Ζωγραφίζει πάνω σε οποιαδήποτε επιφάνεια – ξύλινη, γυάλινη , υφασμάτινη – που πρέπει να συντηρηθεί και να κρατηθεί στο χρόνο. Το παλιό το κάνει καινούργιο.
Του αλλάζει σχέδια, το διαμορφώνει αλλιώς, του δίνει μια άλλη αξία. Η Καρολίνα Ανδρουτσάκη , ξέρει πως ν αλλάξει ένα παλιό φωτιστικό, πώς να ζωγραφίσει ένα ζευγάρι μπότες – μια αγαπημένη μπλούζα δίνοντας τους άλλο σχέδιο και νέα μορφή. Σχεδιάζει κοσμήματα. Χρησιμοποιεί όσο μπορεί φυσικά υλικά. Βάζει την Τέχνη της στα πιο καθημερινά μας αντικείμενα. Ξέρετε εκεί έξω, υπάρχουν και οι αφανείς καλλιτέχνες που αξίζει να τους γνωρίσουμε μέσα από την δουλειά τους.. Ας πάμε να γνωρίσουμε την Καρολίνα Ανδρουτσάκη:
μιλάει στην Λαμπριάνα Κυριακού
Από φωτογράφος ανασκαφής κλασικών αρχαιοτήτων κυρία Ανδρουτσάκη, στα θαλάσσια αρχαιολογικά ευρήματα και στην συντήρηση των ευρημάτων… από την κατασκευή κοσμημάτων – στην διακόσμηση ενδυμάτων. Μιλήστε μου για την δουλειά σας;
Οι αρχαιολογικές ανασκαφές, η επαφή με τις αρχαιότητες ήταν κάτι το οικείο, μιας και από μικρό παιδί, λόγω της δουλειάς του πατέρα μου, είχα επαφή με το χώρο – ανασκαφή, μουσείο – χωρίς αυτό τότε να σημαίνει κάτι το ιδιαίτερο και ξεχωριστό, ήταν ας πούμε η καθημερινότητα. Επόμενο ήταν οι αρχαιότητες να μου ασκούν γοητεία και ενδιαφέρον. Ξεκίνησα ως φωτογράφος δημιουργικής φωτογραφίας, πήρα τότε μέρος και σε ομαδικές εκθέσεις, αυτό ωστόσο που με γοήτευε στη φωτογραφία ήταν ο σκοτεινός θάλαμος, εμφάνιση films και εκτύπωση ασπρόμαυρων φωτογραφιών. Εργάστηκα ως φωτογράφος ανασκαφής και κυρίως ως τεχνικός σκοτεινού θαλάμου στην τότε 4η ΕΒΑ Ρόδου. Αυτό όμως που μου άρεσε περισσότερο ήταν η συντήρηση αρχαιοτήτων. Δημιουργήθηκε ένα τμήμα σε Γενικό Λύκειο της Αθήνας, οπότε διέκοψα τη σύμβαση με την Αρχαιολογική Υπηρεσία, για να πάω να παρακολουθήσω για δυο χρόνια τα μαθήματα, με εξαιρετικούς δασκάλους. Για τη συντήρηση εγκατέλειψα και τις σπουδές στο Τμήμα Φωτογραφίας στο ΤΕΙ Αθηνών. Σχετικά με τα κοσμήματα και τις γενικότερες κατασκευές, είναι συνήθεια παλιά. Από παιδί έκανα κοσμήματα από χαρτί και ζυμάρι κυρίως, γιατί εκείνη την εποχή στο χωριό όπου ζούσα δεν είχαμε όλα αυτά τα υλικά που κυκλοφορούν σήμερα, οπότε αναγκαστικά έπρεπε να σκαρφιστώ τρόπους για να έχω χάντρες (εκτός από τα κολιέ της μαμάς που χάλαγα). Το χαρτί και η κόλλα ήταν τα αγαπημένα μου υλικά, από αυτά προέκυπταν φιγούρες από τον Καραγκιόζη – αγαπημένος ήρωας – σπίτια για τη δημιουργία του ανυπότακτου Γαλατικού χωριού – Αστερίξ λατρεία-. Μετά πέρασα στην κατασκευή πρόχειρου αργαλειού (ένα τελάρο ζωγραφικής του αδελφού μου), ζωγραφική σε βότσαλα κλπ. Όλα αυτά προέκυπταν από την ανάγκη της κατασκευής. Ακόμα και σήμερα “παίζω” με τα υλικά, και τις τεχνικές πάνω σε ρούχα, παπούτσια, τσάντες κλπ κλπ. Από τις πιο αγαπημένες τεχνικές είναι το felting, συμπίλημα ή κετσές, χρησιμοποιώντας μαλλί και μετάξι για την παραγωγή εσάρπας, καπέλου, ζακέτας, κασκόλ …. και ότι άλλο μπορεί να μου κεντρίσει το ενδιαφέρον.
