Πέθανε την Τρίτη σε ηλικία 74 ετών, από καρδιακό επεισόδιο, ο Νίκος Παναγιωτόπουλος, ένας από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες του ελληνικού κινηματογράφου.
Ο Ν.Παναγιωτόπουλος γεννήθηκε στη Μυτιλήνη το 1941, σπούδασε κινηματογράφο στην Αθήνα και στη συνέχεια εργάστηκε ως βοηθός σκηνοθέτη (συχνά στο πλευρό του Απόστολου Τεγόπουλου).
Το 1960 ταξιδεύει στο Παρίσι, όπου γυρίζει τα πρώτα του διαφημιστικά φιλμ, μαζί με μια σειρά ταινιών μικρού μήκους (όπως το «Cine Love» του 1971) για να επιστρέψει στη γενέτειρα του το 1972.
Από εκεί ξεκινάει η κινηματογραφική του περιπέτεια, που αριθμεί 17 ταινίες μεγάλου μήκους, αρκετές διακρίσεις, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, αλλά και σκαμπανεβάσματα.
Στη φιλμογραφία της πρώτης περιόδου ξεχωρίζουν οι «Τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας» (1978), κατά πολλούς το αριστούργημά του, το μεταμοντέρνο «Μελόδραμα» (1981) και το «Ονειρεύομαι τους φίλους μου», με Βογιατζή, Χατζησάββα, Καραζήση και Λιβαθινό.
Με άλλες ταινίες του επιστρέφει στο εμπορικό προσκήνιο, δίχως να «νερώσει» το κρασί του. Το 1997 μεταφέρει τον «Εργένη» του Βαγγέλη Ραπτόπουλου στη μεγάλη οθόνη, με τους Στράτο Τζώρτζογλου, Άκη Σακελλαρίου, Καρυοφυλλιά Καραμπέτη και Λήδα Ματσάγγου.
Από τις σημαντικότερες δουλειές του, που λατρεύτηκε από το κοινό, ήταν η ταινία «Αυτή η νύχτα μένει» (1999) με τους Νίκο Κουρή και Αθηνά Μαξίμου.
Το 2004 τα διεθνή Φεστιβάλ ανοίγουν ξανά τις πόρτες τους για το σπουδαίο «Delivery» (με Θάνο Σαμαρά, Αλεξία Καλτσίκη και Ερρίκο Λίτση) που συμπεριλαμβάνεται στα επίσημα προγράμματα της Βενετίας και του Τορόντο, μια λοξή ματιά στη Αθήνα των άστεγων και των μεταναστών.
Οι επόμενες ταινίες του είναι το μιούζικαλ «Πεθαίνοντας στην Αθήνα» το 2006, το road movie «Αθήνα – Κωνσταντινούπολη» το 2008, «Τα οπωροφόρα της Αθήνας» το 2010, οι γυρισμένοι ψηφιακά «Δεσμοί αίματος» το 2012 και η «Λιμουζίνα» το 2013. Η τελευταία του ταινία ήταν η «Κόρη του Ρέμπραντ» το 2015.
