Το γεγονός ότι στην Τέχνη ακόμη υπάρχει πρωτοτυπία, είναι ενθαρρυντικό. Η «ΒΑΚΧΕΣ» του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Μάρθας Φριντζήλα και μετάφραση Νικολέττας Φριντζήλα, έχει ως κεντρικό άξονα την μουσική και την εξουσία της πάνω στους ανθρώπους.
Η παράσταση των Βακχών παρουσιάζεται ως μουσικό θεραπευτικό δρώμενο από έναν θίασο 60 ηθοποιών, μουσικών και πιστών.
Η παράσταση, θα πραγματοποιηθεί στις 25 Αυγούστου στο Παλαιό Ελαιουργείο, Παραλία Ελευσίνας.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Μετάφραση: Νικολέττα Φριντζήλα
Σκηνοθεσία: Μάρθα Φριντζήλα
Μουσική, σκηνικός χώρος: Βασίλης Μαντζούκης
Σχεδιασμός φωτισμού: Felice Ross
Βοηθός φωτιστή: Σοφία Αλεξιάδου
Χορογραφία: Rootlessroot -Λίντα Καπετανέα, Jozef Frucek
Κοστούμια: Ηλιάννα Σκουλάκη
Φωνητική διδασκαλία: Άντζελα Μπρούσκου
Επιστημονικός συνεργάτης: Ιωσήφ Βιβιλάκης
Φωτογραφίες: Ορφέας Εμιρζάς
Βίντεο: Άρις Ζάγκλης
ΔΙΑΝΟΜΗ
ΔΙΟΝΥΣΟΣ Γιώργος Φριντζήλας
ΠΕΝΘΕΑΣ Γιώργος Βουρδαμής
ΑΓΑΥΗ Άντζελα Μπρούσκου
ΚΑΔΜΟΣ Αργύρης Μπακιρτζής
ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Παρθενόπη Μπουζούρη
ΘΕΡΑΠΩΝ Φοίβος Συμεωνίδης, Μιχάλης Πανάδης, Τάσος Δημητρόπουλος
ΑΓΓΕΛΙΑΦΟΡΟΣ Α’ Φοίβος Συμεωνίδης, Μιχάλης Πανάδης, Τάσος Δημητρόπουλος
ΑΓΓΕΛΙΑΦΟΡΟΣ Β’ Φοίβος Συμεωνίδης
ΧΟΡΟΣ
Σταυρούλα Παυλίκου, Κατερίνα Πατσιάνη, Νάνσυ Σιδέρη, Πηνελόπη Τσιλίκα, Αλεξάνδρα Ταβουλάρη,
Αφροδίτη Κλεοβούλου, Σμαράγδα Κάκκινου, Ντόρα Αθανασίου, Χρυσή Αυγουστίδου, Ντούνια Γρατσία,
Μυρτώ Ζαμανάκου, Γιάννα Καλαφατάκη, Ελίνα Κιουπάκη, Μαρία Κοντογούρη, Μαρία Κουθούρη,
Έλενα Καντούνη, Μάνια Μαράτου, Μαριάννα Μασμανίδου, Βάσια Μπάλλα, Ντούνια Μπότιτς, Ιωάννα Νασιοπούλου,
Χρύσα Παριανού, Στέλλα Παπακωνσταντίνου, Χρυσάνθη Πίκουλα, Βίκυ Πολυχρόνη, Federica Santarelli,
Ελένη Σακκούλη, Βιβή Σμέτη, Ελεάννα Σταυριανουδάκη, Γλυκερία Στούπα, Δέσποινα Τσαφίτσα, Ρουμπίνη Φεφέ,
Ιωσήφ Βιβιλάκης, Γιώργος Λιάκος, Ιωάννης Κοτίδης, Παναγιώτης Ίσαρης, Δημήτρης Ψύλλος.
ΜΟΥΣΙΚΟΙ
Μάρθα Φριντζήλα -φωνή
Βασίλης Μαντζούκης -ηλ. κιθάρα, tapes, φωνή
Αντώνης Μαράτος -μπάσσο
Νίκος Παπαβρανούσης-τύμπανα
Kώστας Νικολόπουλος -ηλ. κιθάρα
Πανού Μανού -ηλ. κιθάρα, πλήκτρα, φωνή
Βαγγέλης Παρασκευαΐδης-κρουστά
Κοσμάς Λαμπίδης -νέι
Γιώργος Κατσιάνος-ηχοληψία
Χρήστος Παραπαγκίδης -ηχοληψία
Ο ΞΕΝΟΣ
“Έχω δίκιο, είχα δίκιο, πάντα είχα δίκιο” Albert Camus “L’etranger”
“Να σέβεσαι πάντοτε τους ξένους” Ευριπίδης
Πόσο κακό είναι ένα άκακο ψέμα που φέρνει ευτυχία;
Πού σε βλάπτει να αποδεχθείς την πίστη του άλλου;
Τι σου στοιχίζει όταν λατρεύει τον όποιο θεό του;
Τι σε μέλει αν προσεύχεται;
Τι σου φταιν τα είδωλά του;
Γιατί γκρεμίζεις τους ναούς του;
Πού σε ενοχλεί όταν γλεντάει;
Τι σου κοστίζει όταν χαίρεται;
Τι σε πειράζει η γνώμη του, το ρούχο του, το φαγητό του;
Όποιος επέλεξε να ζήσει μόνος, να μένει απόμερα στη συντροφιά, να στέκει όταν χορεύουν γύρω, να σκυθρωπιάζει στις γιορτές· όποιος προτίμησε να απέχει από το γλέντι, να λέει ξένους τους οικείους, να ζει σα ξένος μες σε γνώριμους κι αμπαρώμένος μες στα τείχη του εγωισμού, να ζει τυφλός βουλιάζοντας στις σιγουριά της μισαλλοδοξίας·όποιος χορταίνει από την κίβδηλη πεποίθηση πως μόνος κατέχει την μόνη αλήθεια·
αυτός δεν έχει θέση στη χώρα των ανθρώπων.
Ποιος είναι τελικά ο ξένος;
Ένας νέος Θεός επισκέπτεται την πόλη. Ένας Θεός διαφορετικός από τους άλλους. Μαζί του φέρνει μουσικές, χορούς και την γλυκειά μέθη του κρασιού.
Ο παλαιός άρχοντας της πόλης μπαίνει στον χορό του. Μαζί κι ο μεγάλος μάντης. Ο κόσμος βγαίνει στους δρόμους να τον υποδεχτεί.
Οι γυναίκες παίρνουν τα βουνά για να τον δοξάσουν. Μα ο νεαρός άρχοντας νιώθει να απειλείται. Ποιος είναι αυτός που ήρθε να μας αλλάξει τα ήθη τα πατρογονικά;
Η πόλη που αυτός διοικεί είναι κλειστή στους ξένους. Κανείς δεν θα απειλήσει την ηρεμία της. Ο Θεός κάνει υπομονή. Του δίνει μία ευκαιρία. Του δίνει και δεύτερη.
Του δίνει ακόμα μία ευκαιρία να αλλάξει μυαλά. Όμως ο νεαρός άρχοντας στέκει αλύγιστος μπροστά στο κύμα σαν γέρικο δέντρο. Και σπάει, καταποντίζεται.
Ο Θεός δεν έχει άλλη υπομονή. Όποιος τον αρνήθηκε, τώρα θα πληρώσει.