Τι είναι αυτό που σας έμεινε από τη μετεγκατάσταση της Συλλογής του φιλέλληνα Rene Puaux το 2012 στο Φρούριο της Πύλου;
Η άριστη συνεργασία με τους συναδέλφους ειδικούς τεχνίτες της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων με έδρα το Φρουρίου Πύλου και Η ενασχόληση με τη Συλλογή, μου έδωσε το ερέθισμα να μελετήσω περισσότερο σχετικά με τη χαρακτική τέχνη και τις μεθόδους της.
Η κατασκευή κοσμημάτων ακόμα και η διακόσμηση ρούχων, δεν απέχει καθόλου από την Τέχνη. Αν δεν υπάρχει φαντασία δεν υπάρχει και η δημιουργία. Τι είναι τέχνη για σας και τι είναι αυτό που εισπράττεται από αυτό το είδος που ασχολείστε;
Ο καλλιτέχνης δημιουργεί αξίες για το συγκινησιακό μας κόσμο. Εγώ είμαι κατασκευαστής και όχι καλλιτέχνης. Η τέχνη είναι δυναμικά ζωντανή, και συναρπαστική. Αν και η τέχνη εμπλέκεται εννοιολογικά με την κατασκευή, που υπάγεται στην παραγωγική διαδικασία καλό είναι εδώ να διαχωρίσουμε την καλλιτεχνία από τις κατασκευαστικές τέχνες, οι οποίες διαθέτουν στοιχεία υποτυπώδους καλλιτεχνίας. Αυτό που κάνω είναι είναι να δημιουργώ χρήσιμα πράγματα για την καθημερινή ζωή, πού ίσως να περιέχουν και κάποια δόση καλλιτεχνικής έκφρασης και να καταφέρνουν να ικανοποιούν σε κάποιο βαθμό κάποια συγκινησιακή χορδή, να δημιουργούν μια ευχαρίστηση. Αυτό που εισπράττω από τις κατασκευές, επισκευές, παρασκευές… είναι ικανοποίηση, πρώτα απ’ όλα ότι κατάφερα να υλοποιήσω αυτό που είχα στο μυαλό μου, ή να ευχαριστήσω τον “παραγγελιοδότη”, και κατά δεύτερον να εισπράξω μια καλή “κριτική” από ανθρώπους που εκτιμώ την άποψή τους.
Τι κατασκευάζετε;
Πολλά και διάφορα, από συντήρηση κεραμικών, όπως για παράδειγμα πιθάρια και στάμνες της γιαγιάς έως έπιπλα, κορνίζες, αντικείμενα αγαπημένα που έχουν τη φθορά του χρόνου. Κατασκευάζω εσάρπες, ζακέτες, κασκόλ, καπέλα, μπλούζες από μετάξι και μαλλί μερινό, επισκευάζω κατεστραμμένα ή βαρετά ρούχα και αξεσουάρ. Κάνω τεχνικές παλαίωσης δίνοντας μια άποψη vintage σε απλά έπιπλα, φωτιστικά κλπ. Διακόσμηση σε λαμπάδες, στεφάνια από φυσικά υλικά.
Τι υλικά χρησιμοποιείτε γι αυτές τις κατασκευές;
Ασχολούμαι με πολλά και διαφορετικά υλικά, από μπογιές μέχρι μαλλί, από ξύλα μέχρι μετάξι. , χρώματα, κόλλες, θερμοκολλητικά, τυπωμένα χαρτιά, χαρτοπετσέτες, καμβάδες, δέρματα, υφάσματα.
Δηλαδή μπορείτε να δώσετε «ζωή» σε ένα παλιό φωτιστικό;
Ή να ζωγραφίσετε μια μονόχρωμη κάπως ξεθωριασμένη μπλούζα που αντέχει ποιοτικά στο χρόνο; Όλα αυτά είναι μια πρόκληση, όταν υπάρχει αντικείμενο προς ανανέωση βρίσκομαι σε εγρήγορση.
Όνειρο σας είναι να ασχοληθείτε με τις παραδοσιακές τεχνικές που χάνονται. Δηλαδή;
Επεξεργασία φυτικών και ζωικών ινών προς παρασκευή νημάτων, φυτικές βαφές, αργαλειός, καλαθοπλεκτική, κεραμική, παρασκευή παραδοσιακού σαπουνιού κλπ κλπ ενταγμένα σε ένα πλαίσιο συνεργασίας με αρχαιολόγους για πειραματισμούς και εκπαίδευση μικρών παιδιών και νέων.
Που βρίσκει κάποιος τη δουλειά σας;
προς το παρών σε άλμπουμ και φωτογραφίες στον προσωπικό μου λογαριασμό στο facebook Καρολίνα Ανδρουτσάκη”
