Πέθανε ο συνθέτης Μιχάλης Γρηγορίου. Γεννήθηκε το 1947 στην Αθήνα.
Ήταν γιος του σκηνοθέτη Γρηγόρη Γρηγορίου και της ποιήτριας Μαρίας Παπαλεονάρδου. Αποφοίτησε από τη Σχολή Αρχιτεκτονικής του ΕΜΠ ενώ παράλληλα ξεκίνησε μαθήματα σύνθεσης με τον Γιάννη Παπαιωάννου, τα οποία όμως εγκατέλειψε σύντομα. Μέχρι το 2019 είχε στο ενεργητικό του πλήθος έργων, για σύνολα μουσικής δωματίου, για ορχήστρα και χορωδία για πιάνο, για ορχήστρα και συνθεσάιζερς κύκλους τραγουδιών, καθώς και μουσική για θέατρο και κινηματογράφο. Έργα του κυκλοφορούν σε 12 cds.
Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται η καντάτα “ΑΝΕΠΊΔΟΤΑ ΓΡΆΜΜΑΤΑ” (1976), σε ποίηση Α. Αλεξάνδρου, οι κύκλοι τραγουδιών “Η ΑΓΆΠΗ ΕΊΝΑΙ Ο ΦΌΒΟΣ” (1979), σε ποίηση Μανόλη Αναγνωστάκη, “Ο ΟΔΥΣΣΈΑΣ ΣΤΟ ΠΟΤΆΜΙ” (1981) και “ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΊ ΤΗΣ ΘΆΛΑΣΣΑΣ”(1991), (και τα δύο σε ποίηση Τάκη Σινόπουλου), το ορατόριο “ΣΚΟΤΕΙΝΉ ΠΡΆΞΗ”(1993), βασισμένο στο ομώνυμο ποιητικό έργο του Τάσου Λειβαδίτη, “ΜΠΛΕ”(1998), σε ποίηση Ρ. Παπανικόλας, κλπ. Έχει δώσει πολλές ατομικές συναυλίες, στις περισσότερες από τις οποίες συμμετείχε ως πιανίστας, αλλά κι’ ως εκτελεστής synthesizers, τα οποία αντιμετώπισε ανέκαθεν ως όργανα με ερμηνευτικές αξιώσεις. Το 1973 εκπροσώπησε την Ελλάδα στο “Διεθνές Βήμα Συνθετών” της UNESCO στο Παρίσι, με το έργο του “Septet”.
Το 1986 εκπροσώπησε την Ελλάδα στο “International Dance Course for Professional Composers and Choreographers”, στο Surrey της Αγγλίας. Ωστόσο λόγω καλλιτεχνικής σύγκρουσης με τους διοργανωτές του σεμιναρίου αποπέμφθηκε όντας ο μοναδικός συνθέτης που παθαίνει κάτι τέτοιο.
Το 1994 εκπροσώπησε την Ελλάδα ως μέλος της κριτικής επιτροπής στον “Διεθνή Διαγωνισμό Σύνθεσης Valentino Bucchi” στη Ρώμη. Το 1999 το ορατόριο του “ΕΓΩ, Η ΑΝΤΙΓΌΝΗ” παρουσιάστηκε στην Επίδαυρο, με την Φιλαρμονική της όπερας της Σοφίας και την χορωδία Fons Musicales, υπό την διεύθυνση του Μ. Λογιάδη, σε σκηνοθεσία Ν. Κούνδουρου. Απεβίωσε στις 12 Οκτωβρίου 2025, σε ηλικία 78 ετών.
(Πηγή: Wikipedia)
