Την αντίθεσή της στις απολύσεις των εργαζομένων στη ΛΑΡΚΟ τονίζει σε σχετική της ανακοίνωση η Ανώτατη Διοίκηση Ενώσεων Δημοσίων Υπαλλήλων (ΑΔΕΔΥ).
Όπως επισημαίνει: «Στο εγκληματικό και επικίνδυνο τελεσίγραφο της κυβέρνησης και του ειδικού διαχειριστή ότι την Τρίτη, 16 Ιουλίου 2024, οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ πετιούνται στο δρόμο, όλοι οι εργαζόμενοι στεκόμαστε απέναντι, για να μην περάσουν οι απολύσεις, για να μην ερημώσουν τα χωριά τους.
- Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στον αγώνα που δίνουν οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ και στηρίζουμε μαζί με τους εργαζόμενους του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα τη Γενική Απεργία στη Λοκρίδα την Τετάρτη, 17 Ιουλίου 2024, και τη συγκέντρωση στις 10:30 στην πύλη του εργοστασίου στη Λάρυμνα.
- Ταυτόχρονα στηρίζουμε την παρουσία τους αύριο Τετάρτη 17 Ιουλίου στις 12:00, στο υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, στη Μεσογείων και την αυτονόητη απαίτησή τους για συνάντηση με τον αρμόδιο υπουργό.
Ενώνουμε τη φωνή μας με όλους τους εργαζόμενους και τους λαϊκούς φορείς της Λοκρίδας και απαντάμε αγωνιστικά και δυναμικά ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ – ΝΑ ΑΝΑΨΟΥΝ ΠΑΛΙ ΤΑ ΚΑΜΙΝΙΑ ΤΗΣ ΛΑΡΚΟ.
Οι εργάτες να μείνουν στη δουλειά, στα σπίτια και στον τόπο τους
Από την Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ.»
Η Γενική Μεταλλευτική και Μεταλλουργική Ανώνυμη Εταιρεία «ΛΑΡΚΟ» ήταν εταιρεία παραγωγής σιδηρονικελίου. Διέθετε μεταλλεία στην περιοχή της Εύβοιας, στο Νέο Κόκκινο Βοιωτίας, στην Καστοριά και στα Σέρβια Κοζάνης. Η εταιρεία διέθετε επίσης ένα μεταλλουργικό εργοστάσιο στη Λάρυμνα Φθιώτιδας που απασχολούσε την πλειονότητα των εργαζομένων της επιχείρησης.
Η ΛΑΡΚΟ ιδρύθηκε το 1963 από τον Πρόδρομο Αθανασιάδη Μποδοσάκη. Το 1966 ολοκληρώνεται η κατασκευή του εργοστασίου στη Λάρυμνα και το 1968 ολοκληρώνεται η κατασκευή οικισμού για τους εργαζομένους και τις οικογένειές τους. Τα μεταλλεία της Εύβοιας μπαίνουν σε πλήρη εκμετάλλευση το 1969 και το 1972 προστίθενται δύο νέες ηλεκτρικές κάμινοι. Το 1977 εγκαθίσταται η πρώτη σε μήκος μεταφορική ταινία στην Ευρώπη, με μήκος 7,5 χλμ. για να μειώσει το κόστος μεταφοράς του μεταλλεύματος με φορτηγά αυτοκίνητα.[2] Το μετάλλευμα που γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης από την εταιρεία είναι ο νικελιούχος λειμωνίτης.[3] Τα κοιτάσματα που εκμεταλλεύεται η εταιρεία υφίστανται επιφανειακή εξόρυξη (μέθοδος ανοικτού φρέατος) ενώ μόνο το 2% εξορύσσονται υπόγεια. Το τελικό αποτέλεσμα είναι κοκκοποιημένο σιδηρονικέλιο υψηλής καθαρότητας, χαμηλής περιεκτικότητας σε άνθρακα, το οποίο χρησιμοποιείται αποκλειστικά στην παραγωγή ανοξείδωτου χάλυβα και διακινείται από το λιμάνι της Λάρυμνας.[4]
Τα στάδια πυρο-μεταλλουργικής κατεργασίας του ελληνικού σιδηρονικελιούχου λατερίτη, όπως εφαρμόζονται σήμερα στη ΛΑΡΚΟ, είναι[5]:
- Εξόρυξη, διακίνηση και μηχανική προπαρασκευή (θραύση, ταξινόμηση) των πρώτων υλών.
