Τα περιστέρια-κατάσκοποι της Ρωσίας – Πώς μετατρέπονται σε όργανα παρακολούθησης

Σε έναν κόσμο όπου η τεχνολογία διεισδύει ολοένα και βαθύτερα στο σώμα και τη συνείδηση, η Ρωσία φαίνεται να κάνει ένα ακόμη άλμα. Σύμφωνα με τη Daily mail τα περιστέρια, σύμβολα ειρήνης και αστικότητας, μετατρέπονται σε βιολογικά drones, ελεγχόμενα εξ αποστάσεως μέσω εγκεφαλικών εμφυτευμάτων. Πρόκειται για ένα σενάριο που μοιάζει βγαλμένο από δυστοπική επιστημονική φαντασία, αλλά σύμφωνα με ρωσική εταιρεία νευροτεχνολογίας, αποτελεί ήδη πραγματικότητα.

Η Neiry και το πρόγραμμα PJN-1

Η εταιρεία Neiry, με έδρα τη Μόσχα και φερόμενους στενούς δεσμούς με το Κρεμλίνο, ισχυρίζεται ότι έχει αναπτύξει μια πρωτοποριακή τεχνολογία που επιτρέπει τον πλήρη απομακρυσμένο έλεγχο περιστεριών σε πραγματικό χρόνο. Τα αποκαλούμενα «bird-biodrones» PJN-1 δεν είναι μηχανικές κατασκευές, αλλά κοινά περιστέρια στα οποία έχουν τοποθετηθεί μικροηλεκτρόδια στον εγκέφαλο με ακρίβεια χιλιοστού.

Μέσω αυτών των εμφυτευμάτων, οι χειριστές μπορούν να διεγείρουν συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου, προκαλώντας στο πτηνό την αίσθηση ότι επιθυμεί να κινηθεί προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση. Έτσι, το περιστέρι δεν “υπακούει” με εξαναγκασμό, αλλά καθοδηγείται στη συμπεριφορά του αλλοιώνοντας την ίδια τη βούλησή του.

Η τεχνολογία πίσω από την πτήση

Στον κορμό κάθε περιστεριού προσαρμόζεται ένα μικρό κουτί, τροφοδοτούμενο με ηλιακή ενέργεια, το οποίο περιλαμβάνει:

1. Συσκευή GPS
2. Δέκτη σημάτων
3. Μικροεπεξεργαστή και ηλεκτρονικά εξαρτήματα
4. Μονάδα επικοινωνίας με το εγκεφαλικό εμφύτευμα

Σύμφωνα με την εταιρεία, τα περιστέρια μπορούν να διανύουν έως και 500 χιλιόμετρα ημερησίως, επιτρέποντας επιτήρηση μεγάλης ακτίνας χωρίς την ανάγκη επιστροφής σε σταθμό βάσης όπως τα συμβατικά drones.

“Χωρίς εκπαίδευση” και με απεριόριστες δυνατότητες

Ο ιδρυτής της Neiry, Αλεξάντερ Πάνοφ, υποστηρίζει ότι δεν απαιτείται καμία προηγούμενη εκπαίδευση των ζώων για τη χρήση του συστήματος, καθώς η καθοδήγηση βασίζεται αποκλειστικά στη νευρική διέγερση. Μάλιστα, η εταιρεία διατείνεται ότι η τεχνολογία μπορεί να εφαρμοστεί σχεδόν σε οποιοδήποτε ζώο.

Τα σενάρια που προβάλλονται περιλαμβάνουν:

1. Κοράκια για μεταφορά βαρύτερων φορτίων
2. Γλάρους για επιτήρηση παράκτιων περιοχών
3. Άλμπατρος για επιτήρηση αχανών θαλάσσιων ζωνών
4. Η δυνατότητα τηλεχειρισμού σμηνών προσδίδει στη μέθοδο χαρακτήρα “βιολογικού στόλου”, ικανού να διεισδύει αθόρυβα σε περιοχές υψηλής ασφάλειας χωρίς να κινεί υποψίες.

Από την επιτήρηση στη στρατιωτική αξιοποίηση

Αν και η Neiry παρουσιάζει την τεχνολογία ως μέσο «επιτήρησης ευαίσθητων εγκαταστάσεων», δεν αποκρύπτει το γεγονός ότι μπορεί να αξιοποιηθεί και σε στρατιωτικές ή μυστικές επιχειρήσεις. Ένα ζωντανό πτηνό μπορεί να εισχωρήσει σε περιοχές όπου ένα drone θα γινόταν άμεσα αντιληπτό, μετατρέποντας τη φύση σε φορέα κατασκοπείας.

Το ερώτημα που ανακύπτει είναι σαφές: πού τελειώνει η καινοτομία και πού αρχίζει η κατάχρηση της ζωής;

Ηθικές αντιδράσεις και το ζήτημα της κακοποίησης

ήδη δεχθεί έντονη κριτική για παρεμβάσεις σε εγκεφάλους αγελάδων, με στόχο – όπως ισχυρίζεται – την αύξηση της παραγωγής γάλακτος μέσω νευρικής διέγερσης. Οργανώσεις για τα δικαιώματα των ζώων μιλούν για ακραία μορφή εκμετάλλευσης, όπου το ζώο παύει να είναι έμβιο ον και μετατρέπεται σε εξάρτημα τεχνολογικού συστήματος.

Η προοπτική μαζικής εφαρμογής τέτοιων μεθόδων εγείρει σοβαρά ερωτήματα για:

1. Την ελευθερία και ευημερία των ζώων
2. Τα όρια της νευροεπιστήμης
3. Την ηθική της στρατιωτικής και βιοτεχνολογικής καινοτομίας

Ένα μέλλον χωρίς διαχωρισμό φυσικού και τεχνητού;

Τα “bird-biodrones” δεν είναι απλώς μια εντυπωσιακή τεχνολογική καινοτομία. Αποτελούν προάγγελο ενός κόσμου όπου το βιολογικό και το μηχανικό συγχωνεύονται, όπου η ίδια η βούληση – ανθρώπινη ή ζωική – μπορεί να προγραμματιστεί. Καθώς τα σύνορα μεταξύ ελέγχου και ελευθερίας, φύσης και μηχανής, επιστήμης και ηθικής θολώνουν, ένα ερώτημα παραμένει αναπάντητο: Εάν μπορούμε να κατευθύνουμε τον εγκέφαλο ενός περιστεριού… ποιος μας εγγυάται ότι αύριο δεν θα επιχειρήσουμε το ίδιο και στον άνθρωπο;