Τα αγαθά της κοινωνικής δικτυωσύνης
15 Αυγούστου 2011
Μέσα Αυγούστου, ξημερώματα, κατεβαίνω με συρτό βήμα την δεξιά όχθη της Πανεπιστημίου. Αυτό το βουερό ποτάμι μοιάζει πια με ξεροπόταμο. Αυτή η λαοπληθής αρτηρία οδηγεί
Μέσα Αυγούστου, ξημερώματα, κατεβαίνω με συρτό βήμα την δεξιά όχθη της Πανεπιστημίου. Αυτό το βουερό ποτάμι μοιάζει πια με ξεροπόταμο. Αυτή η λαοπληθής αρτηρία οδηγεί
Της Λαμπριάνας Κυριακού Μένα ιπτάμενο χαλί ίσως να νοιώσω ασφαλισμένηαπ΄ ένα ταξίδι αναψυχήςέχασα ανθρώπους που’ χα γνωρίσεικάπου σ’ ένα νησί χαμένη
Πες μου πως οδηγείς, να σου πω ποιος είσαι. Γιατί, Ελληνάρας, οπωσδήποτε δεν είσαι. Κάφρος, ίσως. Μπήκες από δεξιά, το έστριψες αριστερά, το έκοψες πάλι
Η Μοίρα μας ξόδεψε αλλά δεν υπάρχει πια κι αγοραστής. Και ο καθένας μας κλεισμένος μέσα στον μικρόκοσμό του, δεν αντιλαμβάνεται το πάθος των αγορών
του Διονύση Μεσσάρη Κάποτε μία γνωστή μου ψυχοθεραπεύτρια μου έλεγε ότι το ένστικτο επιβίωσης στον άνθρωπο είναι πολύ ισχυρό. Κατέχει την πρώτη θέση στις ανάγκες του
Του Χρήστου Βλαχογιάννη Η ζωή είναι ωραία τον Αύγουστο στην Αθήνα, όσο κι αν «ζηλεύω» τους αδειούχους που εγκατέλειψαν την πρωτεύουσα. Αν δεν είχαν βγει
Της Λαμπριάνας Κυριακού Περνάμε μια ζωή βυθισμένοι μέσα στον εγωισμό, στεριωμένοι μέσα στην άρνηση της αποδοχής και της ευαισθησίας. Παλεύοντας με τα αισθήματα κάνοντας τον
του Διονύση Μεσσάρη Αγαπημένη μου Λωξάντρα, Χρησιμοποιώ αυτή την γλυκιά μέθοδο για να επικοινωνήσω μαζί σου, κυρίως από νοσταλγία προς την ποιότητα του
Του Χρήστου Βλαχογιάννη Το ελληνικό ποδόσφαιρο κατάφερε να καθαρίσει μέσα σε μία νύχτα ή μήπως συμβαίνει το αντίθετο; Γιατί είναι γνωστό, ότι της νύχτας τα
H μοίρα του ανθρώπου είναι παράλογη ,μας προειδοποιεί ο Καμύ ‘’γιατί ο άνθρωπος είναι μόνος και θνητός και η διάνοια του είναι μόνο μιαν αστραπή’’.