Του Θέμη Δημητρακόπουλου συγγραφέα, πολιτικού επιστήμονα.
[”…ο Όλιβερ Τουίστ χαμογελάει
κι ο Αδόλφος του χαϊδεύει τα μαλλιά”
”Ολαρία, ολαρά”, Δ. Σαββόπουλος]
Ο Αμανατίδης σύντροφοι, συντρόφισσες, κυρίες και κύριοι, ΔΕΝ εκπροσωπεί τον εαυτό του.
Κάποιος τον έστειλε, γνωρίζοντας από τα πριν ότι θα ήταν, πώς αλλιώς, παρέα με τους νεοναζί στη σκοταδιστική τελετή που κάποτε λοιδορούσαμε και ζητούσαμε, δικαίως, την κατάργησή της –ή τουλάχιστον την απόσυρση του κοσμικού κράτους από αυτή την απάτη, τη γελοιότητα που έχει καταγγείλει ο κάθε σοβαρός, σκεπτόμενος χριστιανός– και τώρα την πληρώνουμε με κρατικό χρήμα και την υποθάλπουμε, λαϊκιστικά και τακτικίστικα, πολιτική συγκυρία και συμμαχίες,γαρ.
Και τον έστειλε υποτιμώντας, είτε αδιαφορώντας για τις συνέπειες που θα είχε η πολύ πιθανή φωτογράφιση στο ίδιο κάδρο με τους χρυσαυγίτες γκάνγκστερ.
Όπως και έγινε, my dear….
Αδιαφορώντας είτε υποτιμώντας, δηλαδή, τη νοημοσύνη μας και τη συνείδησή μας.
Των προοδευτικών, των αριστερών και φιλελεύθερων πολιτών αυτού του τόπου.
Και πάει στην ευχή το Άγιο Φως και οι ιδεοληψίες αυτού του καθυστερημένου κομματιού της ελληνικής κοινωνίας που έτσι κι αλλιώς δεν κάνουμε τίποτα για να το ξεστραβώσουμε λιγάκι (ρωτήστε τους πώς άναβε το Αγιο Φως πριν το 1988, που δεν το έφερναν τα αεροπλάνα, και θα σας απαντήσουν ”άναβε με Θαύμα!”, οπότε τι να συζητήσεις μαζί τους για τον αναπτήρα από το περίπτερο).
Αλλά να βρισκόμαστε, με πλήρη επίγνωση και αβίαστη βούληση, στο ίδιο κάδρο με τους γκάνγκστερ, τους φονιάδες, τους ναζήδες της Χρυσής Αυγής, αυτό δεν αντέχεται με τίποτα απο κανέναν προοδευτικό πολίτη της χώρας.
Φάγαμε μια φορά τον Βίτσα και άλλους βουλευτές μας στο Καστελλόριζο, να φωτογραφίζονται αντάμα με τον Κασιδιάρη.
Κανείς τότε δεν θεώρησε αναγκαίο να ζητήσει μια τυπική έστω συγγνώμη, ένα ”δεν το πήρα χαμπάρι, ” δεν το φαντάστηκα”.
Φιλότιμο μηδέν.
Όχι αριστερό φιλότιμο – σκέτο δημοκρατικό, ανθρώπινο φιλότιμο.
Δεύτερη φορά, ο Αδόλφος με τον Όλιβερ Τουίστ αγκαλιά, ολαρία ολαρά… όχι, δεν χωνεύεται με τίποτα.
Γιατί το σήμα που περνάει στην κοινωνία είναι: όλοι ίδιοι είναι, όλοι μαζί τα κάνουνε – και τα υπόλοιπα άλλα λόγια να αγαπιόμαστε.
Και μετά απορούμε για την πλήρη, την εξευτιλιστική και πολύ φοβάμαι ανεπίστροφη απαξίωση του πολιτικού συστήματος –και της ίδιας της Πολιτικής– στα μάτια του κόσμου.
Ο Αμανατίδης οφείλει να ζητήσει δημόσια συγγνώμη από όλους και όλες εμάς – ή να πάει σπίτι του.
Και συγγνώμη οφείλει να ζητήσει και όποιος άλλος από την κυβέρνηση και το Μαξίμου, όσο ψηλά κι αν βρίσκεται, συναίνεσε σε αυτή την αθλιότητα που ευτελίζει και απογοητεύει όλους και όλες εμάς – θα το ξαναλέω μέχρι να το βάλετε καλά μες στο μυαλό σας.
Μέχρι εδώ!
Τώρα, άμεσα: επανορθώστε.
Τα μνημόνια, τις μειώσεις σε μισθούς-συντάξεις, τους πλειστηριασμούς…. τα φάγαμε όπως τα φάγαμε.
Αλλά σε ό,τι αφορά τη συνείδησή μας δεν έχουμε άλλες αντοχές.
Την ντροπή ή θα την αποσείσετε – ή θα τη λουστείτε μόνοι σας απο εδώ κι εμπρός.
Θέμης Δημητρακόπουλος
συγγραφέας, πολιτικός επιστήμονας
μέλος της ΟΜ Κηφισιάς ΣΥΡΙΖΑ
μέλος του Τμήματος Οικολογίας-Περιβάλλοντος ΣΥΡΙΖΑ
