“Στην άγνωστη Νήσο” ένα συναρπαστικό βιβλίο της Μαίρης Βασάλου.-Προτείνει η Δέσποινα Γιαμβριά Μπλαστροπούλου –

     Ήταν 26.2.24 όταν έγραψα την άποψη μου για το βιβλίο “Στην άγνωστη Νήσο” της αγαπημένης Μαίρης… και επειδή, επανάληψη μήτηρ μαθήσεως και ικανοποιήσεως, την αναρτώ πάλι!!!

Επήρε να μεσημεριάζει όταν ξεκίνησα το ταξίδι «στην Άγνωστη Νήσο». Φυσούσε ένας πανάθλιος, άπιαστος άνεμος.. Ποια όμως είναι αυτή η άγνωστη νήσος; Καθώς Άγνωστο είναι ό,τι βρίσκεται πέρα από τα όρια της ανθρώπινης γνώσης και Νήσος.. λέξη αβέβαιης ετοιμολογίας, ίσως από το νέω, κολυμπώ, σαν να πρόκειται για κομμάτι στεριάς που επιπλέει… Πώς ο καθένας από εμάς μπορεί να την αναγνωρίσει; Ως terra incognita …λοιπόν και η σκέψη αυτή ενισχύει την απόφασή μου να διασχίσω τις σελίδες-θάλασσες του βιβλίου της. Όνειρο και ελπίδα.. μια βαθύτερη ανάγκη να βρω την δική μου άγνωστη νήσο. Τον εσώτερο εαυτό.. Εκείνον τον άγνωστο, αόρατο που κατοικεί στα σκοτεινά μας έγκατα και μας κυβερνά.. Ένα βιβλίο που ανοίγει μπορεί να σε οδηγήσει στη λύτρωση, αλλά μπορεί και να μην σε οδηγήσει και πουθενά. Μα Το βιβλίο της είναι ένας τεράστιος καθρέφτης που αφήνει σε βάθος να φανεί καθαρά και ξάστερα η κοινωνία μας σε χαλεπούς καιρούς με τη γύμνια της και τον κόσμο της που βρίσκεται στο ναδίρ. Μυστηριώδης, περιπετειώδης η ιστορία, μια πραγματικότητα που διαφεύγει από κάθε λογική διεργασία. Στην εξέλιξη της αφήγησης, υιοθετεί εναλλακτικούς άξονες για να ανεβάσει την ένταση, πότε επιμένοντας στη σχέση των ηρώων και πότε στο παρασκήνιο μιας μυστικής δράσης, ένα μοντάζ στο οποίο διαφορετικοί χρόνοι, οπτικές γωνίες και δράσεις αλλάζουν θέση φαινομενικά κατά το δοκούν. Θα έλεγα μια ασυνήθιστη σκηνοθετική επιλογή που φλερτάρει με τη σύγχυση. Σε κάθε σκηνή του βιβλίου εκτός από αυτά που περιγράφονται και λέγονται, αιωρούνται και άλλα άυλα, αόρατα.. Ψηλαφεί το κοινό άγχος όλων, την αγωνία να μη βρεθούμε ποτέ στη θέση οποιουδήποτε χαρακτήρα. Συναρπαστικό από την αρχή μέχρι το τέλος, έχει μια σπάνια πολυπλοκότητα. Ποτέ δεν ακολουθεί τον εύκολο δρόμο, απευθυνόμενη κάθε στιγμή στην ευφυΐα μα και την φαντασία του αναγνώστη – ταξιδευτή. Εξαίρει την Δύναμη του Έρωτα και της Αγάπης. Διαβάζεις και δεν χορταίνεις την ευαισθησία της γλώσσας που χρησιμοποιεί. Εύστοχα το πραγματικό εισβάλλει στο φανταστικό μα και το αντίστροφο και τα μυστικά κομμάτια του παζλ συνδέονται για να ολοκληρωθεί η εντυπωσιακή ιστορία.

Δέσποινα Γιαμβριά Μπλαστροπούλου –