Αυτός ο Σόι – Μπλε, που από  Σόι Μαύρο τον κόβω – Γράφει η Νίνα Ναχμία

Soimple
Facebook
Twitter
LinkedIn
128313Γράφει η Νίνα Ναχμία
Αυτός ο Σόι – Μπλε, που από  Σόι Μαύρο τον κόβω,
Ήρθε στην ζωή μας, να επιβεβαιώσει, να επιτελέσει, και ν’ αποτελειώσει τη δουλειά που άρχισε ο πρόγονός του, ο μεγαλοφυής και μοναδικός σε σύλληψη και εφαρμογή τάχιστης εξόντωσης εκατομμυρίων ανθρώπων με αγωνιώδη θάνατο πεντάλεπτου με το CΥCLON B, ή με αργό απελπιστικό θάνατο μηνών, ακόμα και ετών πείνας, φριχτών βασανιστηρίων, απελπιστικά βαρειάς εργασίας, πειραμάτων χωρίς αναισθησία και άλλων πολλών και πολιτισμένων μεθόδων των κτηνωδών της φυλής του εφευρημάτων.
Μεταξύ λοιπόν όλων των ωραίων και πολιτισμένων που έκαναν και στην πατρίδα μου την Ελλάδα εκ των οποίων κάποια έζησα και κάποια άκουσα από την μητέρα μου γιατί ήμουν μικρή και δεν τα θυμάμαι, ήταν, πως τον πιο κρύο χειμώνα του 41 ο κόσμος πεινούσε αφόρητα και δεν υπήρχε ούτε και κάρβουνο να ανάψει το μαγκάλι του να ζεσταθεί.
Τα παιδάκια σέρνονταν μέχρι το δρόμο γυμνά και ξυπόλητα με την  ελπίδα πως κάποιος θα έβαζε κάτι  στο απλωμένο χεράκι τους, όμως κανένας από τους περαστικούς δεν είχε τίποτα να τους δώσει, εκτός από κάτι καλοθρεμμένους  γερμαναράδες, που αντί να βάλουν κάτι στην χουφτίτσα τους τα κλωτσούσαν κι από πάνω κι αυτά έπεφταν σαν φυλλαράκια φθινοπώρου μέχρι να έρθει η άλλη μέρα να τα μαζέψει το κάρο μαζί με άλλους ξυλιασμένους για την ομαδική ταφή.
Κι ερχόμαστε πάλι στο…  Σόι-Μαύρο. Μια χαρά τα είχε κανονίσει λοιπόν αυτός ο «κύριος» ως συνεχιστής της αυτοκρατορίας του “UBER ALES”, να πετύχει αυτό που δεν κατάφερε ο Φύρερ. Να κατακτήσει αυτόν τον μικρό και ανυπότακτο λαό που, αν τότε δεν τον καθυστερούσε, δεν θα έχανε τον πόλεμο και σήμερα η χώρα του θα ήταν από μόνη της Ευρώπη και όλοι οι λαοί δούλοι της, κυρίως οι Έλληνες οι τσαμπουκαλήδες. Δεν του βγήκε όμως. Αλλιώς τα υπολόγισε κι αλλιώς του προέκυψαν. Πάλι αυτή η μικρή χώρα, λοιπόν, του ξαναμπαίνει στη μύτη και εμπόδιο στα σχέδια του.  Και τα σχέδια του τα κατάλαβε ως και η γειτόνισσα μου που δεν έβγαλε το δημοτικό. Αυτή την φορά  δεν θα είχε oύτε στρατόπεδα, ούτε σκατόπεδα να κλαψουρίζουν τίποτα. ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Θα τσακώνουν την διακοσάρα, καμιά φορά ούτε κι αυτήν, αλλά θα τρώνε, θα τους  βρίσκουμε και που να κοιμούνται, μια χαρά χαρωποί θα είναι. Όχι να ψάχνουνε για φλούδα πατάτας και άμα την βρίσκουνε και τους βλέπει ο Κάπο  να τους παίζει 100 βουρδουλιές πάνω στα κόκκαλα και να τους κουτσαίνει, ε’ δεν είμαστε και Ναζί, ούτε χαζοί είμαστε να  την ξαναπάθουμε. Με έξυπνο τρόπο θα  τους βουτήξουμε την χώρα πριν το πάρουνε καλά, καλά πρέφα.
Βέβαια, αν ο κ. Σόιμπλε, είχε  μια σταλιά  τσίπα, λέξη αμετάφραστη στη γλώσσα του,  η μια σταλιά  φιλότιμο, πάλι  λέξη αμετάφραστη στη γλώσσα του δεν θα τολμούσε να σκεφτεί έτσι, αλλά  βέβαια δεν τα έχει, ούτε  μνήμη έχει γιατί τον ενοχλεί να έχει, ούτε  ισοζύγιο απολογισμών ξέρει να κάνει παρ ότι  οικονομολόγος, παρά μόνο γι αυτά που του χρωστάνε, όχι γι αυτά  που χρωστάει. Γι αυτά που  χρωστάει, ξέρει να δείχνει το δάχτυλο  του να πηγαινοέρχεται σε ρυθμό ΝΑΙΝ, ακριβώς όπως  έκανε και ο πατέρας του και οι  όμοιοι του καλοθρεμμένοι ηρωικοί εισβολείς στα παιδάκια που πεθαίνανε για μια μπουκιά  ψωμί .
