Υπήρχε Διαρκές Δικαστήριο των Λαών που μετά από τις ακροαματικές διαδικασίες και αποδεδειγμένα πειστήρια έβγαζε αποφάσεις εναντίον της χώρας που βιαιοπράγησε κατά κάποιας άλλης. Υπήρχαν κάποτε και κάποιες συνειδήσεις σε εγρήγορση. Υπήρχαν τεράστιες διαδηλώσεις και κινητοποιήσεις για τα μεγάλα μαζικά εγκλήματα εναντίον των Λαών.
Υπήρχαν μπροστάρηδες – οι διανοούμενοι – και ακολουθούσαν σχεδόν όλες οι τάξεις των κοινωνιών που έβαζαν ένα φράγμα στην ασυδοσία και την αλαζονεία αυτών που επιτίθεντο, λεηλατούσαν και σκότωναν τους πιο αδύναμους Λαούς.
Σήμερα, πολεμάμε για Τρίτη φορά με την «άτακτη» Γερμανία. Όλη η Ευρώπη. Εκτός της Γαλλίας που ψευτοπαίζει το ρόλο των Ιταλών στο 2ο παγκόσμιο πόλεμο. Αντί της εισβολής στην Πολωνία πρώτο θύμα έγινε αυτή τη φορά η Ελλάδα που η εισβολή των «μεγάλων δυνάμεων» άφησε μόνο μερικές χιλιάδες άστεγους κάποιες αυτοκτονίες, δραματικές συνθήκες στη ζωή των συνταξιούχων, μετανάστευση της νεολαίας σε άλλες χώρες και απελπισία στη λεγόμενη μεσοαστική τάξη που βλέπει τις οικονομίες μιας ζωής να γίνεται χαρτοπόλεμος. Οι ηγέτες μας, αμήχανοι σ΄ έναν πόλεμο χωρίς κανόνια, άβρεχτοι από τις λάσπες των χαρακωμάτων ακολουθούν το παράδειγμα του Πεταίν και παραδίδουν τη Χώρα στις αχόρταγες δαγκάνες των εκβιαστών των διεθνών τοκογλύφων και στα μεγάλα χρηματιστήρια, στους οίκους αξιολόγησης όπως λέγονται. Τουλάχιστον ο Πεταίν παρέδωσε τη Γαλλία στους Γερμανούς στο ρομαντικό δάσος του Βισύ και οι Γάλλοι ήλπιζαν ότι θα έρθει ο Ντε Γκώλ και οι Μακί και θα τους απελευθέρωναν.
Πάμε λοιπόν με μια κυβέρνηση συγκροτημένης ευθύνης – που τις βρίσκουμε τέτοιες λέξεις αλήθεια; – στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Να συζητήσουμε τι; Ότι θα είμαστε καλά παιδιά; Δεν θ΄ αντισταθούμε σε τίποτα; Να μην ανησυχούν; Έχουμε πιάσει όλους τους τρομοκράτες που αντιδρούν με βία; Ότι είχανε στρώσει το χαλί και οι Έλληνες κατάπιαν και την ρετσινιά ότι είναι απατεώνες, ότι έφαγαν τα λεφτά του κράτους; Ότι οι διανοούμενοι και οι επιστήμονες βρίσκονται οι περισσότεροι στη διασπορά; Και εκείνοι που έχουν μείνει πίσω είναι πια σε ώριμη ηλικία; Άσε που έχουν μετανιώσει που κάποτε σήκωσαν ανάστημα στην Χούντα, γιατί όπως έμαθαν 30χρόνια μετά ευθύνονται για όλα τα κακά του τόπου
Μα τι ανόητες ερωτήσεις κάνω; Αυτοί που πάνε εκεί θα μιλήσουν την ίδια γλώσσα μ΄ εκείνους που τους περιμένουν. Οι τραπεζίτες και οι εκπρόσωποι τους έχουν κοινό κώδικα επικοινωνίας. Ξέρουν και συνεννοούνται Τώρα αν κάποιος σηκώσει από εμάς το ανάστημά του … ε! τότε θα το μάθουμε .
