Η ΡΟΔΑ επιστρέφει με νέο cd και με μουσική του G.I Gurdjieff

27 Φεβρουαρίου 2014
7:18 πμ

Από το 1991 η ομάδα ΡΟΔΑ, που είναι μέρος του Ιδρύματος Γκουρτζίεφ της Ελλάδας. Εχει αναλάβει σαν έργο της τη μελέτη των Τεχνών. Κάτω από την γενική καθοδήγηση της Μαρίας Περετζή, οι δραστηριότητές της ΡΟΔΑ περιλαμβάνουν τη μελέτη των Κινήσεων, των ιερών χορών, και της μουσικής που έγραψε ο Gurdjieff-de Hartmann. Στις 6 Μαρτίου, στις 7 το βράδυ στο PUPLIC Συντάγματος, η ομάδα ΡΟΔΑ, θα παρουσιάσει το νέο της cd με μουσική Γκουρτζίεφ.

Η Ομάδα έχει μελετήσει μερικούς από τους μεγάλους μύθους της Ανθρωπότητας και τους έχει ανεβάσει θεατρικά, δημιουργώντας την παράδοση του Ιερού Θεάτρου της ΡΟΔΑ. Οι παραστάσεις «Γκιλγκαμές», «Ραμαγιάνα» και «Αλκιβιάδης» έχουν προσελκύσει με την ποιότητά τους την προσοχή ανταποκριτών του διεθνούς τηλεοπτικού καναλιού CNN σε τρεις περιστάσεις.

Η ύπαρξη της ΡΟΔΑ, οι στόχοι και οι μέθοδοί της ανήκουν στην Εργασία. Δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στην ανάγκη να συμμετέχουν ενεργά όλα τα μέλη της Ομάδας σε κάθε στάδιο της παραγωγής, συμπεριλαμβανομένης όλης της χειρωνακτικής εργασίας που είναι απαραίτητο να προηγηθεί στις δημόσιες παραστάσεις, και ταυτόχρονα να πληρούνται όλες οι τεχνικές απαιτήσεις. Οι δυσκολίες που δημιουργούνται από την ανάγκη να πραγματοποιηθούν τέτοιες συνθήκες, διαμορφώνουν το πλαίσιο των προσπαθειών της ομάδας .

Ο πλούτος της μουσικής του Γκουρτζίεφ είναι τεράστιος και άπτεται μιας ευρείας γκάμας, που έχει σχέση με την θρησκευτική και την υμνική παράδοση της Ανατολής, όσο και με την σύγχρονη trance και την jazz. Κυριαρχούν οι εμφατικοί ρυθμοί και οι πλούσιες μελωδίες. Οι συνθέσεις του Γκουρτζίεφ αναφέρονται σε εθνολογικά στοιχεία και τελετουργίες των μοναστηριακών αδελφοτήτων, προσφέροντας ένα πλούσιο ρεπερτόριο με ρίζες από την λαϊκή και θρησκευτική μουσική της Κεντρικής Ασίας, του Καυκάσου, και από την Ρωσική Ορθόδοξη λειτουργική μουσική. Η ΡΟΔΑ παίρνει αυτούς τους ήχους και τους παρουσιάζει σε όλη την άμορφη και εξωτική ελευθερία τους. Ήχοι διαλογισμού, χίμαιρας, οξύτητας, προτεταμένης ψαλμωδίας, ανοιχτοί, ρυθμικοί, μυστικιστικά μινιμαλιστικοί, που μέσα από τη μελωδική ακρίβειά τους στέκονται αποστασιοποιημένα και αμερόληπτα κάνοντας επίκληση στις Ιερές Δυνάμεις.

Γ.Ι.Γκουρτζίεφ (1872-1949)

Ο Γεώργιος Γεωργιάδης, γνωστός ως Γκουρτζίεφ, ήταν ένα μυστικιστής φιλόσοφος, γεννημένος από Έλληνες γονείς στην Αλεξανδρούπολη της Αρμενίας. Όπως έγραψε ο ίδιος στην αυτοβιογραφία του, η δίψα του για την αληθινή γνώση τον οδήγησε, νεαρό ακόμα, σε εκτενή ταξίδια. Προσέγγισε μερικές από τις πιο απομακρυσμένες περιοχές της Ασίας, όπου ήρθε σε επαφή με αρχαία μοναστήρια και αδελφότητες, αφιερώνοντας τη νεότητά του στην μελέτη των πρακτικών τους. Το 1912 κατέφτασε στην Ρωσία και άρχισε να διδάσκει τις ιδέες του σχετικά με τη σύσταση του ανθρώπου και τη δυνατότητα του για συνειδητή ανάπτυξη.

Ένας καινοτόμος δάσκαλος με απεριόριστη ενέργεια και αξιοθαύμαστη αντοχή, ο Γκουρτζίεφ ξεπέρασε τις δυσκολίες των δεινών του πολέμου και της ανεπάρκειας υλικών μέσων και αγαθών, που συχνά απείλησαν να πάψουν τις δραστηριότητές του. Μαζί με μια μικρή ομάδα ρώσων μαθητών του που τον ακολούθησαν, διέφυγε από την επανάσταση των Μπολσεβίκων ταξιδεύοντας μέσω της Ρωσίας στον Καύκασο, στην Κωνσταντινούπολη και το Βερολίνο. Τελικά εγκαταστάθηκε στη Γαλλία αφού είχε χρησιμοποιήσει αδιάκοπα τις δυσμενείς συνθήκες, τις δυσκολίες και τους κινδύνους που βίωνε αυτή η μικρή ομάδα, σαν μέσο για να διδάξει με πρακτικούς όρους το δρόμο προς την πνευματική αφύπνιση. Το 1922 ίδρυσε το Ινστιτούτο για την Αρμονική Ανάπτυξη του Ανθρώπου στο Château du Prieuré, κοντά στο Fontainebleau. Ένας μεγάλος αριθμός μαθητών συγκεντρώθηκαν εκεί, που τελικά αποδείχθηκαν άξιοι να συνεχίσουν τη διδασκαλία του, μετά το θάνατό του.

