Γράφει ο Παύλος Αλέπης Η διαδικασία, δηλαδη η ακολουθουμένη οδος , για να λυθει ενα πρόβλημα της Κοινωνιας.
Με αυτον τον γνώμονα, -οσο και ευρεία εννοια- κι αν δώσουμε , πως να εντάξουμε τους λογους και τα εργα σε ενα σπαρασσόμενο κομμα;; Το παραδειγμα του ΣΥΡΙΖΑ θα εξεταζεται για καιρο…
Πως να εμπλακούμε στην διαδικασία ερμηνείας και κατανοησης;; Ο πολίτης απλα στρέφει τα νωτα.
Και τα στρεφει κλιμακωτά και μοιραια , στην αντιπολιτευση, στην Κυβερνηση,στην Δημοκρατια. Αυτο σεν μας το λεει η πολιτική επιστημη;; Οχι μονο στην μικρή Ελλαδα, αλλα στον μεγαλο Πλανητη….
Μεγαλύτερο πρόβλημα η ΚΡΙΣΗ ΗΓΕΣΙΩΝ…
Οι κυβερνητικες αποφάσεις -εδω σε μας= και οι ενέργειες στοχεύουν στην οποια επίλυση προβλημάτων με σαφη ταξικά χαρακτήρα, η με ουδέτερο προσημο ,παρακάμπτοντας εντυπωσιακα τις βασικές κοινωνικές αναγκες.
(εξ ου και προκυπτει η αγωνία της στρεβλης εικονας που μας παρέχουν τα ΜΜΕ μας. Ευημερούν οι αριθμοι και δυστυχούν οι ανθρωποι…)
Το μπαλωμα των επιδομάτων -καθε τοσο- δινει τον τονο, υπογραμμίζοντας τα προβληματα μα και την προχειρότητα μιας διαχειρισης. Που στοχο εχει την επανεκλογή προσωπων….την διατήρηση της καρεκλας, που ερμηνευει ο Λαος.
Η μεγάλη μαχη ομως κορυφώνεται, Περιπλέκεται . Η δινη στην Ευρωπη και στον Κοσμο ειναι επιδεινούμενη….
Δεν ειναι δύσκολο ΠΧ στο ενεργειακο να εστιασει καθαρα κανενας , την μια πλευρα του νομίσματος με τα υπερκερδη των ΙΔΙΩΤΩΝ ΠΑΡΟΧΩΝ συν της ΔΕΗ, και τους τσουχτερούς λογαριασμούς ολων των υπολοιπων.
Στα καύσιμα επισης . Στα τρόφιμα , στα Φαρμακα το ιδιο,,,
Οσο για την ΥΓΕΙΑ και την ΠΑΙΔΕΙΑ η εξέλιξη της μονομερείας χαρακτηριζει το μετρο της επίλυσης των προβλημάτων.. ;;;;
Και εδω ο κόλαφος της πολιτικης πρακτικής , ερχεται αμείλικτος. Δεν γινεται χαριν του προσωπικού και της καριερας να παραμερίζεται η αναγκαιότητα να επιλυθούν τα βασικα….
Δεν ειναι δύσκολο να αντιληφθεί κανενας την αναγκαιότητα μιας ουσιαστικης αντιπολιτευτικής θεσης.
Ετσι παίρνει μεγαλειώδη ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΘΟΡΥΒΩΔΗ διάσταση για την ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ η σύγκρουση συμφερόντων με εντελως χαλασμένη ΠΛΑΣΤΙΓΓΑ,
Η ζυγαριά μοιαζει σπασμένη.
Σε μια Ελλαδα που αδυνατεί να βρει και να καταδείξει τους υπευθύνους απανωτών χειρισμών, λαθων και κρίσεων , η εσωτερικη κομματική- δημοκρατικη συνεννόηση , μοιαζει πολυτέλεια.
Ας μην καμωνόμαστε ομως τους ξαφνιασμένους.
Εχουμε και εμεις ΟΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ακέραιες ευθύνες.
Μοιαζει πάντως στα κομματα μας ,να επιλέγει ο γιδοβοσκος κολόνια ευρωπαϊκή και ο μουσικος να επιχειρεί με υφος, να παιξει Μπαχ σε σκυλάδικο.
Η εμπιστοσύνη στα κόμματα μας ειναι πια, απολεσθείσα παρθενία .
Ποτε η επίλυση προβλημάτων απο σοβαρούς αναλυτες και γνωστες , δεν έγινε προταγμα,. Οπως ΑΚΡΙΒΩΣ συμβαίνει και με τους ψηφοφόρους…
Και για να μην νομιζετε πως ολα ειναι μαύρα, ας δουμε πως η νεολαια σήμερα , την επιλυση προβλημάτων την καθιστα αν οχι πρωτη προτεραιότητα , τουλάχιστον την τοποθετεί ψηλότερα απ τις προηγούμενες γενεές..
