Γαζα! Μία υπαίθρια φυλακή “Από την αφήγηση εργαζόμενης σε Ανθρωπιστική οργάνωση στην Γάζα Της Σοφίας Τζιτζικου

Αναμνήσεις ενός τόπου Γαζα! Μία υπαίθρια φυλακή

“Από την αφήγηση εργαζόμενης σε Ανθρωπιστική οργάνωση στην Γάζα 

Της Σοφίας Τζιτζικου*

“Αυτές τις εβδομάδες, όταν το να λες οτιδήποτε δέχεται προσβολές και επιθέσεις, η φωνή μου μοιάζει ψίθυρος και αναρωτιέμαι πόσοι από εμάς νιώθουμε έτσι.

Ποια είναι η φωνή μου σε μια θάλασσα άλλων που ταιριάζει καλύτερα για να μιλήσει γι αυτό που συμβαίνει στον τόπο μου;

Αυτό πού ξέρω με σιγουριά , είναι ότι δεν θέλω , με τα λόγια μου, να “πετάξω πέτρες σε μια παιδική χαρά γεμάτη λάσπη και αίμα” εκεί, όπου ακόμη και τα λεγόμενα “αντικειμενικά” Μέσα Ενημέρωσης παρουσιάζουν τη “δική τους” , υποκειμενική “αλήθεια”.

Σε ένα podcast που άκουγα την περασμένη εβδομάδα ενώ οδηγούσα προς τη δουλειά μου, ένας ιστορικός που προσπάθησε να συνοψίσει την ιστορία της σύγκρουσης Ισραήλ – Παλαιστίνης,αναφέρθηκε στη Νάκμπα του 1948, λέγοντας ότι «αρκετοί Παλαιστίνιοι εκτοπίστηκαν».

Στην πραγματικότητα, η Νάκμπα – «καταστροφή» στα αραβικά – κατέγραψε 700.000 Παλαιστίνιους Άραβες να εκδιώκονται από τα σπίτια τους και να καταστρέφονται περισσότερα από 500 παλαιστινιακά χωριά, υποχρεώνοντας   εκατομμύρια Παλαιστίνιους σε μια κατάσταση μόνιμου καθεστώτος προσφυγιάς,   ανοίγοντας μια βαθιά πληγή που δεν αφέθηκε ποτέ να επουλωθεί….

“Την τελευταία φορά που είδα την Παλαιστίνη, λίγες μόλις ημέρες πριν την 7η Οκτωβρίου, ξεμάκραινε, μέσα από το παράθυρο του αεροπλάνου.

Σκόρπια κομμάτια ενός διαμελισμένου σώματος ο τόπος μου, κομμάτια που προσδοκούν να ενωθούν, Επί τέλους!

Είπα μέσα μου “αντίο κομματιασμένη πατρίδα μου”, με την πολύπαθη  Γάζα  νά έχει εγκατασταθεί πλέον  στην καρδιά μου.

Η Γάζα ….γεμάτη  πωλητές στο δρόμο, μαγαζάτορες  στα πολυάριθμα , μικρά καταστήματα στον ασφυκτικό ιστό της πόλης, με εμπορεύματα που ξεχύνονται στους δρόμους, ψαράδες στη θάλασσα, οικογένειες που κάνουν φασαρία, δίνοντας ηχόχρωμα και ζωή σε μια “σουρεαλιστική καθημερινότητα”!

Την πρώτη φορά που πήγα, υπήρχε μια μικρή ομάδα παιδιών που κάθονταν σε πλαστικές καρέκλες μπροστά από το  κατάστημα της οικογένειας, διαβάζοντας βιβλία!

Δίστασα  να ρωτήσω, όμως, κοίταξα τα στοιχεία εκείνο το βράδυ: Σύμφωνα με την Παλαιστινιακή Κεντρική Στατιστική Υπηρεσία, το 2020, το ποσοστό αναλφαβητισμού μεταξύ των νέων ήταν περίπου 0,7%!

Αυτές είναι οι εικόνες  πού αναβλύζουν,  τα πράγματα που συνθέτουν την ουσία, όταν  ο νους προσπαθεί να κατανοήσει τα τεχνητά σύνορα, μια πραγματικότητα μήκους μόλις 40 χιλιομέτρων, φράχτες με αλυσίδες και τσιμεντένια τείχη που έχουν κρατήσει 2,3 εκατομμύρια ανθρώπους κλειδωμένους , για δεκαετίες, στην μεγαλύτερη “υπαίθρια” φυλακή!

Ξεχνα την πολιτική για ένα δευτερόλεπτο…

Προσπάθησε να το δεις σαν ανθρώπινο ον και να δώσεις μία εξήγηση:

«Πώς είναι αυτό ένα μέρος που επιτρέπουμε να υφίσταται, ατομικά και συλλογικά; ”

Η απλή πράξη μιάς απαγορευμένης  αναχώρησης, της μετακίνησης πέρα από τα επιτρεπτά όρια, κάτι που τόσοι πολλοί κάτοικοι της Γάζας δεν είχαν ποτέ τη δυνατότητα να κάνουν για όλη τη διάρκεια της ζωής τους – αν ζήσουν αρκετά για να μετρήσουν σε διψήφιο αριθμό – σε εξοργίζει, και είναι αρκετό για να “ορίσει “την ελευθερία κάθε ανθρώπου, όπου γής…

Αυτό που σας λέω είναι η αλήθεια μου

Στην διάρκεια αυτών των εβδομάδων των παράλογων αιματοχυσιών και των ανεξέλεγκτων προκαταλήψεων, πρέπει να πώ, με ειλικρίνεια, με το χέρι στην καρδιά, ότι πιστεύω ότι η Παλαιστίνη έχει δικαίωμα να υπάρχει ελεύθερα. Και για να είμαι σαφής: είμαι κατά της Χαμάς.

