Άκης Πάνου  “ Ας τον τρελό στην τρέλα του” Κείμενο και σκίτσο Γιάννης Κουτσοκώστας

Thumbnail (45)
Facebook
Twitter
LinkedIn

 

Άκης Πάνου  “ Ας τον τρελό στην τρέλα του”

Κείμενο και σκίτσο Γιάννης Κουτσοκώστας

Υπήρξε ένας από τους πιο σημαντικούς δημιουργούς του λαϊκού τραγουδιού, σίγουρα ο πιο απείθαρχος, ανατρεπτικός, συγκρουσιακός, γι’ αυτό και ο πιο παρεξηγημένος. Αυτός ήταν ο Άκης Πάνου, ο οποίος γεννήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου, το 1933 και όταν έφυγε από τη ζωή το 2000, είχε αφήσει πίσω του εκατοντάδες αριστουργήματα.

Τραγούδια που ακούγονται, χορεύονται αλλά και …διαβάζονται. Πέρασε τη “…ζωή του όλη” σε ένα πάλκο και όταν “…το θολωμένο του μυαλό” σήμανε την “ πιο μεγάλη ώρα” για τον ίδιο και τον οδήγησε στη φυλακή για τον φόνο του φίλου της κόρης του, δεν έγινε “…του κόσμου το περίγελο”, δεν θέλησε “…τη συμπόνια κανενός”, ούτε είπε “ ας τον τρελό στην τρέλα του”. Ανέλαβε τις ευθύνες του και αποσύρθηκε στο …κελί του. Υπακούοντας ίσως και σε έναν δικό του κώδικα ηθικής, που ακολουθούσε σε όλη του τη ζωή και γινόταν θηρίο όταν κάποιος τον παραβίαζε.

Ο Άκης Πάνου, ήξερε μόνο γραφή και ανάγνωση, ήξερε όμως πολύ καλά την πραγματική ζωή. Από τα 9 του χρόνια άρχισε να δουλεύει σε ταβέρνες, αργότερα πουλούσε τσιγάρα και κουλούρια στις γειτονιές, εργάστηκε σε εργοστάσια. Η μάχη για την επιβίωση τον έκανε σκληρό και αυτό αποτυπώθηκε αργότερα και στα τραγούδια του στα οποία στίχοι και μουσική ήταν δικά του, ακόμα και τα μπουζούκια του ο ίδιος τα έφτιαχνε.

Θαύμαζε τον Σουρή για τους στίχους και τον Βαμβακάρη για τη μουσική και τη ντομπροσύνη του. Το τραγούδι, έλεγε, είναι το “μελοποιημένο χρονογράφημα κάθε εποχής” και τα δικά του ήταν μελωδικές αφηγήσεις μικρών καθημερινών ιστοριών, με κοινωνικές αναφορές και αιχμηρά σχόλια για την κοινωνία και τις αντιθέσεις της. Ο Άκης Πάνου εκτός από μοναδικός, μοναχικός δημιουργός ήταν και προκλητικός. Δήλωνε “φασήστας” αλλά έσπευδε να διευκρινίσει πως εννοούσε ότι αυτός είναι από άλλη …φάση. Δήλωνε και αναρχικός αλλά ποτέ …βιτρινοθραύστης,  ενώ υπερηφανευόταν ότι είχε δικό του κόμμα στο οποίο ήταν ο ίδιος ιδρυτής, ηγέτης αλλά και ο μόνος οπαδός του.

Το 1999 αποφυλακίζεται για λόγους υγείας και ένα χρόνο μετά στις 7 Απριλίου του 2000 πεθαίνει στο νοσοκομείο.

Σχετικά Άρθρα

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για να σας προσφέρει μία καλύτερη εμπειρία.