Όσες φορές περνούσαμε από τη Σταδίου για να πάμε στον ”Βασιλικό Κήπο” με τον Μπαμπά μου του έκανα την ίδια ερώτηση… “Γιατί τον κύριο Κολοκοτρώνη τον έχουνε από σίδερο φτιαγμένο και όχι από ξύλο, δεν κρυώνει το χειμώνα;” Από ορείχαλκο με διόρθωνε εκείνος και μου απαντούσε: “Για να αντέξει στους αιώνες”
Και κάναμε την παράκαμψη και πηγαίναμε στην οδό Λέκκα για να μου δείξει το σπίτι που έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του ο Γέρος του Μωριά!
Αλλά σ΄ αυτό που επέμενε ο πατέρας, ήταν η αναφορά σε κάποιους Τερτσέτη και Πολυζωϊδη !Και στις δέκα κουβέντες του οι οκτώ ήταν για το πόσο σημαντικό ρόλο παίζει η δικαιοσύνη στις σελίδες της ιστορίας.
Τη σημασία που είχε η δικαιοσύνη τότε και πάντα. Ποιοι ήταν τσανάκια της εξουσίας και τον ρόλο που έπαιξαν αυτοί οι αδέκαστοι δικαστές και έσωσαν το κεφάλι του Κολοκοτρώνη. Για να είμαι ειλικρινής δεν πολύ καταλάβαινα και πολλά πράγματα και περισσότερο με ενδιέφερε να μοιράσω το κουλούρι μου με τις πάπιες ,που πήραμε στην είσοδο του κήπου, στη λιμνούλα, παρά για τους δικηγόρους του Κολοκοτρώνη.
Πέρασαν χρόνια για να καταλάβω τη φυλάκιση και τη δίκη του Γέρου του Μωριά και του συντρόφου του Πλαπούτα σ ΄έναν εμφύλιο που είχε ήδη ανάψει από τα χρόνια της Επανάστασης
Ο Πατέρας μου όμως μου μίλαγε περισσότερο για την δικαιοσύνη. Για τον ύψιστο ρόλο που μπορεί να παίξουν οι δικαστές μας οι ”θεράποντες της θέμιδος” όπως γράφει ο Δημ. Φωτιάδης στη δίκη του Κολοκοτρώνη. Ο Τερτσέτης και ο Πολυζωϊδης που γεννήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου του 1802 ήταν Έλληνας πολιτικός, δημοσιογράφος, συγγραφέας και δικαστικός.
Αναστάσιος Πολυζωίδης και Γεώργιος Τερτσέτης: διαχρονικά σύμβολα του αγώνα για ανεξάρτητη δικαιοσύνη.
Τα ”δικαστικά” και οι αποφάσεις των λειτουργών της δικαιοσύνης είναι επίκαιρα όσο ποτέ. Απέχουμε δυο αιώνες από τη δίκη του Κολοκοτρώνη Οι δύο δικαστές είχαν βρεθεί απέναντι στον συνασπισμό όλων των συμφεροντολόγων και αχρείων που παρά λίγο να στείλουν τους αληθινούς ήρωες στην κρεμάλα.
Δυο αιώνες μετά …
