Της Κατερίνας Μαντέλη.
Η Νίκη Λινάρδου δεν είναι πια ανάμεσα μας, όμως για πάντα θα μείνει στην μνήμη όσων την γνώρισαν και την αγάπησαν. Μια πραγματική ΚΥΡΙΑ, μια αρχόντισσα. Αριστοκράτισσα με την κυριολεξία της λέξης: Άριστα κρατεί.
Τρυφερή ,ευαίσθητη, διακριτική.
Ακόμα και στο δρόμο για την αποχώρηση της από τον μάταιο τούτο κόσμο, φρόντισε να μην μας ξαφνιάσει με ένα απότομο Αντίο, μας έδωσε 25 μέρες για να εξοικειωθούμε με την ιδέα της «φυγής» της. Αν μπορεί κανείς να το κάνει αυτό, χωρίς βαθιά θλίψη για τον αποχωρισμό…. «Μπα μας κάνει ακόμα μια πλάκα» ψιθυρίζαμε μεταξύ μας οι φίλοι, ενώ κοιτούσαμε αυτό που δεν θέλαμε να πιστέψουμε.. Και εκείνη η φωτογραφία που είχαμε για να κοιτάμε, είχε όλη αυτή την σπιρτάδα, αλλά και την τρυφεράδα που εξέπεμπε το πρόσωπο της… με την χαρακτηριστική της κίνηση, που κάνουμε στα μικρά παιδία «θα σε κάνω ντα-ντα» Με την παιδική της ψυχή, έτσι μας έβλεπε όλους σαν παιδία!!!!
Και κλάψαμε και θρηνήσαμε και θαυμάσαμε το πόσο ήρεμο ήταν το πρόσωπο της, για το μεγάλο ανεπίστρεπτο ταξίδι..
{youtube}b79pWVEK158{/youtube}
Έγιναν όλα τόσο ξαφνικά ..Την μια μέρα κανόνιζε την έξοδο διασκέδασης του Σαββατοκύριακου και την άλλη μέρα ένοιωσε μια μεγάλη ζαλάδα. 29 του Αύγουστου μπήκε στον Ευαγγελισμό για εξετάσεις. Η διάγνωση ήταν καταπέλτης για την ζωή της, αλλά και για εμάς. «Δεν υπάρχουν ελπίδες, είναι γεμάτη από την «ασθένεια» έχουν φτάσει 2 όγκοι το κεφάλι, είναι θέμα ήμερων» Δεν της είπαμε τίποτε… άλλωστε δεν είχε νόημα.. Αυτές οι μέρες που της απέμειναν ας ήταν τουλάχιστον με ελπίδα πως θα γυρίσει στο σπίτι της…
Και γύρισε για λίγες μέρες, μόνο για να το αποχαιρετίσει… Πάντα δίπλα της, ο Τότης, ο Μάκης, η Ελένη και φυσικά ο αδελφός της ο Γιώργος με την γυναίκα του.
Όλοι οι φίλοι η Ντόρα ,η Μάρω ο ,η,ο,η,ο,η… άλλωστε δεν έχουν σημασία τα ονόματα, η παρουσία τους, της έδινε ελπίδες, πώς όπου να ναι θα γίνει καλά και θα πάμε να χορέψουμε και να τραγουδήσουμε…
Στις 25 Σεπτεμβρίου και ώρα 10 και 5 το βράδυ, έφυγε για πάντα από κοντά μας, σαν ένα πουλάκι και πέταξε έξω από σπίτι του…..
Στις 27 Σεπτεμβρίου του 2012 στις τρεις το μεσημέρι αποχαιρετίσαμε την φίλη μας Νίκη Λινάρδου.
Συγγενείς, φίλοι και γνωστοί, ήμασταν όλοι παρόντες για το τελευταίο χειροκρότημα στη μεγάλη Κυρία του Ελληνικού κινηματογράφου και θεάτρου, στην αγαπημένη μας φίλη Νίκη.
Οι τίτλοι τέλους για το έργο της ζωής σου έπεσαν Νίκη μας, οι καρδιές μας όμως σε έχουν αγαπήσει,
η θύμηση σου θα είναι πάντα ζωντανή μέσα μας.
Η τελευταία αυλαία έπεσε, ενώ ο ήχος από την φυσαρμόνικα της Γιώτας Γιάννα, έλεγε αντίο, με την μελώδια του αγαπημένου σου τραγουδιού, ενώ ο ήχος από το φτυάρι έδινε έναν απόκοσμο ρυθμό, για την μετάβαση της ψυχής σου, με αρμονία …έτσι όπως πάντα ήθελες, όλα να είναι αρμονικά…
Όταν αποσύρθηκε από το θέατρο και τον κινηματογράφο δημιούργησε υπέροχες παραγωγές για την κρατική τηλεόραση. Μουσικά προγράμματα, με αποκορύφωμα το ¨Η επιθεώρηση του χθες και του σήμερα». Μέσα από αυτή τη σειρά, ανέδειξε πολλούς νέους για τότε καλλιτέχνες που σήμερα είναι μεγάλα ονόματα με τρανταχτές καριέρες και ως ηθοποιοί και ως συγγραφείς. Σειρές ντοκιμαντέρ όπως το «Δημιουργώντας το αύριο» αλλά και παιδικές εκπομπές όπως το «Επ και η παρέα του». Την σειρά «Αξέχαστες κωμωδίες» που παρουσίαζε αλλά και έπαιζε η Κατερίνα Γιουλάκη και για άλλες πολλές επιτυχίες, εργάστηκε αθόρυβα, ακούραστα και αγόγγυστα για την υλοποίηση τους. Με ότι και να καταπιάστηκε το αγαπούσε , όπως μόνον εκείνη ήξερε να αγαπά. Ήταν ευτυχία να συνεργάζεσαι μαζί της. Ανέδειξε πολλούς νέους για τότε καλλιτέχνες και ως συγγραφείς και ως ηθοποιούς και όλους τους αγκάλιασε με την τρυφεράδα που μόνον όσοι την γνώρισαν από κοντά αισθάνθηκαν.
