Σημαντικός σαν Τέχνη. Ποιητής της ζωής και θαυμαστής της. Γεννημένος στις 23 Οκτωβρίου του 1925 στην Ξάνθη. Σε μια πόλη, «τη διατηρητέα κι όχι την άλλη, τη φριχτή, που χτίστηκε μεταγενέστερα από τους εσωτερικούς της ενδοχώρας μετανάστες». Όπως σημειώνει ο ίδιος.
Και εδώ ακριβώς θέλω να σταθώ σήμερα να τιμήσω τη μέρα που γεννήθηκε ο Μάνος Χατζιδάκις. Κακός σύμβουλος ο θαυμασμός και η επίμονη αγάπη που του έχω. Για αυτό θα μείνω σ΄ εκείνα που ο ίδιος έλεγε και στ ΄ αλλά… που για εκείνον έλεγαν.
Κώστας Σταματίου “Στρατευμένος, ανένταχτος μιλάει για όλα με την ελευθερία που του επιτρέπει η εξ αρχής εκούσια ένταξή του στην του παράδοση.
Μάνος Χατζιδάκις: “Μέσα στην παράδοσή μας .ο συμπαθής μας Μουφλουζέλης κάνει περίπατο με τον στρατηγό Μακρυγιάννη σε ώρες απογευματινές. Ο πατήρ ημών Βαμβακάρης μελοποιεί σε ήχο πλάγιο τη Γυναίκα της Ζάκυθος του Διονυσίου Σολωμού. Και η Μαντώ Μαυρογένους χορεύει βαρύ ζεϊμπέκικο με τη Ρόζα Λούξεμπουργκ ,την Πασιονάρια η την Πηνελόπη Δέλτα ,ενισχύοντας το κίνημα για την απελευθέρωση των γυναικών.”
Κώστας Σταματίου: “Πέρα από μεγάλος Καλλιτέχνης –αλίμονό του αν δεν είχε αναγνωρισθεί διεθνώς ,με την παράδοξη ελληνική μας πατροπαράδοτη μισαλλοδοξία θα τον είχαμε κατασπαράξει-ο Μάνος Χατζιδάκις αποδείχνεται από τα γραπτά του βαθύτατα πολιτικός .Όχι επιφανειακά, λαϊκίστικα ,τροφοδότης περιστασιακών συνθημάτων αλλά με το κριτικό του βλέμμα, με την αγωνία του, με την ψύχραιμη και ώριμη αντιμετώπιση του ιστορικού γίγνεσθαι.”
Μάνος Χατζιδάκις: “Είναι θλιβερό για όλους μας ..να είναι ελεύθερος ύστερ΄ από δίκη ο δολοφόνος ενός δεκαπεντάχρονου παιδιού, ενώ τα ανύποπτα παιδιά μας παραμορφώνονται μέσα στις Ασφάλειες για πλημμελήματα .Καταχραστές σε λιγόχρονη φυλάκιση και δολοφόνοι, ολόκληρη σειρά από δολοφόνους, εκβιαστές και μεταπράτες ναρκωτικών να μη συλλαμβάνονται, είτε από ανικανότητα είτε από εθελουσία ‘’επαγγελματική τύφλωση των αστυνόμων.’’ Είναι όλα αυτά δυνατόν να παρέχονται από την επίσημη και ‘’σοσιαλιστική’’ μας Κυβέρνηση και η Βογιατζή με το νήπιο παιδί της (διαδηλώτρια) να παραμένει προφυλακισμένη.. Σαν Έθνος είμαστε για λύπη…”
Κώστας Σταματίου: “Είπαμε ο συντηρητικός Χατζιδάκις αυτό-στρατευμένος και πολιτικοποιημένος. Ίσως-μάλλον-πιο προχωρημένος από πολλούς…”
Για την Τέχνη.
Μάνος Χατζιδάκις:
“Η Τέχνη υπήρξε πάντοτε ένα αποτέλεσμα ευαίσθητων λεπτών διεργασιών μέσα στο χρόνο και όχι εντυπώσεων μιας οποιασδήποτε ιστορικής στιγμής .κι εκπροσωπεί την ευαισθησία μας κι όχι τις συνήθειές μας ή τις καθημερινές ανάγκες μας.Οι συνήθειές μας και οι ανάγκες μας αλλάζουν. Η ευαισθησία μ ας παραμένει και συνεχίζει αναλλοίωτη μέσα στους καιρούς. Κι αυτήν καλείται η Τέχνη να εκπροσωπήσει καταγράφοντάς την ,σε πείσμα των γεγονότων και της παντοδυναμίας των λεγομένων ιστορικών στιγμών..”
ΥΓ: Αποσπάσματα
Από την συγκλονιστική συνέντευξη του Μάνου Χατζιδάκι στο περιοδικό ‘’Διαβάζω’’ και στον Θανάση Φωσκαρίνη. Μπορεί κανείς να την διαβάσει και ν΄ απολαύσει και άλλες σκέψεις και ομιλίες του Μάνου Χατζιδάκι στο βιβλίο του ‘’Ο Καθρέφτης και το μαχαίρι ’’Εκδόσεις Ίκαρος 1989.
