“Ποιητή στον 21ο αιώνα τι βλέπεις”
21η Μαρτίου Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης
Της Δέσποινας Μακρινού
Παρά το εαρινό φως που απομακρύνει το χειμερινό σκοτάδι. Παρά την εαρινή μυρωδιά της φύσης που αντικαθιστά τον μαρασμό, η ποιητική έκφραση σήμερα δεν καταφέρνει να απομακρύνει την περιρέουσα απαισιοδοξία.
Η ποιητική έκφραση με τον τρόπο που δηλώνεται, απέχει απο την κινητήριο εκείνη δύναμη που ξυπνά συναισθήματα, πόθους και όνειρα.
Οι σημερινοί εκπρόσωποι βυθισμένοι στην γενικότερη κατήφεια της εποχής και των ημερών μας δεν “ακούγονται” διαδραστικά στις κορεσμένες απο βάσανα ζωές μας.
Ποιητή στον 21η αιώνα τι βλέπεις…
Βλέπω τα παιδιά της πολέμου να τριγυρνούν απεγνωσμένα
Βλέπω τους ανθρώπους να κατασπαράζονται για μιά ασημαντότητα
Βλέπω τα ζώα να βασανίζονται
Βλέπω τη φύση να καίγεται
Βλέπω τα οράματα να σβήνουν
Βλέπω τις αξίες να χάνονται
Βλέπω την κενότητα να γίνεται καθεστώς
Βλέπω, δεν θέλω να βλέπω…
Στέρεψε η ποίηση! Άραγε ανεπανόρθωτα;
Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης και ευκαιρία να αναζητήσουμε τον “κύκλο των χαμένων ποιητών”.
Να επικαλεστούμε την εσωτερική ανάγκη για διαφυγή και να ανακαλύψουμε την υπο περιορισμό ποητική έκφραση.
Γιατί το φως και το σκοτάδι, το καλό και το κακό, το άσπρο και το μαύρο μόνο με την ποίηση μπορούν να συμφιλιωθούν. Μόνο με την ποιητική γλωσσική πολυμορφία μπορούν να νικήσουν την εξαφάνιση.
Γιατί μιά κοινωνία χωρίς ποιητές είναι μία κοινωνία χωρίς μέλλον, χωρίς ταυτότητα.
“Εις σε προστρέχω Τέχνη της Ποιήσεως που κάπως ξέρεις απο φάρμακα νάρκης του άλγους δοκιμές, εν φαντασία και λόγω. Είναι πληγή απο φρικτό μαχαίρι. Τα φάρμακά σου φέρε Τέχνη της Ποιήσεων που κάμνουνε – για λίγο – να μη νοιώθεται η πληγή” Κων/νος Καβάφης 1863 – 1933)