Ο Γκουρτζίεφ χρησιμοποίησε ένα μίγμα παραδοσιακών και νέων μεθόδων για να δημιουργήσει εκρηκτικές συνθήκες διαβίωσης για τους μαθητές του, γεμάτες ενθουσιασμό, προσδοκία και, για πολλούς, βαθιά ικανοποίηση. Έγραψε εκτενώς, και χρησιμοποίησε ασκήσεις διαλογισμού, σκληρή σωματική εργασία, χορό και μουσική, ώστε οι μαθητές του να φτάσουν σε ένα επίπεδο ισορροπίας τέτοιο, που μόνο μέσω αυτών των πρακτικών μπορεί κανείς να το προσεγγίσει. Για τη μουσική του, η οποία περιλαμβάνει πάνω από 300 συνθέσεις, χρησιμοποίησε μοτίβα από τελετές σε ιερούς τόπους τους οποίους είχε επισκεφτεί στα νιάτα του. Προσαρμόστηκε στη δυτική σημειογραφία με τη βοήθεια του στενού του μαθητή Τόμας ντε Χάρτμαν.

Η μουσική του Γκουρτζίεφ και η Εργασία

Η «Εργασία», όπως αναφέρεται γενικά η πρακτική των ιδεών του Γκουρτζίεφ, καλύπτει ένα ευρύ φάσμα μεθόδων, οργανώσεων, φορέων και ομάδων εργασίας που συνδέονται ιστορικά με τον Γκουρτζίεφ. Η μουσική του χάνει το νόημα της αν θεωρείται απλώς ως «τέχνη». Ο Γκουρτζίεφ ήταν κάτι πολύ παραπάνω από συνθέτης• η μουσική του είναι αναπόσπαστο μέρος της διδασκαλίας του. Διέκρινε τη μουσική, όπως και όλες τις τέχνες, σε «αντικειμενική» και «υποκειμενική». Υποκειμενική θεωρούσε τη μουσική που παράγει τυχαίες αντιδράσεις στους ακροατές της, ένα προϊόν της ελλιπούς γνώσης των αποτελεσμάτων των δονήσεων στο κοινό. Από την άλλη πλευρά, θεωρούσε αντικειμενική τη μουσική η οποία, βασισμένη στην ακριβή γνώση των νόμων που διέπουν την ανθρώπινη αντίληψη, παράγει ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα στην κατάσταση του ακροατή.

Ο Γκουρτζίεφ μίλησε για την πιθανότητα ότι η σωστή μελέτη των μουσικών δονήσεων, θα μπορούσε να οδηγήσει στην κατανόηση των νόμων ολόκληρου του σύμπαντος. Αυτή είναι μια οπτική της Φύσης που σήμερα, υπό το φως της γενικής θεωρίας των Δονούμενων Χορδών της σύγχρονης Φυσικής, φαίνεται να έχει ένα πολύ ρεαλιστικό περιεχόμενο. Με τον τρόπο που περιέγραψε τα στάδια της δημιουργίας και της εξέλιξης μέσα από τους νόμους των δονήσεων, φαίνεται να έχει προτείνει μια συμμαχία ανάμεσα στη μουσική και την επιστήμη που πηγαίνει πίσω στην Πυθαγόρεια προσέγγιση του κόσμου.

Η μουσική του δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ούτε «σύγχρονη», ούτε «κλασσική» – βρίσκεται απλώς μπροστά από την εποχή της. Χωρίζεται σε τρεις χρονικές περιόδους: η πρώτη περιλαμβάνει τη μουσική του μπαλέτου «Η πάλη των Μάγων» και τη μουσική για τις Κινήσεις που δίδαξε ως το 1918. Η δεύτερη περιλαμβάνει έργα που ολοκληρώθηκαν στα μέσα της δεκαετίας του 1920 στο Fontainebleau, σε συνεργασία με τον Thomas de Hartmann και αναφέρεται ως «Μουσική Gurdjieff-de Hartmann». Η τρίτη περίοδος επικεντρώνεται στους αυτοσχεδιασμούς που έπαιζε ο Γκουρτζίεφ με το μικρό του αρμόνιο μετά τα δείπνα που οργάνωνε για τους μαθητές και τους προσκεκλημένους του στο διαμέρισμα του στο Παρίσι κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής και μέχρι το θάνατό του το 1949.

RODA Gurdjieff MUSIC

Seekers

Tria Alpha Records

Μουσική: G.I Gurdjieff

Πρωτότυπη μεταγραφή για πιάνο: Thomas de Hartmann

1. Religious Ceremony

2. Armenian Song

3. Persian Dervish

4. Sayyid Chant and Dance No 10

5. Dervish Dance

6. Marche Alerte

7. Kurd Melody for two Flutes