεν έχουν όρια, αφού από τη μια ζητούν το 50%+1 για την απαρτία των Γενικών Συνελεύσεων για απεργία κι από την άλλη νομιμοποιούν τα αποτελέσματα των ψευδοεκλογών στην εκπαίδευση, που είχαν συμμετοχή 5 – 8%!
♦ Καταργούν τον εμβληματικότερο και φιλεργατικότερο νόμο στη χώρα μας για τα εργασιακά, τον Ν. 1264/82. Στο Δημόσιο, ουσιαστικά, απαγορεύουν την απεργία, αφού για πρώτη φορά, πέρα από το προσωπικό ασφαλείας, καθιερώνουν και το προσωπικό «ελάχιστης εγγυημένης εργασίας» σε ποσοστό 33,3%! Ταυτόχρονα, παραπέμπουν στον Ο.ΜΕ.Δ. τις απεργίες και μέχρι ο μεσολαβητής να αποφασίσει, η απεργία αναστέλλεται
Οι ρυθμίσεις αυτές, μαζί με την κατάργηση του άρθρου 15 για τις Επιτροπές Προστασίας συνδικαλιστικών στελεχών και εργαζομένων από τις απολύσεις, απομειώνουν ακόμη περισσότερο τα εργασιακά μας δικαιώματα. Σε ένα ήδη απονευρωμένο συνταγματικό δικαίωμα, αυτό της απεργίας, όπου το 90% των απεργιών κηρύσσονται παράνομες και καταχρηστικές, προστίθενται κι άλλα εμπόδια, που στόχο έχουν την περαιτέρω φαλκίδευσή του, αν όχι την κατάργησή του.
