Του Χρήστου Βλαχογιάννη
Η ζωή είναι ωραία τον Αύγουστο στην Αθήνα, όσο κι αν «ζηλεύω» τους αδειούχους που εγκατέλειψαν την πρωτεύουσα. Αν δεν είχαν βγει και τα ταξί στους δρόμους, τότε θα ζούσα ένα όνειρο θερινής νυκτός.
Η αλήθεια είναι πως τούτος ο Αύγουστος δεν μοιάζει σε τίποτα με προηγούμενους, παρότι το κάδρο της «νεκρής» πόλης δεν έχει αλλάξει. Και τα μαντάτα της γενικευμένης ευρωπαϊκής αλλά και… υπερατλαντικής κρίσης δείχνουν, ότι τελικά για όλα τα κακά δεν φταίνε αποκλειστικά οι τεμπέληδες Έλληνες, που γουστάρουν μόνο φούμα, παραλία και ουζάκι.
Σαφέστατα και δεν θα μπω σε καμία βαρύγδουπη οικονομική ανάλυση, καθώς δεν το σηκώνουν ούτε οι μέρες, ούτε το πετσί μας. Αντίθετα, συνηγορώ στη γλυκιά εκδίκησή σας για Μέρκελ, Σαρκοζί και Θαπατέρο, που εν μέσω ξαπλώστρας και Margarita Strawberry προσπαθούν να βρουν λύση για την κρίση που χτύπησε την πόρτα τους.
Δεν είμαι μικρόψυχος, ούτε εθελοτυφλώ παραγνωρίζοντας τις συνέπειες όλων όσων συμβαίνουν γύρω μας. Απλά, τώρα που οι μάσκες πέφτουν, δεν θα έχει μόνο ένα κορόιδο αυτή η φαρσοκωμωδία. Αν και η ιστορία έχει διδάξει, ότι πάντα ο αδύναμος πληρώνει τη νύφη.
Εμείς όχι μόνο την έχουμε «προικίσει», αλλά την πληρώνουμε καθημερινά με αίμα. Με ποσοστό ανεργίας στο 15% σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Eurostat και τους τελευταίους 18 μήνες να βάζουν λουκέτο 68.000 εμπορικές επιχειρήσεις, σίγουρα δεν φταίει η θερινή ραστώνη, που όπου κι αν κοιτάξεις γύρω σου θα δεις άδειες βιτρίνες και χιλιάδες ενοικιαστήρια.
Την ίδια ώρα, με ομόφωνο βούλευμα το Πενταμελές Δικαστικό Συμβούλιο του Αρείου Πάγου τάχθηκε υπέρ της παραγραφής του αδικήματος της παθητικής δωροδοκίας για τον πρώην υπουργό Εθνικής Άμυνας Άκη Τσοχατζόπουλο κι έτσι θα παραπεμφθεί στην τακτική ποινική δικαιοσύνη μόνο για «ξέπλυμα».
Και μένω με την απορία, μήπως την καλή μου τη διάθεση, τη χτύπησε το Αυγουστιάτικο φεγγάρι μία εβδομάδα νωρίτερα…
Υ.Γ: Καλό θα είναι να μη ξεχνάμε τους Αγανακτισμένους του Συντάγματος που συνεχίζουν δυναμικά τις πορείες τους, ενώ στην Ισπανία έγινε ανακατάληψη της Πουέρτα Ντελ Σολ!
