Δίκοπο μαχαίρι, τα νέα μέτρα
18 Ιουλίου 2020
Αργά αλλά σταθερά αυξάνονται τα κρούσματα της πανδημίας, παρά τις ελπίδες ότι το καλοκαίρι θα περιόριζε την εξάπλωσή τους. Βέβαια η αύξηση οφείλεται και στους
Αργά αλλά σταθερά αυξάνονται τα κρούσματα της πανδημίας, παρά τις ελπίδες ότι το καλοκαίρι θα περιόριζε την εξάπλωσή τους. Βέβαια η αύξηση οφείλεται και στους
του Γιάννη Αποστολόπουλου Δεν ήταν βέβαια κεραυνός εν αιθρία η αλλαγή του καθεστώτος της Αγια Σοφιάς από μουσείο σε τζαμί, αλλά μία αναμενόμενη εξέλιξη, παρά
Καλημέρα. Θα μπορούσε να είναι μια καλύτερη ημέρα και να τηρήσουμε και εμείς την υπόσχεση ότι θα κάνουμε ένα βήμα μπροστά ως avecnews με την
Φωνή που ακούγεται σαν ήχος κεραυνού. Περνάει ακόμη υποδόρια και στέκεται στην ψυχή και στο μυαλό κι ας έχουν περάσει έντεκα χρόνια από εκείνο το
γράφει η Λαμπριάνα Κυριακού για τις ανάγκες του https://www.pearpr.com/ Ονειρευόμουν καιρό ένα δίμηνο ξεκούρασης, που να είχα μόνη έγνοια πόσα μπουμπούκια θα άνοιγαν από την αγαπημένη
του Γιάννη Αποστολόπουλου Την γλώσσα της πραγματικότητας υιοθετεί πλέον η κυβέρνηση για τη συμφωνία των Πρεσπών, εγκαταλείποντας την αφοριστική φρασεολογία του παρελθόντος που χρησιμοποιούσε η
του Γιάννη Αποστολόπουλου Είναι αναμφίβολο ότι η έγκαιρη αντίδραση της κυβέρνησης και η άμεση λήψη μέτρων προστασίας από την πανδημία, οδήγησε στην αποφυγή της εξάπλωσης
του Γιάννη Αποστολόπουλου Πολύς ο λόγος και οι ένθεν κακείθεν αντιδράσεις για την εισαγγελική αγόρευση. Με το νομικό κόσμο να την επικρίνει και την πλειοψηφία
Του Δημήτρη Κωνσταντάρα Σάββατο, 21 Μαρτίου. Ακούω τα ηχογραφημένα μηνύματα στα Ελληνικά και σε ξένες γλώσσες που ακούγονται από τις ντουντούκες των περιπολικών στις παραλίες
Του Γιάννη Αποστολόπουλου. Δεν είναι μόνο οι κυβερνητικές αποφάσεις για κλείσιμο των χώρων λατρείας. Ο ίδιος ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος αποφάσισε το κλείσιμο των εκκλησιών
του Γιάννη Αποστολόπουλου Χωρίς αντίκρυσμα έληξε τελικά στο Αμμάν η «Σύνοδος Ορθόδοξων Προκαθημένων» που στη συνέχεια-μετά το φυλλορόημα- μετονομάστηκε σε «αδελφική συνάντηση».
Κάθε Τσικνοπέμπτη μαζευόμασταν από το πρωί στο σπίτι της γιαγιάς μου της Ανδρομάχης, πρόσφυγα από το Δίκωμο. Η γιαγιά μου, αν ήταν μια μυθιστορηματική ηρωίδα,