Η Κική Δημουλά και οι….. φοβεροί τύποι.

alt
Facebook
Twitter
LinkedIn

της Δήμητρας Γκουντούνα

Όποιος με φασιστικό τρόπο προσπαθεί  ν΄αποδείξει στους άλλους  το πόσο Δημοκράτης είναι Ε!΄τότε ψάξτε το παρελθόν του… εκτός αν εξυπηρετεί άλλους σκοπούς… Πως αλλιώς να σκεφθεί κανείς  την επίθεση στην μεγάλη- ΜΕΓΑΛΗ – και το εννοώ ποιήτριας μας επειδή σχολίασε το φόβο που υπάρχει σε όλους μας όταν κλέφτες του επιτίθενται στα σπίτια τους.

ώστε ….

Η αλαζονεία της άγνοιας λοιπόν , πήγε  ν ΄ αγγίξει την Κική Δημουλά. Μπορεί να είναι και η ημιμάθεια που παρ ΄ ολίγον στα θολά της νερά να παρασύρει  την φήμη της ποιήτριας. Μπορεί οι καλοθελητάδες  ,αυτοί οι καλοί άνθρωποι .που μόλις βλέπουν το όνομα κάποιου η κάποιας Ελληνίδας να φωτίζει την παγκόσμια κοινότητα να προσπαθούν να το αμαυρώσουν. Αλλά αμ δε. Είμαστε σ΄ άλλη εποχή όπου οι συκοφαντίες ερευνώνται. Που δεν υποκύπτει πια κανείς στην ενημέρωση  των δήθεν …..Δεν επιθυμώ σ΄ αυτή την επικοινωνία με τους αναγνώστες της  avecnews.gr να υποστηρίξω την Κική Δημουλά. Δεν έχει σημασία η δική μου άποψη Για αυτό σας παραθέτω  τη δική της ποίηση ,που μιλάει απευθείας στο νου και στην καρδιά……

“Κι αυτές τις πολύόροφες  ανθρώπινες σχέσεις ποιος θα τις κατοικήσει; Φύγατε όλοι, όλα; Η ποτέ δεν σας είχα;’’

Μέσα στην γενική χρεωκοπία αξιών και αρετών η Κική Δημουλά γράφει:

“Ταξιδεύω. Συγκρούσεις σταυρών παρακάμπτω, διασχίζει το Μεγάλο Σάββατο και τη μικρή μου χρήση  ολοταχώς  για να προφτάσει ο πιστός προορισμός μου κάποιαν ανασταση ληστών προσδοκώμενων….»

Και η ποίηση της για τον σύντροφό της  και μεγάλο  μας ποιητή,  στη  ‘Μνήμη Αθου Δημουλά’’ «Με ρωτάει ο καιρός από πού θέλω να περάσει  που ακριβώς τονίζομαι/ στο γέρνω ή γερνώ –  Αστειότητες –  Κανένα τέλος δεν γνωρίζει ορθογραφία…..»

«Νέα σου δεν έχω.Η φωτογραφία σου  στάσιμη..όπως βρέχει χωρίς να βρέχει..»

Όπως σκιά, μου επιστρέφει σώμα «Κι ‘όπως θα συναντηθούμε μια μέρα Εκεί  πάνω…..Από τα όνειρα που ανάθρεψα/ το πιο  πονετικό μου ;να μη γερνάω μόνη…

Πως ενημερώθηκε η φωτογραφία “Χρόνος αληθινός σε χρόνο χάρτινο πως μπήκε…»

Και σαν να ήξερε ‘αν και τούτη τη στροφή που της δανείζομαι την έγραψε για άλλους λόγους  είναι σαν να απαντά,  αφηρημένα σ΄ εκείνους που παραποιούν που αιφνιδιάζουν με την αμάθεια και την αναίδειά τους. Ας είναι.

ΜΗ ΘΥΜΩΝΕΙΣ ΔΕΝ ΣΟΥ ΚΑΝΩ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΑΛΛΑ ΞΑΝΑΠΙΚΡΑΙΝΟΜΑΙ ΠΟΥ ΒΛΕΠΩ ΠΩΣ ΚΑΙ ΤΑ ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑ ΑΚΟΜΑ ΠΑΤΑΝΕ ΕΠΙ ΠΤΩΜΑΤΩΝ ΓΙΑ Ν ΄ΑΝΕΛΘΟΥΝ…..

Σχετικά Άρθρα

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για να σας προσφέρει μία καλύτερη εμπειρία.