Αν έχεις δει The Golden Girls, θυμάσαι τη Blanche Devereaux (Rue McClanahan), ένα φαινόμενο με ταγιέρ από σατέν, βλέμμα που σκανάρει αρσενικά σα να μην υπάρχει αύριο. Από την άλλη, έχουμε την θρυλική Σάσα Παπαδήμα (Κατιάνα Μπαλανίκα) από το Dolce Vita, μια γυναίκα που έχει κλείσει το γάμο στο ντουλάπι, άνοιξε το κρασί, και βγήκε στη γύρα με το ύφος «δεν φταίω εγώ που είμαι θεά». Κάπου ανάμεσα στα κουφέτα και τα κοκτέιλ, οι δυο τους μοιάζουν σαν να έχουν βγει από τον ίδιο… σεναριακό καμβά.
Η Blanche ήταν το ερωτικό βαρόμετρο της παρέας των Golden Girls τις δεκαετίες 80′-90′. Πατούσε γερά στο κλισέ της femme fatale που αρνείται να «πέσει». Δεν γερνά, δεν ησυχάζει, δεν μένει ποτέ σπίτι Σάββατο βράδυ. Και το κάνει με στιλ χωρίς κόμπλεξ.
Η Σάσα έρχεται στις οθόνες μας το 1995, και αντιπροσωπεύει ακριβώς αυτό: Μια γυναίκα “καθώς πρέπει” που δεν κατάλαβε ποτέ γιατί η ερωτική ζωή πρέπει να έχει ημερομηνία λήξης. Το βλέμμα, το μαλλί, η γλώσσα του σώματος — όλα στην τσίτα. Κι εκεί που η Blanche λέει με νόημα «I’m not just Southern, I’m Southern Belle!», η Σάσα λέει με ελληνικό θράσος: «Δεν είμαι χήρα, είμαι… διαθέσιμη.»
Σα να πρόκειται για τηλεοπτικό “déjà vu” με ροζ τουαλέτες, κοκτέιλ, πολλούς άνδρες και καυτά βλέμματα…
Όταν η Blanche Devereaux συνάντησε την Σάσα Παπαδήμα
Συγκρίνουμε τους χαρακτήρες βάσει βασικών κριτηρίων:
| Κριτήριο | Μπλανς (The Golden Girls) | Σάσα (Dolce Vita) |
|---|---|---|
| Ηλικία / Ρόλος στην παρέα | Γύρω στα 50, χωρισμένη / χήρα | Παρόμοια, ώριμη ηλικία, χήρα |
| Συμπεριφορά | Φλερτάρει έντονα, ματαιόδοξη, “σεξουαλικά απελευθερωμένη” | Το ίδιο – συνεχώς αναφέρεται στις σχέσεις της με άντρες |
| Εμφάνιση / Ντύσιμο | Γκλαμ, έντονο μακιγιάζ, ντεκολτέ | Ανάλογο ντύσιμο – προκλητικό, με μακιγιάζ |
| Γλώσσα / Εκφράσεις | Υπερβολικά θηλυκές κινήσεις, ερωτοτροπία στη φωνή | Παρόμοιο ύφος, γλυκιά και ναζιάρα φωνή |
| Είχε μανία με τους Έλληνες ναύτες | Παρόμοιο ενδιαφέρον με τους ενστόλους |
Όταν η Blanche Devereaux συνάντησε την Σάσα Παπαδήμα
Πάντως, αυτές οι δύο φανταστικές ηρωίδες, η Blanche και η Σάσα, δεν είναι απλά χαρακτήρες από σειρές του παρελθόντος. Είναι σύμβολα γυναικείας αυτοπεποίθησης, διαχρονικού φλερτ και γλυκού θράσους. Και συνεχίζουν να παίζουν στις οθόνες μας 35-40 χρόνια μετά, με την ίδια επιτυχία, το ίδιο cult status και το ίδιο άρωμα… παλιάς κολόνιας και ροζ σαμπάνιας.
Αν λοιπόν ποτέ το Netflix ήθελε να κάνει το πιο σουρεαλιστικό αλλά και γοητευτικό crossover της δεκαετίας, το σενάριο είναι ήδη γραμμένο: Βλέπουμε τη Blanche και τη Σάσα να μοιράζονται ένα σαλόνι — λουσμένο σε παστέλ, γεμάτο vintage κάδρα, σατέν μαξιλάρες και έναν σκύλο ράτσας… απροσδιόριστης αλλά ντελικάτης.
Καθισμένες στις πολυθρόνες τους, η μία αφηγείται ιστορίες από ένα λιμάνι στο Μαϊάμι — αξιωματικοί, ναύτες και χοροί κάτω από φοινικόδεντρα. Η άλλη να διηγείται σκηνικά από στρατόπεδα, ασκήσεις επιβίωσης και ύποπτες επισκέψεις στο θάλαμο 4.
