…And the Oscar goes to… Αυτή η φράση θα ηχήσει και πάλι σήμερα στην μεγάλη αίθουσα της Ακαδημίας κάνοντας δεκάδες υποψηφίους , του κινηματογράφου αλλά ακόμη και τους σινεφίλ να χτυποκαρδίσουν. Την ιδέα είχε ο Μάγερ το 1927 και την υλοποίησε σε μια μεγάλη αίθουσα στο Blossom Room του ξενοδοχείου Roosevelt.
Στην πρώτη σύσκεψη της ακαδημίας Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών συμμετείχαν τότε 240 επαγγελματίες από όλους τους κλάδους. Η ψηφοφορία ήταν μυστική και τ αποτελέσματα δημοσιεύονταν στις 11 το πρωί σε μεγάλη αμερικάνικη εφημερίδα. Αλλά διαρροές υπάρχουν παντού έτσι λοιπόν το 1940 κάποιος ψιθύρισε στην μεγάλη εφημερίδα του Λος Αντζελες πιο νωρίς τ αποτελέσματα και αποφασίσθηκε οι νικητές να διαβάζονται στην επίσημη τελετή από κλειστό φάκελο . Η ονομασία «Όσκαρ» όμως ακούσθηκε για πρώτη φορά το 1939. Τρείς οι νονοί η Μπέτυ Ντέιβις, ο Σίντνεϊ Σκάλσκι και η βιβλιοθηκάριος της Ακαδημίας Μάργκαρετ Χέρικ… «Καλέ αυτός είναι φτυστός ο θειος μου, ο Όσκαρ» φέρεται να αναφώνησε όταν είδε το επίχρυσο αγαλματίδιο, το οποίο σχεδιάστηκε από τον Σέντρικ Γκίμπονς, σχεδιαστή τότε της MGM. Και από τοτε ο θείος Οσκαρ έγινε το μεγαλύτερο βραβείο Παγκοσμίως.
για σας γράφει ο Συντάκτης της Νοσταλγίας
