“Η αισιοδοξία μάς ”έφαγε” στην Ελλάδα” δηλώνει ο γλύπτης, στο έργο του οποίου παρουσιάζεται πλούσιο “Υπερ-Τύμβιο” αφιέρωμα από τις 19 Οκτωβρίου στο Μουσείο Μπενάκη.
“Το μότο μου είναι πέρα από την αισιοδοξία και την απαισιοδοξία. Εγώ ελπίζω” λέει με τον πάντα δυναμικό λόγο του ο γλύπτης Θόδωρος. “Η αισιοδοξία”, συνεχίζει, “μάς ”έφαγε” στην Ελλάδα. Τώρα βρισκόμαστε στην απαισιοδοξία.
Παίζουμε πάντα σε αυτό το εκκρεμές”. Ο ίδιος δεν παίζει σε αυτό το παιχνίδι “που βολεύει την πολιτική και την κοινωνία, γιατί η πραγματικότητα είναι πίσω από αυτό το εκκρεμές”. Ομως η αίσθηση του εκκρεμούς, της μετέωρης υπόθεσης, είναι πάντα κυρίαρχη στο έργο του. Αλλάζει κάθε φορά ο τρόπος έκφρασης.
Ο λόγος του, είτε αναφέρεται στην τέχνη είτε στον δημόσιο βίο, διακρίνεται πάντα από μια έντονη ιδεολογική ένταση, που θα έχουμε τη δυνατότητα να διαπιστώσουμε ξανά στο επόμενο δίμηνο μέσα από ένα αφιέρωμα στο καλλιτεχνικό και πνευματικό έργο του. Το Μουσείο Μπενάκη προγραμματίζει, αντί για μεγάλη αναδρομική που αρχικά σχεδίαζε και αναβάλλει για οικονομικούς λόγους, ένα “Υπερ-Τύμβιο αφιέρωμα” στην προσφορά του Θόδωρου, που συμπληρώνει φέτος τα 80 χρόνια του.
Το αφιέρωμα, από τις 19 Οκτωβρίου έως τις 4 Δεκεμβρίου, είναι πλούσιο. Ξεκινά με μια τεράστια εμβληματική εγκατάσταση, με τίτλο “Υπερ-Τύμβιο Αφιέρωμα”, στο αίθριο του Μουσείου Μπενάκη (Πειραιώς). Ξύλο, ανοξείδωτο, κρύσταλλο, πράσινο φυτεμένο γρασίδι, μερικά από τα υλικά της εγκατάστασης, που περιλαμβάνει μια μετέωρη ζυγαριά αναρτημένη από τροχό, διαμέτρου δύο μέτρων, σε ύψος περίπου δέκα μέτρων. “Μια μετέωρη ζυγαριά ισορροπεί στον τροχό του χρόνου, ζυγίζοντας την ουσία της λέξης – έννοιας Τέχνη – Art με ”μέτρο βάρους” την ξύλινη ”Ματράκ-Φαλλός”, με αντίστιξη στο έδαφος τη γήινη πράσινη καρδιά με πραγματικό γρασίδι και κόκκινα άνθη, όπου η Τέχνη ”σπέρνει” – καλλιεργεί την ποιότητα ζωής και γονιμοποιεί τον πολιτισμό”.
Πρόκειται για “ένα είδος απολογισμού” λέει στο “Εθνος” ο γλύπτης, καθώς ένα μέρος της εγκατάστασης έχει ανάμνηση από παλιά έργα. Τα εγκαίνια θα γίνουν στις 24 Νοεμβρίου, αφού το έργο “θα έχει κατακαθίσει””, σύμφωνα με τον Θόδωρο, και οι υπόλοιπες εκδηλώσεις γύρω από την προβληματική και τη δυναμική του έργου του, με συζητήσεις, διαλέξεις, ψηφιακές παρουσιάσεις, μία συναυλία του Κυριάκου Σφέτσα, με σύνθεση εμπνευσμένη από πέντε δημιουργίες του Θόδωρου, θα βρίσκονται σε εξέλιξη.
Εργα του Θόδωρου, αφιέρωμα στο έργο του οποίου παρουσιάζεται απο τις 19 Οκτωβρίου στο Μουσείο Μπενάκη
Παράλληλα, το ΕΜΠ θα εκδώσει έναν τόμο 300 σελίδων, “Στίγματα πορείας. Αναζητήσεις στην τέχνη και την παιδεία”, με κείμενα σχετικά με το εικαστικό, το θεωρητικό και το διδακτικό του έργο ως καθηγητή στη Σχολή Αρχιτεκτονικής (1980-1998). Στο τελευταίο κείμενο ο Θόδωρος αναφέρεται στις προοπτικές της Παιδείας στον 21ο αιώνα και στην αμφίδρομη σχέση Παιδείας και Τέχνης. “Θεωρώ την τέχνη”, λέει, “όχι αυτόνομη έκφραση, αλλά ως ενεργητική πράξη συνείδησης”. Την επιμέλεια του τόμου έχει ο πρώην φοιτητής του Θόδωρου, ο αρχιτέκτονας Ανδρέας Λαμπρόπουλος.
Η επικοινωνία του καλλιτέχνη με το κοινό και οι κατάλληλοι χειρισμοί που στοχεύουν στην ουσία της τέχνης πάντα απασχολούσαν τον γλύπτη. Οι περφόρμανς του εντάσσονται σε αυτό το πλαίσιο. Μια περφόρμανς, με τίτλο “Γλυπτική 2011= Αφή + Λίγη γεύση”, αναφορά σε μια άλλη, ιστορική, τον Φεβρουάριο του 1973, με τον ίδιο τίτλο, προγραμματίζεται στο αίθριο του Μουσείου Μπενάκη. Η αναφορά στο παρελθόν παραπέμπει στην αναζήτηση της συνέχειας στη διαχρονικότητα μέσα από κύκλους της τέχνης και της ζωής. Τα βασικά υλικά που θα χρησιμοποιηθούν προέρχονται από τη γενέτειρά του, το Αγρίνιο: κρασί, λάδι, όσπρια-καρποί που θα σπείρει στον πράσινο τύμβο.
“Το μεδούλι”
“Η Ελλάδα έπασχε από ραχοκοκαλιά, από νωτιαίο μυελό… Το μεδούλι της ελπίδας το ρούφηξαν διάφοροι δημαγωγοί σε όλα τα πεδία της κοινωνικής ζωής. Η ευκολία έκανε τον Ελληνα να πιστέψει ότι ως προνομιούχος που έρχεται από ένδοξο παρελθόν μπορεί να έχει τα πάντα”.
