Συναντάω στις λέξεις τον εαυτό μου. Στις λέξεις των ποιητών που δεν χωρούσαν στο κουφιοκεφαλάκι μου, μαγεμένη απο τις ιστορίες των ενδόξων λαικών αφηγητών χτυπώντας την αστική μου νοοτροπία με τους λαικούς μύθους περιφρονώντας για καιρό την αριστοκρατία του πνεύματος όπως μου μάθαιναν ότι είναι το άρωμα των ποιητών μας
.Σας μπέρδεψα το ξέρω. Σε μια ανελέητη πραγματικότητα που όλο λες δεν μπορεί εφιάλτης είναι θα ξυπνήσω κρέμομαι και κρατιέμαι με απόγνωση στις σκάλες που προσπαθεί να με ανεβάσει η ποίηση.Καταφύγιο !Ναι το έκανα απο παιδί αυτο προσπαθώντας σαν την στρουθοκάμηλο να κρύβω στην άμμο την πραγματικότητα !
Κολλημένη στο ηθικό πλεονέκτημα της αριστεράς βλέπω την επανάληψη της ιστορίας αυτής που κάποτε διάβαζα και σκεφτόμουνα ότι δεν είναι δυνατόν να συνέβησαν τέτοια πράγματα.Στεκόμουνα στο φως που καίει απο τον δάσκαλο και δημοσιογράφο Κώστα Βάρναλη, αφουγκραζόμουνα τον Τάσο Λειβαδίτη ” Φυσάει στα σταυροδρόμια του κόσμου.”Προσπαθούσα να καταλάβω γιατί ο Μάρξ μας έλεγε ότι η θρησκεία είναι το όπιο των Λαών.Και ερχόταν σ΄αντίθεση με τη μάνα μου που έχτιζε εκκλησίες.Παρακολουθούσα το δάκρυ του πατέρα μου οταν άπλωσε πάνω στο τραπέζι του σαλονιού τις σελίδες της εφημερίδας ”ΤΑ ΝΕΑ΄΄με εκείνες τις πελώριες φωτογραφίες που έδειχναν έναν γιατρό ονόματι Λαμπράκη να είναι πεσμένος στο έδαφος απο την δολοφονική επίθεση κάποιων Κοτζαμάνηδων.
Ο πατέρας έφυγε μετά από λίγο καιρό ξαφνικά,αλλά εγώ μεγάλωνα και έμαθα εκείνο τον καιρό ‘οτι τρεις δημοσιογράφοι Μπέρτσος Ρωμαίος Βούλτεψης και ένας ακέραιος δικαστής ονόματι Χρήστος Σαρτζετάκης αποκάλυψαν την παρακρατική οργάνωση ”Καρφίτσα” και τους δολοφόνους του Λαμπράκη.
Κόλλησα με την ιδέα
Αυτοί οι δημοσιογράφοι φάνταζαν στο μυαλό μου σαν τον μικρό ήρωα τον Γιώργο Θαλάση και εγώ θα γινόμουνα η Κατερίνα. Τρομάρα μου στην δημοσιογραφία πέρασα και μάλιστα στη ζωή μου, συνάντησα και τους τρείς. Και γενικός διευθυντής μου έτυχε να είναι ο Γιώργος Ρωμαίος .Ετυχε !Τι τύχη! Δεν του είπα ποτέ ότι ήταν ο ήρωάς μου στα παιδικά μου χρόνια .Γιατί συνάντησα κι άλλους ήρωες στη μίζερη ζωή μου.Γιατί ακούμπησα την ιστορία αυτού του τόπου μέσα απο την Καλημέρα τους .Μέσα από την εμπιστοσύνη τους σε βάρβαρους καιρούς.
Και ήρθε το 1991 .Διάσπαση !Και γράφουν στα πρωτοσέλιδα Κερδίζουν τη μάχη οι ανανεωτικοί» και παρουσιάζει η εφημερίδα και τα «75 φαβορί για τη νέα ΚΕ»
Νέα Κεντρική Επιτροπή; Δεν μπορούσα τόσο εύκολα να το καταλάβω…
Μετά απο κάποιο καιρό βρέθηκα στο Βιετνάμ με τον Χαρίλαο Φλωράκη ,τον Μάκη Κοψίδη και τον γιατρό Φασίτσα.Μας υποδέχθηκαν με τιμές πρωθυπουργού -τον Χαρίλαο-και εμάς ως ηγετική ομάδα.Εκει γνωρίζοντας τη ζωή των βιετναμέζων και συζητώντας, μου ήρθαν τα μέσα μου έξω. Η ανάπτυξη της Χώρας ερχόταν ….με αμερικανική παρέμβαση….Τέλος πάντων άλλο κεφάλαιο αυτό!
Και ήρθε το 2008 ! Ενας νέος άνθρωπος ,άφθαρτος, χωρίς να κουβαλάει κανενός τις αμαρτίες, δραστήριος στους κόλπους της Αριστεράς ονόματι Αλέξης Τσίπρας μπαίνει στη ζωή μας.Τον πρόσεξα γιατί το γνωστό σύστημα άρχισε να τον χτυπάει…Οπως μπορούσε με κάθε τρόπο. Για τούς ”ιδιοκτήτες” της Ελλάδας ο κίνδυνος ήταν ορατός.
Θεέ μου έγινε και Πρωθυπουργός.
Ο Λαός τον ακολουθεί περιμένει το θαύμα.Παραβιάζει και ο ίδιος τις αρχές της Αριστεράς γιατι ως ηγέτης πια ,αφουγκράζεται όλες τις φωνές του λαού και όχι τις στενές κομματικές επιταγές.Το ΄19 πέφτει! Μ΄ενα πολύ μεγάλο εκλογικό αποτέλεσμα.Μεγάλη απειλή ο Αλέξης Τσίπρας.Μεγάλη απειλή η Αριστερά.Αποδομήστε τον! Αμα φύγει αυτός θα διαλυθεί η Αριστερά. Μέχρι από το εξωτερικό ήρθαν ειδικοί σύμβουλοι .Μεγάλη μερίδα του Τύπου αφου δεν έβρισκε κάτι μεμπτό άρχισε να χειραγωγεί τον Λαό με φαίηκ νιους. Αλλά χωρίς δούρειο Ιππο καμμιά αυτοκρατορία δεν πέφτει.Κι΄άρχισαν τα εσωκομματικά -όχι ότι οι ανθρωποι ήταν προδότες- αλλά η παλιά με τη νέα γενιά κάπου συναντήθηκαν και θέλοντας να υλοποιήσουν την ιδεολογία ως πραγματικότητα άρχισαν την εκ των έσω φθορά. Το σχέδιο του κατεστημένου πέτυχε στην εντέλεια.
Ο Αλέξης Τσίπρας παραμερίζει . Η κυριαρχία της συντήρησης είναι πια γεγονός. Αλλωστε θύμα και θύτης πάντα μέχρι να συναντηθούν περπατάνε σε παράλληλους δρόμους. Με μια διαφορά. Ξεχνάνε οι ηγεμόνες ότι και κανένας αριστερός να μην μείνει στον πλανήτη, η πανανθρώπινη ιδεολογία δεν θα εξαφανισθεί ποτέ απο τον χάρτη.Οπως και ο Αλέξης Τσίπρας είναι πολύ σκληρός για να πεθάνει…