Μια ΚΥΡΙΑ χαμηλού προφίλ που δεν απασχόλησε τα ΜΜΕ γιατί δεν ήθελε, δεν το επέτρεπε η αξιοπρέπεια της.
Δεν εκμεταλλεύτηκε ποτέ το ότι ήταν σύζυγος του μεγάλου Αλέκου Σακελάριου.
Άλλωστε ακόμα και στο τελευταίο αντίο, μόνον το Σταρ έδωσε το παρών του. Ντροπή, λέω εγώ για την Κρατική τηλεόραση, που τόσα χρόνια εκμεταλλεύτηκε το έργο της και από τις παραγωγές της, αλλά και από της ταινίες της που παίζει και ξαναπαίζει.
Αρχόντισσα μου αυτό το βίντεο είναι ένας μικρός φόρος τιμής στο ήθος σου, στην καλοσύνη σου, στην αγάπη που είχες για όλους εμάς…
Αντίο αγαπημένη μας…… όλα τέλειωσαν.. τώρα θα ξεκουραστείς…
Η Νίκη Λινάρδου γνωστή στα πρώτα της βήματα με το πραγματικό της όνομα Μπέμπα Κούλα. Ήταν η δεύτερη σύζυγος του σκηνοθέτη – σεναριογράφου των επιτυχιών, Αλέκο Σακελλάριο. Ο γάμος τους διήρκησε 10 έτη. Κατόπιν παντρεύτηκε τον σκηνοθέτη της τηλεόρασης Θ. Χρυσοβέργη με τον οποίο έμεινε μαζί για 8 χρόνια.
Έχει παίξει σε αρκετές χαρακτηριστικές ταινίες του Ελληνικού Κινηματογράφου, σε πρώτους ρόλους. Χαρακτηριστικά δείγματα γραφής: Λατέρνα Φτώχεια και Φιλότιμο και Λατέρνα Φτώχεια και Γαρύφαλλο στο ρόλο της γύφτισσας, Τα Κίτρινα Γάντια, Όταν Λείπει η Γάτα (καμαριέρα), Πολυτεχνίτης κι Ερημοσπίτης (οικ. βοηθός), Θα σε Κάνω Βασίλισσα (εδώ σε ρόλο πρωταγωνιστικό), Υπάρχει και Φιλότιμο (κόρη του Μαυρογιαλούρου), Καλώς Ήλθε το Δολλάριο (πόρνη της Τρούμπας) και Ρωμιός Έχει Φιλότιμο (δεσμός του Λάμπρου Κωνσταντάρα που την κάνει ά λα Γαλλικά με τον Αργεντίνο).
Το κινηματογραφικό της ντεμπούτο το έκανε το 1955, στην κλασική ταινία του Αλέκου Σακελλάριου, Λατέρνα, Φτώχεια και Φιλότιμο, σε έναν μικρό ρόλο, σαν γύφτισσα. Φιλμογραφία Ο Ρωμηός έχει φιλότιμο (1968) [Φωφώ] Καλώς ήλθε το δολλάριο (1967) [Λίζα / Ελένη] Η αδελφή μου θέλει ξύλο (1966) [Μαριάννα Ντόκου] Όλοι οι άνδρες είναι ίδιοι (1966) [Πολυξένη Γεωργιάδου – Δρογκά] Φίφης ο ακτύπητος (1966) [Καίτη] Υπάρχει και φιλότιμο (1965) [Αλίκη Μαυρογιαλούρου] Θα σε κάνω βασίλισσα (1964) [Ελένη Τσιλιβίκη] Ο Αριστείδης και τα κορίτσια του (1964) [Μαρίνα Δελαπόρτα] Πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης (1963) [Μαρία] Το “τεμπελόσκυλο” (1963) [Ρένα] Το τυχερό πανταλόνι (1963) [Μαρίκα Αηδονοπούλου] Όταν λείπη η γάτα! (1962) [Έλλη] Ο καλός μας άγγελος (1961) [Λίνα] Το παιδί του μεθύστακα (1961) Χαμένα όνειρα (1961) [Φωφώ] Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες (1960) [Τούλα (Αικατερίνη) Λουλουτζή] Τα κίτρινα γάντια (1960) [Αννούλα] Το αγόρι που αγαπώ (1960) Ο Ηλίας του 16ου (1959) [Έλλη] Ο θησαυρός του μακαρίτη (1959) [Αγγέλα] Ο Θύμιος τάκανε θάλασσα (1959) [Μαίρη] Αστέρω (1959) Το ξύλο βγήκε απ’ τον Παράδεισο (1959) [Ξανθοπούλου] Η κυρά μας η μαμμή (1958) [Βούλα] Μια ζωή την έχουμε! (1958) [(υπάλληλος κοσμηματοπωλείου)] Λατέρνα φτώχεια και γαρύφαλλο (1957) [(τσιγγάνα)] Της νύχτας τα καμώματα (1957) [Κατίνα] Η άγνωστος (1956) Η καφετζού (1956) [Μαρικάκι] Λατέρνα φτώχεια και φιλότιμο (1955) [τσιγγάνα που άλλαξε φουστάνι]
