Πρωτοχρονιάτικα διαγγέλματα και μηνύματα
Γράφει η Ευτυχία Καρύδη Φαράκου Άαα!α..Η μάνα μας βγάζει ένα παρατεταμένο – Άαα!α.. Από μερικά ταρτάκια, παραγγελία, στου Φλόκα, λείπανε κερασάκια. Σε άλλα υπήρχαν δακτυλικά βαθουλώματα στην σαντιγύ ΄Αααα!α.. Πάνε τα τραταμέντα. Ή αδελφή μου, γλυκατζού μέχρι που δεν παίρνει, το βράδυ τα έχει ρημάξει. Τώρα δήθεν κοιμισμένη, κάνει τον ψόφιο κοριό.
Ναι! Αλλά σήμερα, ανήμερα Πρωτοχρονιά, η μάνα μας, ως Βασιλική, γιορτάζει. Γιορτάζει και η γιαγιά μας η Καρύδαινα.Και η πρωτοξαδέλφη της. Όλα τα σόγια και από τις δυο μεριές σπίτι μας. Φαϊ, κόψιμο βασιλόπιτας, σβουράκι. Και το απόγευμα οπωσδήποτε μπακλαβάς από κουκουνάρι, λικέρ χειροποίητο- cherry και ταρτάκια. Τί θα κεράσει τριάντα ανθρώπους και βάλε; Χώρια τους χρονιάρηδες για τα χρόνια πολλά;
Τρέχοντας φεύγει ο πατέρας μας, μήπως και προλάβει να σώσει “οτιδήποτε, αν σώζεται”. Η ώρα περνάει και δεν επιστρέφει. Η αγωνία κορυφώνεται καθώς οι θείοι και οι θείες έχουν αρχίσει να ΄ρχονται. Στον δρόμο έχει συναντήσει σύνδεσμο από την οργάνωση.
–Δεν μπορούμε να μείνουμε με σταυρωμένα χέρια μετά το κατάπτυστο βασιλικό διάγγελμα. Πρέπει να κινητοποιηθούμε.
–Πρέπει να πάω τα γλυκά στο σπίτι.
Ποιο σπίτι; Τα σόγια είναι ανακατεμένα, άλλος αριστερός, άλλος δεξιός, οι καλύτεροι και βασιλόφρονες.
Παραμονή του 1966, ο εκλιπών τέως βασιλεύς Κωνσταντίνος λέει υπερηφάνως με στόμφο στο πρωτοχρονιάτικο διάγγελμα του: “Ευχαριστώ από καρδίας όλους όσους με εβοήθησαν να ευρεθεί η καλυτέρα δια το έθνος λύσις. Αλλά μη λησμονώμεν ότι ο κίνδυνος εξακολουθεί και η ευθύνη όλων μας θα είναι μεγίστη αν χαλαρώσωμεν..Ο κομμουνισμός αποτελεί μίασμα. Ηθική του είναι το ψεύδος και η προδοσία. Μολύνει και καθιστά ανύποπτον εχθρόν της πατρίδος πάντα ερχόμενον εις επαφήν με αυτόν, άτομον ή ομάδα”.
Επιστρέφει ο πατέρας μας, εξηγεί στη μάνα μας τα καθέκαστα της καθυστερήσεως. Πάλι εκείνη αρχίζει τα ‘Ααα.. Προσπαθούν όπως-όπως να περάσει η ημέρα χωρίς εμφυλίους. Έξω όμως το καζάνι βράζει. Κάθε λίγο και λιγάκι το κουδούνι χτυπάει, το τηλέφωνο το ίδιο. Υποτίθεται για χρόνια πολλά. Στην ουσία ο ένας ειδοποιεί τον άλλον. Ο κόσμος, αντίθετα από τις βασιλικές προσδοκίες, απέχει από την επίσημη δοξολογία στην Μητρόπολη και μετατρέπει σε μαζική διαδήλωση τον εορτασμό των Θεοφανείων στον Πειραιά.
‘Ανθρωποι των Γραμμάτων ξεσηκώνονται υπογράφουν κείμενο διαμαρτυρίας που διακινείται από χέρι σε χέρι. Στην εφημερίδα “Αυγή” ο Κώστας Βάρναλης γράφει:”Περηφανεύομαι πως είμαι ο αρχαιότερος αριστερός στους αγώνες για λευτεριά και δικαιοσύνη. Και τιμή μου να το λέγω. Και ξαφνικά “φωνή εκ των άνω” μού μαθαίνει πως είμαι μιασμένος και πως για να γίνω καλός πολίτης πρέπει να μισώ τον εαυτό μου και πως η μεγαλύτερη εθνική μας δύναμη είναι ο διχασμός”.
Στην εφημερίδα “Τα Νέα” ο αριστοτέχνης γελοιογράφος Φωκίων Δημητριάδης, αν και δεξιός, σε ένα αριστουργηματικό σκίτσο του κρούει τον κώδωνα του κινδύνου. Με τους στίχους από την Κόλαση του Δάντη: “Ξεχάστε κάθε ελπίδα, εσείς που μπαίνετε”προειδοποιεί τους πολιτικούς να μην πέσουν στη φάκα του βασιλικού διαγγέλματος.