Λυπάμαι βαθύτατα για την απώλεια ζωών, τόσο στην παλαιστινιακή όσο και στην ισραηλινή πλευρά των συνόρων. Δεν είμαι αντισημίτης και αγανακτώ με αυτόν τον υπαινιγμό.

Η ανθρώπινη ζωή είναι ανεκτίμητη!

Αυτό , όμως, που  εξελίσσεται στην λωρίδα της Γάζας τον τελευταίο μήνα μοιάζει με επονείδιστο “χρονικό μιάς προαναγγελθείσης Γενοκτονίας” σε βάρος τού παλαιστινιακού λαού.

Οι ειδήσεις πού φτάνουν στον “εξω κόσμο” διαφοροποιούνται ανάλογα με την αξιοπιστία των πηγών που επιλέγουμε:

Ανακουφίζει η είδηση οτι , γιά παράδειγμα, 20 φορτηγά ανθρωπιστικής βοήθειας, γιά ένα πληθυσμό 2,3 εκατ.εγκλωβισμένων αμάχων, πού βομβαρδίζονται ασταμάτητα,

χωρίς νερό, τροφή, ηλεκτρικό,φάρμακα, επικοινωνία, καύσιμα, προστασία…

Ομως, είναι σημαντικό να μην ξεχνάμε ότι ο αριθμός των φορτηγών βοήθειας που έμπαινε καθημερινά στην Γάζα πριν τις 7 Οκτωβρίου, δεν ξεπερνούσε τα 500 οχήματα!

Μια σταγόνα ανθρωπιστικής βοήθειας σε μιά πολιορκούμενη περιοχή υπό πλήρη αποκλεισμό…

Σε έναν κόσμο γεμάτο” ειδικούς” , φανατικούς, καιροσκόπους, πολεμοκάπηλους, είναι επιτακτική ανάγκη νά κλείσουμε τα αυτιά στις πολεμοχαρείς κραυγές και να κοιτάξουμε έξω και πέρα από τα “ παράθυρα” που κάποιοι έχουν σχεδιάσει για εμάς…

Οσο γιά μένα, μιά απλή Παλαιστίνια νοσηλεύτρια που βρέθηκα στον τόπο μου, μέλος ανθρωπιστικής αποστολής , μιλώντας την γλώσσα της καρδιάς, θέλησα να καταθέσω την αλήθεια που εγώ βίωσα και βιώνουν τραγικά οι άμαχοι, οι γυναίκες και τα παιδιά, μελλοθάνατοι στοιβαγμένοι  μαζί  με τους νεκρούς μιάς παράλογης θηριώδους αιματοχυσίας…

Είμαι εδώ,”ασφαλής” …όμως , εκεί,οι αγαπημένοι μου , παλεύουν να ανασάνουν κάτω από συντρίμμια….όσοι επιζούν ακόμα….”

«Κατάγομαι από εκείνο το μέρος. Έρχομαι από εδώ και δεν είμαι ούτε εδώ ούτε εκεί. Έχω δύο ονόματα που ενώνονται, αλλά απομακρύνονται. Έχω δύο γλώσσες, αλλά έχω ξεχάσει ποια είναι η γλώσσα των ονείρων μου».- Μαχμούντ Νταρουίς, Παλαιστίνιος εθνικός ποιητής.

Ο  απολογισμός…..

Μέχρι σήμερα, στην Λωρίδα της Γάζας, ο αριθμός των νεκρών  ξεπερνά τους 10,328 αμάχους.

Τουλαχιστον  4,324 είναι παιδιά, ενώ , περισσότερα από 1000 αγνοούνται θαμμένα  κάτω από τα ερείπια των κτιρίων.

Ο αριθμός αυτός ξεπερνά το ετήσιο σύνολο των παιδιών που σκοτώνονται σε όλες τις ζώνες συγκρούσεων του κόσμου κατά τη διάρκεια οποιουδήποτε από τα τελευταία τρία χρόνια, Σύμφωνα με την οργάνωση Save the Children.

Σε χθεσινή ανακοίνωση της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας , 8 Οκτωβρίου κατά μέσο όρο 160 παιδιά,σκοτώνονται καθημερινά στη Γάζα!!!!

Σε τουλάχιστον 22.000 φτάνει  αριθμός των τραυματιών, ενώ περισσότεροι από 1,4 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν εκτοπιστεί από τα σπίτια τους.

Σύμφωνα μέ τό ισραηλινό Υπουργείο Υγείας , οι απώλειες πού προκάλεσε η Χαμάς κατά την θανατηφόρα εισβολή της στό Ισραήλ ήταν ο θάνατος 1400 αμάχων και ο τραυματισμός 4.500 πολιτών, ενώ απήχθησαν περισσότεροι από 220 ως όμηροι στην Γάζα, ανάμεσα τους βρέφη και παιδιά….

Και τα ποτάμια αίματος των αθώων  συνεχίζονται, αφού και ο επίλογος του δράματος χάνεται στα συντρίμμια των βομβαρδισμενων κτιριων και  των ισοπεδωμένων ζωών….

*Η Σοφία Τζιτζίκου Σοφία Τζιτζίκου ήταν Πρόεδρος της UNICEF HELLAS.

ΠΗΓΕΣ:

*The New Humanitarian

Η δημοσίευση  τού πρωτότυπου άρθρου , σε πρώτο πρόσωπο από έναν εργαζόμενο διεθνούς ανθρωπιστικής βοήθειας , έγινε ανώνυμα , για τη διατήρηση της πρόσβασης της οργάνωσής τους στις πληγείσες κοινότητες.

*SAVE THE CHILDREN