Το «Θέατρο Ελπίδας» παρουσιάζει από 21 Οκτωβρίου 2016, το καινούργιο έργο της Τούλας Μπούτου “ΑΝΑΠΑΝΤΕΧΕΣ ΚΛΗΣΕΙΣ”
Μία σύγχρονη κοινωνική κωμωδία, που αναφέρεται στα προβλήματα της εποχής μας και στις δυσκολίες που βιώνουμε όλοι. Διανθίζεται με όνειρα και απορρέει ελπίδα για το μέλλον!
Μια καθημερινή οικογένεια με τα προβλήματά της στην Ελλάδα του σήμερα, έχοντας κι ένα ανάπηρο παιδί που παλεύει για να επιβιώσει. Ένας παράξενος επισκέπτης που με έναν μοναδικό τρόπο θα τους βγάλει από την ρουτίνα και την μιζέρια τους, θα τους «ξεγυμνώσει» κάνοντας τους να ξαναδούν τους εαυτούς τους, τις σχέσεις τους και ν’ αποκαλύψουν καλά κρυμμένα μυστικά τους… Οι ανατροπές διαδέχονται η μία την άλλη καθώς το τηλέφωνο χτυπάει αρκετές φορές και οι … αναπάντεχες κλήσεις αλλάζουν συνεχώς το σκηνικό, κάνοντας το κοινό να συμμετέχει σε μια λύση και ένα…θαύμα! Όλα τα συναισθήματα «μπλέκονται» γλυκά σε αυτό το έργο όμως τον πρώτο «λόγο» έχουν το χιούμορ και η ελπίδα!
Σκηνοθεσία: Χάρης Γεωργιάδης
Σκηνικά – Κοστούμια: Μαριλένα Μέλη
Μουσική: Sissy Rada
Στίχοι : Τούλα Μπούτου
Μουσική επιμέλεια: Χάρης Γεωργιάδης
Ενορχήστρωση: Νίκος Ασημάκης
Φωτισμοί: Στάθης Αναστασίου
Βοηθός σκηνοθέτη: Μαριλένα Μέλη
Video προβολή: Νεκτάριος Μπουτεράκος
Φωτογραφίες: Κωνσταντίνος Βαμβακούσης
Παίζουν:
Μανώλης Δεστούνης
Νίτα Παγώνη
Αυγερινός Σουλόπουλος
Μαριλένα Μέλη
Γιάννης Διακονικόλας
*Παραστάσεις:
Παρασκευή 9:00 μ.μ. – Σάββατο & Κυριακή 8:00 μ.μ.
Διάρκεια παράστασης: 80 λεπτά
Εισιτήρια: Κανονικό 12€ – Συνταξιούχων και άνω των 60 ετών 10€ – Φοιτητικό, Ανέργων, Ομαδικό 7€
Προπώληση στο ταμείο του θεάτρου: Αριστοτέλους 53 & Σμύρνης 2, 10433, Αθήνα
Τηλέφωνο κρατήσεων: 6945262890 και 210-8816780
ΤΙ ΛΕΝΕ ΟΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ
Τούλα Μπούτου
Είναι ένα σύγχρονο έργο, που όμως διαθέτει την ανθρώπινη, διάχρονη αλήθεια. Γιατί, όπως έχω πει πολλές φορές οι Άνθρωποι είναι ίδιοι μπροστά στον Έρωτα, τον Πόνο και τον Θάνατο. Θα έλεγα πως έχει στοιχεία ποιητικού θεάτρου, πράγμα που ο έξοχος συγγραφέας και κριτικός Δημήτρης Σιατόπουλος, είχε τονίσει σε κριτικές σε άλλα μου έργα: «Η ποίηση έρχεται αρωγός σε ορισμένη στιγμή του έργου, που και η ιατρονοσηλευτική επιρροή από την ιατρική υπόσταση της Τούλας Μπούτου, που για τόσα πολλά χρόνια την κράτησαν κοντά στις Ανθρώπινες ώρες». Ο κύριος ρόλος, ένας νέος άντρας με σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα, πρέπει να πλησιάσει, ν’ αγγίξει τον θεατή και να χαρίσει στο τέλος, να αφήσει να περάσει αυτή η φωτεινή αχτίδα που σήμερα, περισσότερο από ποτέ άλλοτε, τη χρειαζόμαστε όλοι. Και που χωρίς να το επιζητώ, γράφοντας, μου ξεπροβάλει στο τέλος κάθε μου έργου.
Χάρης Γεωργιάδης
Οι «Αναπάντεχες κλήσεις» της Τούλας Μπούτου, είναι ένα επίκαιρο έργο, που αναφέρεται στα προβλήματα της εποχής μας και στις δυσκολίες που βιώνουμε όλοι. Έτσι, έστησα την παράσταση ως μία σύγχρονη κοινωνική κωμωδία, που μιλάει για το βασικό ελάττωμα που μαστίζει την σύγχρονη ζωή μας. Την έλλειψη ελπίδας και χαράς! Φωτίζοντας το κείμενο, φρόντισα να τονιστούν αυτά τα σημεία, που θα πρέπει όλοι να τα έχουμε συντροφιά μας πάντα, ότι κι αν συμβαίνει γύρω μας!
