Στο σημερινό προφίλ τη κοινωνίας που ζούμε μικροί και μεγάλοι, αναγκαζόμαστε καθημερινά να βρίσκουμε λύσεις στα προβλήματα της ζωής, λύσεις οι οποίες πάντα απορρέουν από τον μηχανισμό λειτουργίας και άμυνας του κάθε ανθρώπου, από τον τρόπο που έχει μεγαλώσει και γαλουχηθεί και από την τακτική που ο ίδιος χρησιμοποιεί προκειμένου να πετύχει ή ακόμη και να αποτύχει στην ζωή του.
Ο κόσμος των ενήλικων είναι πλέον πλασμένος και αναλόγως την ηλικία οι εκάστοτε λύσεις που δίνει στην ζωή του, είναι συγκεκριμένες και αυτοματοποιημένες.
Στον κόσμο όμως των παιδιών, ο σκληρός δίσκος του υπολογιστή τους, δηλαδή της ψυχή τους και του εγκεφάλου τους θεωρείται παρθένος και αναλόγως την ηλικία του παιδιού, πολύ πιο προσβάσιμος σε αλλαγές.
Μετά από σκέψεις για το πώς μπορούν από μικρά τα παιδιά να εξελιχθούν πιο έξυπνα και να έχουν μεγαλύτερη ανάπτυξη στο μέλλον και στην καριέρα τους, από ότι οι γονείς τους, το ekriti.gr απευθύνθηκε στον Στρατηγικό Σύμβουλο – Αναλυτή και οπαδό του κομβικού ρόλου της Κρήτης σε θέματα ενέργειας και ΑΟΖ, Νίκο Λυγερό.
Ο κ. Λυγερός μέσα από το παρακάτω κείμενο, απαντά σε όλες τις απορίες σχετικά με την τακτική που θα πρέπει να ακολουθήσει ένα παιδί προκειμένου να πετύχει, μετέχοντας απλά στην ιδέα της «Έξυπνης Παιδείας», μέσα από την οποία ορισμένα παιχνίδια μπορούν να μάθουν στρατηγική στα παιδιά, την οποία θα χρησιμοποιήσουν αργότερα, να γίνουν δηλαδή οι πρωταθλητές της ζωή τους!
Η Έξυπνη παιδεία… του Νίκου Λυγερού!
Η νοημοσύνη των μικρών ανθρώπων, επειδή δεν έχει προφτάσει λόγω χρόνου, να εξελιχθεί στον τομέα της μεθοδολογίας της διαχείρισης της σκέψης, μας επιτρέπει να δούμε με πολύ πρακτικό τρόπο, την αρχική πλαστικότητα του εγκεφάλου, όταν ανιχνεύει βασικά στοιχεία, τα οποία δεν γνωρίζει ότι μπορεί να είναι και θεμελιακά για την περαιτέρω ανάπτυξή της.
Με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να εξετάσουμε μια μορφή την ώρα της εξέλιξής της δίχως να έχει περάσει ακόμα από το στάδιο της υπέρβασης των δυσκολιών μέσω της ανίχνευσης των εμποδίων.
Έτσι με βασικά προβλήματα λογικής, αριθμητικής, χωροαντιληπτικής, γλώσσας, μπορούμε να εντοπίσουμε και να αναδείξουμε νοητικά σχήματα που εμφανίζονται για να τα ενισχύσουμε με ασκήσεις που είναι στοχευμένες. Έτσι παραδείγματος χάρη, οι έννοιες της συμπλήρωσης, της συνέχειας, της αναγνώρισης ενός μοτίβου, της εκτίμησης μιας δυσκολίας, της χαράς της επίλυσης ενός προβλήματος, μπορούν να αξιολογηθούν και να δώσουν ένα νοητικό προφίλ που θα εκβυθιστεί σ’ ένα φάσμα γενικότερο όπου θα μπορέσει να εκφραστεί.
