Γράφει η Δέσποινα Μακρινού
– Θρηνώ γιατί είμαι μάνα !
– Θρηνώ για τα παιδιά που χάθηκαν !
– Θρηνώ γιατί είμαι σύζυγος, αδελφή !
– Θρηνώ για τις χαρές που δεν θα ζήσουν !
– Θρηνώ για τα νεανικά όνειρα που έσβησαν !
– Θρηνώ για τη χώρα μου !
– Θρηνώ για την υποκρισία !
– Θρηνώ για το “πάμε και όπου βγεί“!
– Θρηνώ για τις κατα συρροή εγκληματικές παραλείψεις !
– Θρηνώ για την διαχρονική προχειρότητα !
– Θρηνώ για την εθνική αμνησία !
– Θρηνώ για την επόμενη μέρα !
– Θρηνώ για την αδιαφορία !
– Θρηνώ για το “Ωχ αδελφέ”!
– Θρηνώ για το τελευταίο σφύριγμα του τρένου !
“Η πίκρα σήμερα δεν έχει σύνορα...”
Ο θυμός οφείλει, επιβάλεται, να υπερβεί του θρήνου και να τιμωρήσει !