Μανώλης Δεστούνης
Ο ρόλος μου είναι ένας συνηθισμένος συνταξιούχος του σήμερα, ο Άρης, ο οποίος βασανίζεται από την ανέχεια και τις σκληρές συνθήκες της ρουτίνας του ανάπηρου παιδιού του, αλλά και από τις οικονομικές δυσκολίες που έχει η ζωή του συνταξιούχου. Η αποτελμάτωση τον πνίγει μέρα με την μέρα κι έχει εναποθέσει όλες του τις ελπίδες στα τυχερά παίγνια.
Νίτα Παγώνη
Η Μαρία με τον Άρη είναι παντρεμένοι 30 χρόνια. Η σχέση τους είναι κατακερματισμένη από την ρουτίνα, την μιζέρια, τα οικονομικά προβλήματα και κυρίως από την αρρώστια του παιδιού τους. Έχουν φτάσει στο σημείο να μην ανέχονται ο ένας τον άλλο. Η φθορά του χρόνου, η καθημερινότητα και το σκοτάδι φωλιάζει μέσα στο σπίτι τους και στην ψυχή τους. Περισσότερο όμως στης Μαρίας την ψυχή.
Η Μαρία είναι μια γυναίκα από τις τόσες, που υπάρχουν γύρω μας, πίσω από τις κλειστές πόρτες, που δεν τις ξέρουμε και που ζουν μια άχαρη ζωή χωρίς ελπίδα, χωρίς χαρά. Η Μαρία δεν πιστεύει σε κάτι ξαφνικό, που θα φωτίσει τη ζωή τους. Όμως κάθε σχέση, όταν υπήρξε κάποτε ο έρωτας και η αγάπη, μαραζώνει και φθείρεται, αλλά δεν πεθαίνει! Μπορεί να ζήσει μία φαινομενικά καταδικασμένη σχέση! Μπορεί να συμβεί κάτι αναπάντεχο που θα δώσει ένα φως, μια ελπίδα στην άχαρη ζωή τους…
Αυγερινός Σουλόπουλος
Ο Χάρης Λυγερός, επί της ουσίας δεν είναι άνθρωπος, είναι ιδέα! Αντιπροσωπεύει λίγο ως πολύ όλους μας. Σε μια εποχή που όλοι βρισκόμαστε κολλημένοι σε κινούμενη άμμο και με κάθε κίνησή μας βουλιάζουμε όλο και περισσότερο, έρχεται εκείνος να μας θυμίσει, ότι το σύστημα είναι αυτό που μας έχει κάνει να ξεχάσουμε. Αντιπρόσωπος της ελπίδας, της χαράς, της αισιοδοξίας, της ομορφιάς, της εσωτερικής μας δύναμης, του χαμόγελου, της αγάπης, του ονείρου, της πίστης και πολλών άλλων ακόμα, τόσων, που αν εμείς τα ενεργοποιήσουμε, θα καταφέρουμε να διώξουμε την μιζέρια και τους εθισμούς που με βία μας έχουν επιβάλει.
Μαριλένα Μέλη
Στο έργο της Τούλας Μπούτου «Αναπάντεχες κλήσεις», υποδύομαι μία νοσοκόμα, που δεν θέλει να χάσει τον πλούσιο ασθενή της και πασχίζει να τον γυρίσει στο ιδιωτικό σωφρονιστικό ίδρυμα που εργάζεται. Ο ρόλος μου έχει ανθρώπινη μορφή, αλλά πίσω από αυτή τη μάσκα της νοσοκόμας, κρύβεται η σαπίλα του ιατρικού συστήματος, που με τα χάπια και τις ενέσεις κρατάει σε καταστολή την ανθρωπότητα.
Γιάννης Διακονικόλας
Τον Αντώνη τον λάτρεψα απ’ την πρώτη στιγμή που διάβασα το κείμενο «Αναπάντεχες Κλήσεις» της κυρίας Τούλας Μπούτου! Ο ρόλος που υποδύομαι, είναι ένα παιδί 18 ετών, που εδώ και τέσσερα χρόνια βρίσκεται καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι όντας παράλυτος από τη μέση και κάτω. Αυτά τα τέσσερα χρόνια βρίσκεται κλεισμένος μέσα στο σπίτι, όπου δέχεται τη φροντίδα των ταλαιπωρημένων γονιών του, μιας και δεν μπορεί να κάνει σχεδόν τίποτα μόνος του και ακολουθεί καθημερινά τη ρουτίνα του. Η ψυχολογία του είναι πεσμένη, αφού δεν έχει ζήσει σχεδόν τίποτα στην εφηβεία του. Όμως, η επίσκεψη ενός αγνώστου αλλά χαρούμενου άντρα στο σπίτι και οι αλλαγές που φέρνει αυτός, του αναπτερώνουν το ηθικό και τον κάνουν να πιστεύει ότι μπορεί να έχει μέλλον, παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει όλα αυτά τα χρόνια, αυτός και η οικογένειά του! Για μένα ο ρόλος του Αντώνη, είναι μια πρόκληση κι ένα στοίχημα με τον εαυτό μου, να μπορέσω να κάνω κάτι που σαφώς είναι πολύ δύσκολο και αρκετά έξω απ’ τον Γιάννη.