Το καλό αυτής της ολιστικής προσέγγισης είναι ότι δεν επικεντρώνεται μόνο σ’ ένα ταλέντο που έχει ενισχυθεί τεχνητά λόγω αδυναμίας σε άλλους τομείς. Το σήμα που εντοπίζεται δεν είναι της κατανομής Dirac. Διότι οι γονείς εστιάζονται σε τέτοια φαινόμενα, γιατί είναι πιο εύκολα αντιληπτά αλλά δεν έχουν άλλες αρμονικές και παραμένουν μονοδιάστατα. Δίχως τον εμπλουτισμό άλλων στοιχείων από τον εγκέφαλο, μπορεί ν’ αποτελεί και παράδειγμα υψηλού αυτισμού, αλλά αυτισμού σε κάθε περίπτωση γιατί υπάρχει το πλαίσιο του εγκλωβισμού.
Με την ολιστική προσέγγιση θα εντοπίσουμε μικρούς ανθρώπους που είναι πραγματικά προικισμένοι, αλλά μη αντιληπτοί από τους ίδιους τους γονείς που τους θεωρούν απλώς κανονικούς, χωρίς να καταλάβουν ότι όταν είναι κανονικοί σε πολλούς τομείς, σημαίνει, όπως έλεγε ο Bruner ότι είσαι υπερκανονικός.
Έτσι βλέπουμε ότι η ανάλυση της νοημοσύνης των μικρών ανθρώπων δεν επαρκεί και για τις σπάνιες περιπτώσεις χρειάζεται μια σύνθετη πράξη βέβαια που είναι πιο δύσκολη αλλά αποτελεσματικότερη για την ανάπτυξη των ανθρώπινων σχέσεων στο πλαίσιο της Ανθρωπότητας.
Η συμβολή του go στην εξέλιξη της Ανθρωπότητας είναι εμφανής στην Άπω Ανατολή και αυτό φαίνεται και από τις επιστημονικές επιδόσεις της Κίνας, της Ιαπωνίας και της Κορέας. Το γεγονός μάλιστα ότι ο παγκόσμιος πρωταθλητής στο go, είναι από τη Νότια Κορέα είναι βέβαια ενδεικτικό ότι δεν πρόκειται μόνο και μόνο για θέμα μάζας.
Επίσης ότι το πιο εξελιγμένο λογισμικό AlphaGo που χρησιμοποιεί βαθιά νευρωνικά δίκτυα για τους υπολογισμούς, αναμετρήθηκε με τον Lee Se-Dol (9 dan) αποδεικνύει ότι αυτή η προσφορά γίνεται πρακτική, αφού βοηθά την έρευνα και στον τομέα της τεχνητής νοημοσύνης.
Η ικανότητα του πρωταθλητή, το μαχητικό του πνεύμα και η μεγαλοψυχία του κατάφεραν να δείξουν τουλάχιστον στον τέταρτο αγώνα, αδυναμίες του προγράμματος και να συμβάλλουν επί του πρακτέου στην εξέλιξη του προγράμματος. Αν σκεφτούμε ότι το συγκεκριμένο AlphaGo, στην δέκατη όγδοη εκδοχή έπαιξε μέσω ενός υπολογιστή που είχε 1202 πυρήνες (CPU), μπορούμε να αντιληφθούμε και τον άθλο από τις δύο πλευρές όσον αφορά την ανθρώπινη νοημοσύνη και την υπολογιστική ισχύ. Σε αυτό το πλαίσιο επειδή το παίγνιο go, λόγω της συνδυαστικής του πολυπλοκότητας είχε παραμείνει ο τελευταίος στόχος στα επιτραπέζια παίγνια για την εξέλιξη της τεχνητής νοημοσύνης, απέδειξε τώρα ότι πρόκειται για μια νέα φάση που αρχίζει στην έρευνα.
Αλλά ακόμα και αν δεν εξετάσουμε αυτή την πλευρά, μπορούμε να δούμε τη συμβολή του στο τομέα της έξυπνης παιδείας, όπου η εισαγωγή του επιτρέπει την εξέλιξη της σκέψης των μικρών ανθρώπων μέσω των νοητικών σχημάτων της τακτικής και της στρατηγικής.
Μάλιστα η στρατηγική του είναι ενισχυμένη σε σχέση με αυτή που έχουμε στο σκάκι. Πράγμα που σημαίνει ότι η Ανθρωπότητα σκέφτεται διαφορετικά και λόγω go…
Επιμέλεια Μάρα Μπέκα
