Του Αλκη Φιτσόπουλου
Η κατάπτωση μιας χώρας όπως η Ελλάδα με την συντριβή κάθε αξιακού συστήματος αποσαφηνίστηκε πλήρως μ’ ένα τσακωμό δυο «καλλιτεχνών» της τραπ μουσικής, ονόματι Σνικ και Λάιτ (Snik, Light).
Ο πολύς κόσμος ενημερώθηκε για τους τράπερς, όπως και άγνωστα νούμερα επηρεασμού της νεολαίας απ αυτούς. Λένε τα νούμερα, ότι 43 εκατομμύρια views το τοπ τραγούδι του Snik στο youtube!!! Πάνω από 20 εκατομμύρια views τα περισσότερα τραγούδια του.
Κι ακόμα, 621.000 μηνιαίοι ακροατές στο Spotify, 8 με 9 εκατομμύρια streams κάθε κομμάτι. Όσο για τον Light, 20 με 30 εκατομμύρια views τα τραγούδια του στο youtube και 895.000 μηνιαίοι ακροατές στο Spotify και 7 με 8 εκατομμύρια streams κάθε κομμάτι. Αυτοί οι τύποι, προφανώς είναι influencers.
Η τραπ μουσική έχει αφετηρία την Αμερική στις αρχές του Millennium και trap είναι το μέρος συνάντησης των dealers για την πώληση ναρκωτικών.
Οι Αμερικανοί τράπερς στηλίτευσαν μέσω της τραπ την εμπορία ναρκωτικών και τα ίδια τα ναρκωτικά στην αρχή. Μετά ξέφυγε η κατάσταση. Είκοσι χρόνια μετά, το νέο «φρούτο» ήρθε και στην Ελλάδα από τους διάφορους Σνικ και Λάιτ. Διαβάστε, στίχο και… συγγνώμη «Πουτάνες δεν τις αγαπώ (No-no), Διψάνε οι βρωμιάρες που δεν έχουνε ευρώ. Γουστάρει να την πιάνω απ’ τον λαιμό όταν γ…αι (woah). Πίνει λίγο κόκα είναι πιο high απ’ τα αστέρια».
Το σεξ, τα όπλα και τα ναρκωτικά πραγματεύονται οι τράπερς στα «τραγούδια» τους. Αυτούς κάλεσαν στην «γιορτή της μουσικής», όπως χαρακτηρίζεται η εκδήλωση για τα βραβεία του τηλεοπτικού καναλιού. Κι ήταν εκεί, όλα τα μεγάλα ονόματα, αλλά κανένας δεν αντέδρασε για την παρουσία του Σνικ και του Λάιτ. Η δε, Παπαρίζουν πόσταρε ότι είναι ανεπίτρεπτος ο τσακωμός. Προφανώς και είναι. Οι στίχοι τους επιτρέπονται, δηλαδή, κανονικά και με το νόμο
Και ξέρετε γιατί ήταν επίσημοι καλεσμένοι; Διότι αυτοί οι δυο «καλλιτέχνες,» κουβαλούν μάζα από πίσω τους, που είναι το κυρίως ζητούμενο στην σημερινή εποχή. Η μάζα.
Αυτός ο τσακωμός πήρε από την ελληνική trash TV το χρόνο που του άξιζε με τα σαχλοεκπομπές πνευματικής αποχαύνωσης, που δεν ασχολήθηκαν καν με τους στίχους των τράπερ, παρά μόνο με το νταβαντούρι του τσακωμού τους.
Και φυσικά, με τόσους followers Σνικ και Λάτι αποτελούν πρότυπα για την νεολαία, βοηθάνε σ’ αυτά και οι περίφημοι TikTok-ers. Μία εφαρμογή στα social media που αναπαράγει το τίποτα, το ευτελές των τράπερς.
Ας το συνειδητοποιήσουμε, για να μην στενοχωριόμαστε άδικα. Η Ελλάδα βρίσκεται σε πλήρη αμερικανοποίηση και σε δρόμο χωρίς γυρισμό. Όταν η ναρκοκουλτούρα, ο μισογυνισμός, η ωμή βία και τα όπλα τραγουδιούνται, δεν αργεί η εποχή που φαινόμενα τύπου Τέξας στα σχολεία θα συμβαίνουν και στα ελληνικά σχολεία.
Κατά κει βαίνει το πράγμα, όταν η κοινωνία, που αποσβολωμένη που δεν έχει τα προς το ζην, δεν της περισσεύει ούτε χρόνος, ούτε η διάθεση ν’ ασχοληθεί με το σαράκι των τράπερς που αργά αλλά σταθερά τρώει τις σάρκες της.
Αν αυτό δεν είναι κοινωνικός εκφασισμός, τότε τι είναι; Έτσι, η κοινωνία που συνεχώς διαβρώνεται και εν τέλει παραλύει, έφτασε στο έσχατο σημείο σήψης να ακούει για εγκλήματα, για πείνα, για πόλεμο και να μην ασχολείται καν. Σιγά, που, που θ’ ασχοληθεί με τον στίχο των τράπερς…
Ερώτηση: οι τράπερς δεν θα μπορούσαν να καταπιαστούν βιωματικά με ό,τι συμβαίνει γύρω τους και να το καταγγείλουν με τους στίχους τους; Φυσικά και θα μπορούσαν να στηλιτεύσουν την ανισότητα, τον ρατσισμό, τον σεξισμό. Δεν το κάνουν, γιατί για να μιλήσεις γι αυτό, πρέπει να έχεις περιεχόμενο. Δεν το απέκτησαν ούτε στην οικογένειά τους, ούτε στο σχολείο.
Έτσι επέλεξαν μία θεματολογία καθ’ όλα εύληπτη και εύπεπτη και την λανσάρουν. Κι όποιον πάρει ο χάρος. Γι αυτό η πολιτική ορθότητα κάνει τα στραβά μάτια. Τα θεωρεί απόλυτα φυσιολογικά να μιλούν για βία, για σεξισμό και όπλα.
Ή, μήπως τελικά όλα αυτά είναι μέρος της πολιτικής ορθότητας και γι αυτό δεν πατάει φρένο στον ευτελισμό των ανθρώπων;
