Και φυσικά ο δολοφόνος δεν έχει βρεθεί ακόμα Στο μακρινό 1988 το να είσαι ΄΄ντίγκι ντάνγκα” ”αδελφή” ή ”τοιούτος ‘ δεν ήσουν τίποτα άλλο ,παρά μια κηλίδα που λέρωνες τον πανάλευκο κοινωνικό ιστό
. Ο Κώστας Ταχτσής που γεννήθηκε σαν σήμερα το 1927, στη Θεσσαλονίκη ,βρέθηκε φριχτά δολοφονημένος από έναν εφήμερο σύντροφο; από έναν κρυφό σύντροφο; ή από κάποιον ”σεμνό” και αναγνωρίσιμο πελάτη που δεν ήθελε να αφήσει υπόνοιες για την διπλή ζωή του…Ποιος ξέρει ; Ηταν Αυγουστος ,25 του μήνα ,1988.
Μέσα στην πολιτική ιδεολογική αρρυθμία που ζούμε ,στην επερχόμενη ανακοπή των ονείρων και αγώνων ”,σημάδεψα ” ”Το φοβερό Βήμα” του Κώστα Ταχτσή, γιατί με την μοναδική επιμέλεια του υπέροχου λόγιου Θανάση Νιάρχου ,συναντάς συν τοις άλλοις τη βία που μας έχει ”ξαφνιάσει” της ανήλικης ζωής που έχουμε την εντύπωση και την παραπληροφόρηση ,ότι είναι φρούτο τούτης της εποχής. Ε λοιπόν διαβάστε ,έτσι για να αντιληφθείτε ίσως, ίσως, λέμε ότι τα σημερινά, άγρια, ένστικτα των παιδιών ,είναι ο δικός μας καθρέφτης.
Ε ΄Ναι η σημερινή πραγματικότητα είναι η συνέχεια του χθες μιας νοοτροπίας που δεν λέει να μας εγκαταλείψει …”Το παιδί (Ταχτσής) γίνεται μπαλάκι .Η μάνα δεν το θέλει , το παραδίδει στις γυναίκες της φαμίλιας στη γιαγιά Πολυξένη και στη θεία Εκάβη κι ο μικρός Κώστας αλλάζει σπίτια πολιτείες και σχολεία…Μισόκαταλαβαίνοντας μυείται από τα άλλα παιδιά τα μυστικά της πρώϊμης σεξουαλικότητας πάντα βρίσκοντας τον εύ
ατό του…απο κάτω.
<<Πέσε χαμου με τ΄ μουρ΄ να σε περάσουμ΄ όλοι είδ΄ μη δε στο δίνω>> προστάζει ο δωδεκάχρονος αρχηγός γιός του φούρναρη που του είχε πάρει το παντελονάκι…Και κάθεται… και όταν μετά από ώρες γυρίζει στη γιαγιά του τρώει και ξύλο με την βίτσα γιατί του πήραν το παντελονάκι! Πρώτη εμπειρία…
Και ο Ταχτσής κάποια στιγμή θα πει << Αν μιλάω για τα παιδικά μου χρόνια και το περιβάλλον που μεγάλωσα ,είναι επειδή από εκεί , και όχι από καμιά ιδιοτροπία της φύσης,. Η δική μου ιδιαιτερότητα καλή ή κακή από εκεί ξεκίνησε απο εκει αρχίζουν όλα>>
Ο στραγγαλισμός του συγγραφέα δημιούργησε πολλά ερωτήματα. Δίπλα του βρέθηκαν ”ενοχοποιητικά” στοιχεία όπως μι ξανθιά περούκα και γυναικεία ρούχα και έλειπε η φωτογραφική του μηχανή .ο αυτόματος τηλεφωνητής και ενα βίντεο. Η υπόθεση έκλεισε και ο δολοφόνος δεν βρέθηκε ποτέ. Ληστεία μετά φόνου. Τελεία και παύλα. Το ότι βρέθηκαν στην τσέπη του Ταχτσή 5.500 χιλιάδες δραχμές , είπαν απλά ότι ο στραγγαλιστής ήταν απρόσεκτος…
Ομως ,’ομως …
Ο συγγραφέας ετοίμαζε την αυτοβιογραφία του στην οποία έλεγε ότι θα πει πολλά. Η αδελφή του είπε στην Αστυνομία πως “ίσως με όσα θα έγραφε να έθιγε κάποιον και να ήθελε να τον βγάλει από τη μέση, σκηνοθετώντας ληστεία”. Μάλιστα, στο σπίτι του δεν βρέθηκαν οι δακτυλογραφημένες σελίδες της συγκεκριμένης αυτοβιογραφίας του, που ήταν υπό έκδοση, αποσπάσματα της οποίας ο συγγραφέας είχε διαβάσει τόσο στη στενή φίλη του Νένη Σταμάτη αλλά και στην εκδότρια του Εξάντα, Μάγδα Κοτζιά. Εικάζεται πως κάποιος από αυτούς που θιγόταν πράγματι απ’ όσα αποκάλυπτε ο Κώστας Ταχτσής να προχώρησε και στο αποτρόπαιο έγκλημα.
Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος «Το τρίτο στεφάνι» απο το αυτοβιογραφικό βιβλίο του Κώστα Ταχτσή, σε σκηνοθεσία Θανάση Παπαγεωργίου.
Ο Κώστας Τσαχτής ο συγγραφέας του περίφημου μοναδικού μυθιστορήματος ”Το Τρίτο στεφάνι” ,τα διηγήματα ”Τα Ρέστα” τα ποιήματα το Βυζάντιο έγραψε ότι όλα τα ετοίμαζε στο πόδι!
”Η Γιαγιά μου η Αθήνα’‘ είναι οι σχέσεις έρωτα απώθησης για την πρωτεύουσα για αυτή την γηραιά Κυρία την Αθήνα…
Ο Κώστας Ταχτσής γεννήθηκε σαν σήμερα στη Θεσσαλονίκη στις 8 Οκτωβρίου 1927. Ο πατέρας του Γρηγόριος και η μητέρα του Έλλη (το γένος Ζάχου), κατάγονταν από την Ανατολική Ρωμυλία …
Δολοφονήθηκε στο σπίτι του στις 25 Αυγούστου 1988 .Ηταν μόλις 60 χρονών.
