΄΄Καμμιά χάρη σ΄ εσάς τις ανεμοδούρες, τις διεφταρμένες μηχανές δεν έχουμεν ”
Μακρυγιάννης .
Με την καυτή ρήση του στρατηγού, θα μπορούσε να ξεκινήσει την ”Ιθάκη” του ο πρώην πρωθυπουργόε Αλέξης Τσίπρας. Ναι στην κριτική ναι στην αυτοκριτική ,αλλά, δεν έθεσες Αλέξη μου, ερωτήματα για το τι θέλει ο Ελληνας πολίτης. Οταν παραμέρισες -Τι Δευτέρα ήταν αυτή στο Ζάππειο- έκοψες την ανάσα πολλών απλών πολιτών ,αν και γνωρίζανε πολύ καλά οτι δεν ήταν λίγοι αυτοί που σου τραβούσαν το χαλί κάτω απο τα πόδια. Βάλανε νερό στο κρασί τους, εκείνοι που ήταν πιο κοντά στην ιστορική στιγμή , οταν είδαν να σε περιμένει μόνη, συγκινημένη και εκείνη -η Μπέττυ Μπαζιάνα .Ηταν κάποιοι που είπαν ”Ε Ναί με τέτοια υπέροχη οικογένεια τι θέλεις εσύ με τα σαπρόφυτα της ιστορίας. Και κάποιοι άλλοι που είπαν ”παραμέρισε” δεν έφυγε. ”Οταν χωνέψει ο Τσίπρας,ότι το ΕΜΕΙΣ έχει γίνει ΕΓΩ ,θα βρει καινούργιους τρόπους για να καταλάβουν οι νεώτεροι ότι είναι πιο ισχυρή η άποψή του Λειβαδίτη Γιατί οι άνθρωποι, σύντροφε, ζουν από τη στιγμή που βρίσκουν μια θέση στη ζωή τῶν άλλων.
΄΄Ομως τώρα που περιμένουν όλοι το σινιάλο σου στις 3 Δεκεμβρίου περιμένουν με την ελπίδα να μη μας πάρουν απο κάτω οι αλλαγές ,γεεωπολιτικές και οικονομικές ..Αυτές οι αλλαγές αφορούν όλη την κοινωνία στον τεράστιο ιστορικό μετασχηματισμό που συντελείται...
Τουλάχιστον αυτό το μήνυμα μας έδωσες απο την Σορβόννη
Η Ευρώπη έχει «λάθος ηγεσία».
Πρέπει να υπάρξει φορολόγηση του μεγάλου πλούτου.
Η Αριστερά οφείλει να «πάρει το μέλλον της Ευρώπης στα χέρια της»
Σε περιμένουμε λοιπόν ότι θα υλοποιήσεις του στίχους του αγαπημένου σου ποιητή Μανώλη Αναγνωστάκη…
“Κι ήθελε ακόμη πολύ φως να ξημερώσει όμως εγώ δεν παραδέχτηκα την ήττα, έβλεπα τώρα πόσα κρυμμένα τιμαλφή έπρεπε να σώσω πόσες φωλιές νερού να συντηρήσω μέσα στις φλόγες.”
Στο τελευταίο κεφάλαιο, της ”Ιθάκης” συνοψίζει αυτό το όραμα με μια φράση που λειτουργεί σαν πολιτική και υπαρξιακή προειδοποίηση:
«Ένας λαός που σταματά να ονειρεύεται το καλύτερο, είναι έτοιμος να αποδεχτεί το χειρότερο».
