Ρε μπαγάσα! Περνάς καλά εκεί πάνω;
Της Δέσποινας Μακρινού
Ρε μπαγάσα, με “βρώμικα χέρια” πως μπορείς και μας εμπέζεις? Ρε μπαγάσα, πως μετράς τη λεβεντιά σου? Πως μπορείς να κομπορρημονείς ότι είσαι απο τη λεβεντογέννα Κρήτη? Απο που προκύπτει όλο αυτό το θράσος στη συμπεριφορά και την έκφραση, αυτών των τόσο ακραίων, διεστραμμένων και αδίστακτων συναισθημάτων σου?
Αυτές τις μέρες παρακολουθούμε με τρομερή νευρικότητα και θυμό, την παρουσία του πιο χυδαίου λαικιστή φιλοκομματικού, στην εξεταστική Επιτροπή της Βουλής.
Αυτός ο υπερκτηνοτρόφος των πολλών “ζυγουριών” απο τις πιο αντιπαθείς φυσιογνωμίες, που μας έχουν κατά καιρούς απασχολήσει, με το ανοικτό πουκάμισο για να υπογραμμίζει τη μαγκιά, μοιάζει να είναι η καρικατούρα ενός επικίνδυνου ρουφιάνου στην εποχή του εμφυλίου. Θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ο δοσίλογος της Κατοχής, ο βασανιστής της χούντας, το τσιράκι και ο “μεταφορέας”.
Πίνοντας τον φραπέ του , υποτιμώντας τη νοημοσύνη όλων μας, στέκεται με θράσος απέναντι στα μέλη της Εξεταστικής επιτροπής και φαίνεται να το διασκεδάζει.
Ρε μπαγάσα, ρε μπαγάσα…
“Επικαλούμαι το δικαίωμα της σιωπής”, η λεβεντιά “σαν τον αετό” φτερουγάει και δεν υπακούει στη σιωπή.
Δυστυχώς η “Επιχείρηση καθαρά χέρια” στη χώρα μας, επιχειρείται απο βρώμικα χέρια και καλύπτει “λεβέντες” σαν τον περιβόητο “μπαγάσα”.
Στην γειτονική μας Ιταλία τα πράγματα είχαν διαφορετική εξέλιξη. Η “Επιχείρηση” έφτασε το μαχαίρι στο κόκκαλο και κατηγόρησε για διαφθορά τον ίδιο τον πρωθυπουργό της χώρας Μπετίνο Κράξι, αναγκάζοντας τον σε παραίτηση.
Η ευθυξία είναι μιά άγνωστη λέξη στη χώρα μας. Τουναντίον η συγκάλυψη και η υπεκφυγή στην επικοινωνία, επιβάλλουν αλλαγή πολιτικής ατζέντας και … Περαστικά μας!
Οι “μπαγάσες” τύπου φραπέ πάντα δικαιώνονται, οι συνένοχοι κατ’ εξακολούθηση παίρνουν προαγωγή και έτσι η αδικία γίνεται καθεστώς.