Δεν υπολείπεται ο ομοϊδεάτης του, Δημήτρης Ψαθάς. Επίσης από “Τα Νέα”με ανοιχτή επιστολή του, που πρέπει, κάποτε, να διδάσκεται στα σχολεία για το ύφος και το δημοκρατικό ήθος, απευθύνεται στον άνακτα:”Δεν πρόφθασα Μεγαλειότατε να χαρώ τα ελπίδας όλου του ελληνικού λαού “για ένα καλύτερο σήμερα και αύριο”. Οπότε από ραδιοφώνου ακούω το διάγγελμά σας, το οποίον με άφησεν εμβρόντητον. Όσα φοβερά περιλαμβάνονται ούτε καν οι φανατικότεροι αρθρογράφοι της Άκρας Δεξιάς δεν έφθασαν ποτέ να γράψουν. Εις το διάγγελμα, δεν χρησιμοποιείται απλώς η φτηνή φράσις κομμουνιστικόν μίασμα, αλλά καλούνται και εθνικόφρονες να κόψουν και την καλημέραν από τους αριστερούς. Ειδάλλως καθίστανται εχθροί της πατρίδος. Αλλά ποίος ‘Ελλην εθνικόφρων δεν γνωρίζεται με κάποιον κομμουνιστήν; Πρωτοφανές το κείμενον του διαγγέλματος, Μεγαλειότατε. Όλοι οι αρχηγοί κρατών του πολιτισμένου κόσμου-δεδηλωμένοι αντικομμουνισταί- απηύθυναν προς τους λαούς τους πρωτοχρονιάτικα διαγγέλματα. Αλλά κανείς δεν εκήρυξε το μίσος και τον διχασμόν, ούτε ο Ντε Γκώλ, ούτε ο Πάπας, ούτε καν ο Αυτοκράτωρ του Ανατέλλοντος Ηλίου Χιροχίτο. Αλλά ούτε και ο προστάτης και θείος ημών Τζόνσον της Αμερικής”.
Σιγά μην εισακούστηκαν! Από την ΕΙΡ (Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας) απαγορεύονται τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη. Μάνος Χατζηδάκις, Σταύρος Ξαρχάκος, υπογράφουν κείμενο διαμαρτυρίας. Συντάσσονται, αν και ως νεότεροι θα μπορούσαν να επωφεληθούν, οι Χρήστος Λεοντής, Μάνος Λοϊζος, Διονύσης Σαββόπουλος. Ο αέρας αρχίζει να μυρίζει σαπίλα. Εμποδίζεται η κυκλοφορία ποιημάτων του Νίκου Γκάτσου μελοποιημένων από τον Χατζηδάκι στην “Μυθολογία” διότι προτρέπουν φευ! εις έγκλημα (!!!!). Διωγμοί, φωνές από ύαινες παντού. Η χούντα δεν αργεί.
Έκτοτε δεν ξαναπαραγγείλαμε ταρτάκια για πρωτοχρονιάτικα κεράσματα. Τα πήραμε ανάποδα, κάτι σαν μαύρο γάτο.
Περάσανε τα χρόνια. Ευδοκίμησε (?) και η Δημοκρατία στη χώρα μας. “Το μεγάλο στοίχημα της εποχής μας” υπογραμμίζει, στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμα της για το 2025 η Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, κ. Σακελλαροπούλου, “Είναι η ελευθερία, η ισότητα και η αλληλεγγύη”. ‘Ολα με διαπερνούν αλλά αυτό το ισότητα και αλληλεγγύη, ‘Οοοοχι δεν υπάρχει! Το ίδιο περίπου εύχεται και η οικογένεια Ντε Γκρες, που μέλη της στέλνουν αιτήματα φιλίας εδώ κι εκεί. Πού ΄σαι Ιονέσκο να μάς δεις με την “Καραφλή τραγουδίστρια”σου. Όταν τα πρωτοδιάβασα στον τοίχο μου στο φβ, νόμιζα ότι έκαναν τα μάτια μου πουλάκια. Για να βεβαιωθώ ότι δεν έχω πρόβλημα, μετά την εγχείρηση καταρράκτη, πάω στον οφθαλμίατρο.
– Μια χαρά είσαστε, με διαβεβαιώνει.
Καθησυχασμένη, μα γεμάτη τύψεις γιατί δεν εξαντλήσαμε όλα τα περιθώρια, ώστε να μπορεί να έλθει η μάνα μας στο χριστουγεννιάτικο ταξίδι μας στην Βιέννη, πόλη που λάτρευε. Σε απευθείας σύνδεση από την Μουσικφεράιν θα ακούσω την καθιερωμένη, εδώ και χρόνια, πρωτοχρονιάτικη Συναυλία Βιέννης αφιερωμένη στον Γιόχαν Στράους.
Ελπίζω πως στο πρόγραμμα θα περιλαμβάνεται και η “Νυχτερίδα”. Η τυπική βιεννέζικη Οπερέττα με την οποία σημειώνεται σταθμός στην ιστορία αυτής της θεατρικής μορφής, αφού δεν κυριαρχούν φανταστικά πρόσωπα με παρδαλές και μυθολογικές ενδυμασίες. Για πρώτη φορά στη Σκηνή σε ρυθμό βαλς τραγουδούν ,χορεύουν ,ερωτοτροπούν, πρωταγωνιστούν χαρακτήρες της Ζωής. Εσείς, εγώ.
Καλή μας χρονιά, λοιπόν!