- Ξήρανση, πύρωση και εκλεκτική προαναγωγή του μεταλλεύματος σε περιστροφικές καμίνους (rotary kilns),
- Ολοκλήρωση της προθέρμανσης και της αναγωγής, τήξη και διαχωρισμός των φάσεων μετάλλου-σκωρίας σε ηλεκτρικές καμίνους τόξου (electric arc furnace, EAF),
- «Εμπλουτισμός» και καθαρισμός του μετάλλου σε μεταλλάκτες τύπου OBM
Το 1989 η ΛΑΡΚΟ υφίσταται εκκαθάριση και αλλάζει ιδιοκτησιακό καθεστώς. Μέτοχοι στη νέα εταιρεία γίνονται η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, η ΔΕΗ και ο Οργανισμός Ανασυγκρότησης Επιχειρήσεων (ΟΑΕ). Το 1992 ανοίγει νέο ορυχείο στη θέση Ιεροπηγή Καστοριάς. Από το 2004 περνά ξανά σε περίοδο κερδοφορίας και προσπαθεί να ανανεώσει τον εργοστασιακό εξοπλισμό της. Το 2005 ήταν η μόνη ευρωπαϊκή εταιρεία που παρήγαγε νικέλιο από αυτόχθονες πηγές, ενώ κάλυπτε το 6% της πανευρωπαϊκής ζήτησης σε νικέλιο.[6]
Το 2009 λόγω κυρίως της παλαιότητας του εξοπλισμού συνέβησαν δύο αλλεπάλληλα ατυχήματα ύστερα από εκρήξεις σε καμίνους.[7] Δόθηκε, επίσης, εντολή προσωρινής αναστολής λειτουργίας στις καμίνους, προκειμένου να ελεγχθούν.
Στις 9/12/2013 ένας 41 χρόνος χάνει τη ζωή του πέφτοντας από ύψος 20 μέτρων.[8]
Το 2013 υπήρξε μια πτώση παραγωγής της τάξης του 10% μετά τις εξαιρετικές επιδόσεις του 2012, χρονιά κατά την οποία η παραγωγή ανήλθε στο επίπεδο των 18.600 tn νικελίου και οι πωλήσεις σε 19.071 tn δημιουργώντας ιστορικό ρεκόρ. Οι εξαγωγές για το 2013 ανήλθαν σε 17.054 tn Ni με παράλληλη εξάντληση των αποθεμάτων ετοίμου προϊόντος[9].
Τα εκμεταλλεύσιμα κοιτάσματα που αποτελούν τροφοδοσία του πυρομεταλλουργικού εργοστασίου της Λάρκο είναι από τα πλέον φτωχά διεθνώς χωρίς παράλληλα να είναι μεγάλα κι ανεξάντλητα. Για τη βιώσιμη και το δυνατόν μακροχρόνια λειτουργία ενός εργοστασίου με την υφιστάμενη πυρομεταλλουργική μέθοδο απαιτούνται μεταλλεύματα με υψηλή περιεκτικότητα σε νικέλιο, τα οποία δεν διατίθενται στον ελλαδικό χώρο[10][11]. Επιπλέον προαπαιτείται μια φτηνή πηγή ενέργειας ακριβώς επειδή η χρησιμοποιούμενη μεταλλουργική μέθοδος είναι εξαιρετικά ενεργοβόρος (δουλεύει σε θερμοκρασίες 900°C-1.500°C) επιμερίζοντας το μισό και πλέον του συνολικού κόστους παραγωγής για ενέργεια. Σε διεθνές επίπεδο, αλλά και στην Ελλάδα έχουν γίνει αρκετές προσπάθειες προς την κατεύθυνση της Υδρομεταλλουργίας και των αντίστοιχων μεθόδων αυτής, οι οποίες εξειδικεύονται στη δυνατότητα εκμετάλλευσης λατεριτικών αποθεμάτων με χαμηλή περιεκτικότητα νικελίου (κάτω από 0,7% από περίπου 1% που κατεργάζονται από την εφαρμοζόμενη πυρομεταλλουργική μέθοδο .
Πληροφορίες ιστορικό :Βικιπαίδεαι
