Αναδημοσιεύουμε τη δήλωση που έκανε στο news247 o κρατούμενος Νίκος Ρωμανός. Υπενθυμίζουμε πως μόλις πριν ένα μήνα περίπου, και σε αντίθεση με την πρόταση του εισαγγελέα για μετατροπή της κράτησής του Ρωμανού σε κατ’ οίκον περιορισμό με βραχιολάκι, το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Αθηνών αποφάσισε την παράταση της προφυλάκισης για άλλους έξι μήνες. Ο Νίκος Ρωμανός παραμένει ένα χρόνο στη φυλακή μαζί με άλλους τέσσερις στην υπόθεση της έκρηξης σε διαμέρισμα στους Αμπελοκήπους. Όπως έγραφε τότε η Επιτροπή Αλληλεγγύης στον αγωνιστή Νίκο Ρωμανό: “Να τονίσουμε ότι η ίδια πρόεδρος στο προηγούμενο συμβούλιο ζητούσε την παράταση της προφυλάκισης για άλλους 6 μήνες γιατί ισχυριζόταν ότι η σακούλα δεν είχε αποτυπώματα άλλου πέραν από του Νίκου και του Α.Κ. και τώρα που αποδείχθηκε ότι έχει άλλα πολλά που δεν ήταν ικανά για παραβολή η ίδια πρόεδρος ισχυρίζεται ότι δεν αλλάζει κάτι γιατί τα αποτυπώματα που δεν ήταν “ικανά για παραβολή” μπορεί να είναι είτε των 2 κατηγορουμένων που έχουν ταυτοποιηθεί είτε και των υπολοίπων κατηγορουμένων (!). Με λίγα λόγια ο ισχυρισμός αυτός είναι ακριβώς το αντίθετο από αυτό που ειπε η ίδια πρόεδρος στο 6 μηνο. Η κοινή λογική απέχει και οι εικασίες του Συμβουλίου γίνονται απόφαση για να παραταθεί για πάνω από 12 μήνες η προφυλάκιση.”
Ολόκληρη η δήλωση του Νίκου Ρωμανού:
«Σε ένα μάθημα της Σχολής Σωφρονιστικών Υπαλλήλων, ένας υψηλόβαθμος αξιωματικός της αντιτρομοκρατικής ξεκίνησε το μάθημα λέγοντας πως “ας είμαστε ειλικρινείς η μεγαλύτερη εγκληματική οργάνωση αυτή την στιγμή στην χώρα είμαστε εμείς, η ελληνική αστυνομία”. Μια ειλικρινής διαπίστωση που προκύπτει από την γνώση του τρόπου λειτουργίας του κρατικού μηχανισμού.
Εδώ και περισσότερο από έναν χρόνο εξακολουθώ να είμαι μάρτυρας μιας ωμής επίδειξης ρεβανσισμού. Βρίσκομαι σε ένα καθεστώς ομηρίας που επιβάλει το δίκαιο του διώκτη εις βάρος μου. Τα δικαστικά συμβούλια που έχουν αποφασίσει για την παράταση της κράτησης μου, σε αντίθεση ακόμα και με εισαγγελική πρόταση που πρότεινε την αποφυλάκισή μου, πέφτουν σε τρομακτικές αντιφάσεις, αυτοαναιρούν τα σκεπτικά τους όπως τους βολεύει, παραβιάζουν κάθε έννοια κοινής λογικής. Για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα βασίζονται πάνω σε αυθαίρετες κρίσεις και υποκειμενικές ερμηνείες και όχι στα πραγματικά δεδομένα και τα στοιχεία που έχουν εισφερθεί στην υπόθεση.
Μέσα σε αυτό το καθεστώς ομηρίας παραμένω υπέρμαχος της άποψης ότι μπορεί η αδικία να επιβληθεί από μια παντοδύναμη εξουσία, όμως η δικαιοσύνη επικρατεί μόνο με ελευθερία».