Κι αυτά που χρωστάει ο κ. Σόιμπλε  στον ελληνικό λαό ξεπερνάνε κατά πολύ αυτά  που   του χρωστάει εκείνος. Αν βάλουμε δε και  την  ψυχική οδύνη, τον πόνο, την καταστροφή, την απόγνωση, την διάλυση του κοινωνικού ιστού, τον εξαναγκασμό των ελλήνων σε  μια απέραντη φτώχεια για  πολλές δεκαετίες,  τότε ο κ. Σόιμπλε θα χρειαστεί να βγει ο ίδιος στις αγορές να ζητήσει οικονομική βοήθεια  για να μας ξεπληρώσει . Ας αφήσουμε τις αγριότητες που   ξεπερνούν και τον πιο διεστραμμένο εγκέφαλο των «εκπολιτισμένων» νεότερων χρόνων, όλων των κοινωνιών, όπως ξεκοιλιάσματα εγγείων γυναικών , αφαίρεση εμβρύων και πνιγμών δια των ιδίων των εντέρων. Αυτά, βέβαια, δεν αποζημιώνονται μόνο με το χρέος της Γερμανίας προς την Ελλάδα που είναι μεγαλύτερο  από όσα της χρωστάει εκείνη, αλλά για να  μην  τα θυμάται ο κόσμος και να μην ξανανοίγει η Ελλάδα τις πληγές της, δεν δείχνεις δάχτυλο αλλά δείχνεις ανοχή    και  ξεχνάς και το χρέος σου αφού  το δικό σου είναι  πολύ μεγαλύτερο, γιατί κάπου ακόμα υπάρχουν κάποιοι με μνήμη και ψυχή. Κάποιοι  που δεν ξέχασαν. Κάποιοι που σημαδεύτηκαν για πάντα, κάποιοι  ελάχιστοι ακόμα εναπομείναντες με τον αριθμό της ντροπής στον βραχίονα, κάποιοι που δεν ξέχασαν γιατί οι δικοί  σου τους επέβαλαν μια μαύρη ζωή κ. Σόι-μαύρο,   Κάποιοι που άφησαν πίσω τους θλιμμένες γενεές γιατί η ιστορία του Πόνου πηγαίνει αλυσιδωτά από γενεά σε γενεά κι εσείς αφήσατε πολλές γενεές μαραμένες, τουλάχιστον αφήστε τες να ζήσουν χωρίς να πεινάσουν για άλλη μια φορά εξ αιτίας σας. Αφήστε τους, γιατί δεν σας συμφέρει να επαναφέρει ο κόσμος στην μνήμη του τις θηριωδίες σας. Και προ πάντων  μην μας κουνάτε το δάχτυλο σας,  αν είναι κάποιος που   πρέπει να το κουνήσει είμαστε εμείς κ. Σόιμπλε για να σας πούμε άλλη μια φορά ΟΧΙ. Εσείς που αφανίσατε τα  λουλουδάκια μας και τα πετάξατε στην φωτιά, που βγάλατε ως και τα χρυσά δόντια από τα πτώματα μας μην σας ξεφύγει το  ελάχιστο της ύπαρξης μας. Εσείς που οι μητέρες σας στρώσανε με υπερηφάνεια στα τραπέζια τους τα κεντητά τραπεζομάντηλα μας και τα χαλιά μας που τους έστειλαν οι «ήρωες» πατέρες σας, εσείς που με ήσυχη την συνείδηση με τον χρυσό που σουφρώσατε συνεχίσατε πλουσιοπάροχα την άθλια ζωή  σας ,  αδιαφορώντας για το κακό που προκαλέσατε, εσείς που καταπατήσατε κάθε αρχή πολιτισμού, ανθρωπιάς, αναγνώριση αξιοπρέπειας  και ελευθερίας του ατόμου, εσείς που προσωπικά εμένα μου χρωστάτε την ζωή που δεν έζησα και με πολεμάτε ακόμα εκεί μέχρι τέλους από   το αναπηρικό σας καροτσάκι. Ξαναφέρατε στην ζωή μου την απαίσια γλώσσα σας με την απαίσια γραμματική της, που πρέπει να τελειώσει η φράση για να μάθεις το ρήμα ( όλα ανάποδα τα κάνετε) που όταν την ακούω από παιδί  αισθάνομαι σαν να ηλεκτρίζομαι από το κεφάλι μέχρι τα δάχτυλα των ποδιών μου. Γι αυτό:
Αιτούμαι
Να με φέρουν
 Μπροστά σας
Θα το αντέξω,
Να σας τα πω ένα χεράκι
Πριν αποδημήσουμε αμφότεροι
Και προσέχετε, μην μου κουνήσετε δάχτυλο, γιατί το δικό μου, που εξ αιτίας των ηρώων σας τρέμει.. βγάζει μάτι, Μετά τιμής, η αγανακτούσα 
Νίνα Ναχμία
Η Νίνα Ναχμία είναι δημοσιογράφος -συγγραφέας/

Σχετικά Άρθρα

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για να σας προσφέρει μία καλύτερη εμπειρία.