Η επιστολή του κ. Αλέξη Ζήρα
Αγαπητό Βήμα,
Το ότι ενδιαφέρθηκαν αρκετοί, επί τόσες μέρες, πανελλαδικά μάλιστα, για την τύχη του κενοταφίου του Α.Κάλβου στο Λάουθ της Αγγλίας, είναι κατ’ αρχήν ένα παρήγορο σημάδι. Ειδικά τις μέρες αυτές που η επικαιρότητα πάει να εξαφανίσει κάθε τι άλλο. Όπως αναφέρει και στην επιστολή της η υπεύθυνη πολιτιστικού της ελληνικής πρεσβείας στο Λονδίνο, κ.Βικτ. Σολομωνίδου, πράγματι αναμείχθηκα στο ζήτημα. Αλλά όχι ως μαϊντανός! Η πρόθεση μου ήταν να γίνουν σαφέστερες τόσο η υπόθεση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος του κενοταφίου όσο και οι εγγυήσεις των τοπικών αρχών για τη διατήρησή του. Οι σχετικές πληροφορίες που μας παρέχει πρόσφατα η κ.Σολομωνίδου για το όλο ζήτημα και τις ενέργειες της ελληνικής πρεσβείας, αναμφίβολα είναι ικανοποιητικές, ξεκαθαρίζουν αρκετά και δείχνουν ότι οι διπλωματικές μας υπηρεσίες όταν θέλουν ενεργούν. `Όμως παρακάμπτεται ένα κατά τη γνώμη μου σημαντικό γεγονός: ότι υπήρξε ένα έλλειμμα επικοινωνίας με την πρεσβεία, και οι όποιες παρανοήσεις και στρεβλώσεις ακολούθησαν μετά, κατά μέγα μέρος οφείλονται σ’ αυτό το έλλειμμα. Εξηγούμαι:Όταν ενημερώθηκα από τον κ.Λεύκιο Ζαφειρίου, στις αρχές Μαίου, για το ζήτημα της τύχης του κενοταφίου του Κάλβου, εκείνος και ο κ.Σπύρος Παππάς ετοιμάζονταν να ταξιδέψουν στην Αγγλία, με σκοπό την αρχειακή έρευνα για τη ζωή του ποιητή. Ανέλαβα τότε να βρω μια δίοδο επικοινωνίας τους με την ελληνική πρεσβεία, έτσι ώστε να προκύψει τουλάχιστον μια επίσημη εκδήλωση ενδιαφέροντος προς τις τοπικές αρχές του Λάουθ. Τι το φυσικότερο λοιπόν να προσπαθήσω να βρω τη δίοδο αυτή στον επίσημο ιστότοπο της πρεσβείας; Εκεί υπήρχε μια και μοναδική ηλεκτρονική σύσταση της πολιτιστικής διεύθυνσης της πρεσβείας(culture@greekembassy.org.uk) καθώς και δυο αριθμοί τηλεφώνων της. `Εστειλα στις 13/5 ένα μήνυμα υπ’ όψιν της κ.Σολομωνίδου, το όνομα της οποίας μου υποδείχθηκε από συνάδελφό της διπλωμάτη, όπου ανέφερα σε συντομία το ζήτημα του Κάλβου και την παρουσία στο Λονδίνο των ερευνητών που θα ήθελαν να συναντηθούν μαζί της. Την ίδια ηλεκτρονική σύσταση και τα τηλέφωνα προώθησα στους κ.Ζαφειρίου και Παππά, ήδη από τις 11/5 στην Αγγλία.
Μετά από πάροδο 3 ή 4 ημερών το μήνυμα που έστειλα γύρισε πίσω ως ανεπίδοτο. Ενώ παράλληλα όλες οι τηλεφωνικές προσπάθειες των ερευνητών ήταν άκαρπες. Έτσι, αφού πέρασαν δέκα και πλέον μέρες σιωπής, μη έχοντας άλλο τρόπο επικοινωνίας, αποτάνθηκαν στον κ.Γ.Μπασκόζο, του μίλησα για την υπόθεση και του έδωσα όσα στοιχεία είχα για να υπάρξει μια δημοσιότητα στο όλο θέμα, καθώς η αγωνία του κ.Ζαφειρίου, όπως και αρκετών που ασχολούνται στην Ευρώπη με τις καλβικές σπουδές, ήταν έκδηλη. Ακολούθησε η εσπευσμένη ηλεκτρονική ανάρτηση του Βήματος ,στις 24/5, η ευρύτερη δημοσιοποίηση του ζητήματος και εντέλει, στις 31/5,η πρώτη απάντηση της κ.Σολομωνίδου, εκ μέρους της ελληνικής πρεσβείας.
`Οπως έγραψα προσωπικά στην κ.Σολομωνίδου δεν πρέπει να παρακάμπτεται το εξής ουσιώδες ως προς αυτή την ασυνεννοησία: ότι όλα αυτά θα είχαν αποφευχθεί και ίσως τα ερωτήματα θα είχαν απαντηθεί έγκαιρα, αν ο ιστότοπος της ελληνικής πρεσβείας δεν ήταν παραπλανητικός, αφού υποδείκνυε ανύπαρκτους τρόπους επικοινωνίας! Προς επίρρωση μάλιστα των όσων λέω, προσθέτω και τούτο: μετά την επιστροφή του ο κ.Παππάς στη Βουλγαρία (22/5), όπου και διαμένει, και με καθυστέρηση 3 ή 4 ημερών, έλαβε και εκείνος το μήνυμά που έστειλε στην προσβεία, ως ανεπίδοτο.
Αυτά, για μια πιο ολοκληρωμένη γνώση του θέματος.
Αλέξης Ζήρας
