Η ζωή, εχει τα λογια του άμβωνα , μα εχει και τα λογια της ψυχής, μπροστα στο κεράκι της Λαμπρης. Διαλέγεις
Παίζουν και τρεμοπαίζουν ολα…
Σε ενα σταυροδρόμι μπροστα, χωρίς φωτισμο η με φως που σε στραβώνει….
Η ζωή εχει τον κύκλο της έκρηξης μιας αιώνιας Άνοιξης, εχει και την ταπεινότητα ενος χαμομηλιού και μιας παπαρουνας..
Υφαίνεται μέσα μας , το χαλι μιας νέας πασχαλιάς.
Ποτε και πως περνα ο καιρος…. Πως φεύγουν οι καιροί
Έρχονται και χορεύουν αισθήματα, χρώματα και ταξίδια στις ριζες, στα έθιμα , στις ευχες και στις εσωτερικές προσευχές.
Ολοι οι υπέροχοι συμβολισμοί της Μεγάλης εβδομάδας , μια θαλασσιά απέραντη .
Και οι ύμνοι που ηχουν στις καρδιές.. Αχ αυτές οι μελωδιες εξ ουρανου…
Εμεις σταθερά ρηχοί βουτηχτές σε μια επιφανειακή προσέγγιση.
Οχι δεν μαλώνω κανέναν, οχι δεν κριτικάρω ,οχι δεν θα χαλάσω τον τρόπο οποιας κατάνυξης η οχι , στην εσωτερική συνομιλία του καθενός με ολα τα σημάδια πορείας μας..
Τι σημαίνει για τον καθένα η θλίψη της απωλειας και τι η έκρηξη της χαρας.. Τι η πιστη, τι η προδοσία, τι τα αργύρια και το χρυσιον….Το ξέρει κι αυτος και η ψυχουλα του…
Αυτος ο αέναος κύκλος της Ανάστασης που προηγήθηκε η σταύρωση.. Ειναι χαραγμένος για ολους…
Μονο να εξηγήσω προσπαθώ, το ποσο διαφορετικοί γίναμε η έγινε το Πάσχα του καθένα.
Θες η ηλικία, θες η οπτική ,οι δυσκολίες, οι τριβες ,η ρουτίνα, θες οι ατέλειωτες υποχρεωσεις….
Αχ οι φορτωμένες ευθύνες ποσο βάρος εναποθέτουν χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε.
Η ματιά που γυρίζει στο ανέμελο παρελθόν, η ανάγκη να κοιτάξουμε πισω, στις περασμένες χαρες, στις ξένοιαστες εποχές είναι ενα φάρμακο ψυχης.
Το να προϋπαντήσουμε την φυση να μπουμπουκιάζει ενα βάλσαμο και μια απόδειξη ελπίδας.
Μια ανανέωση παρουσίας στο γυρισμα, στο πέρασμα …
Ευγνώμονες που μπορούμε να δουμε να καθρεφτίζεται το αληθινο Πάσχα στα μάτια ενός παιδιού .
Μια ανανέωση ελπίδων…
Ευχές λοιπόν ευχές. !!!!
