Οι ρομαντικοί φίλοι της Eurovision, κάπου χάσαμε τα τελευταία χρόνια το ενδιαφέρον μας, αφού το εξελικτικό ύφος του διαγωνισμού αλλά και ο σκοπός της Ευρωπαϊκής διοργάνωσης, έχει αλλάξει ριζικά.
Ακόμη και τα πολιτικά στοιχεία, ανάλογα με τη χώρα που συμμετείχε, έχουν εκλείψει δίνοντας μια άλλη διάσταση στo διαγωνισμό της Eurovision.
Η ανάγκη των διοργανωτών να διακλαδωθεί ο διαγωνισμός σε ολόκληρο τον κόσμο, τα χαμηλά στάνταρ των μουσικών βιομηχανιών, και περισσότερο η πεποίθηση των διαγωνιζόμενων να αναδειχθούν ως καινούργια πρότυπα, αποδόμησε τελείως τη μαγεία της εθνικής διαφορετικότητας. Κάποτε τα κράτη είχαν πολιτιστική ταυτότητα, γιατί λίγο πολύ, τραγουδούσαν στην γλώσσα τους και φρόντιζαν το τραγούδι τους να έχει στοιχεία από την παράδοση τους. Χάθηκε η ποιότητα, με αποτέλεσμα, όσο καρναβαλίστικο ύφος έχει μια συμμετοχή ή εξυπηρετεί απόλυτα τις νέες τάσεις της εποχής, , τόσο πιο αρεστό γίνεται στα μάτια του κοινού.
Πρώην μυστικός πράκτορας, αποκαλύπτει μέσω του ντοκιμαντέρ «Zeitgeist – Secrets and Truths of the Music Industry» ότι «Η ιδέα για την θέσπιση του θεσμού της Eurovision ξεκίνησε από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού και τα συμβούλια της CIA, με την αρωγή και της βρετανικής MI6″. {…} «Γενικότερος σκοπός τους ήταν να βρουν τις μεθόδους που θα εξασθενούσαν τη μουσική και πολιτιστική ταυτότητα των χωρών της Ευρώπης (και ιδιαίτερα της Μεσογείου και των Βαλκανίων), και η Eurovision προτάθηκε ως ένας κατάλληλος τρόπος, επειδή θα χρησιμοποιούσε και την αναδυόμενη ισχύ της τηλεόρασης.»
«…Έχουμε πλέον περάσει στο δεύτερο μέρος του σχεδίου. Καθώς ο μουσικός πολιτισμός των περισσότερων κρατών της Ευρώπης έχει αλωθεί και τα προϊόντα της μουσικής βιομηχανίας είναι απόλυτα ελεγχόμενα, ο στόχος των ανθρώπων αυτών είναι να σπρώξουν τις μάζες στα όρια της ανθρώπινης αντοχής…» «…(γιατί) το θέμα τελικά είναι ο έλεγχος των ανθρώπων – και ένας τρόπος για αυτό είναι η διάλυση των πολιτιστικών αξιών.»
«Γι αυτό και τα οπτικο-ακουστικά παρα-μουσικά κατασκευάσματα (!!) που παρουσιάζονται και προωθούνται στην Eurovision θα είναι προοδευτικά όλο και χαμηλότερου επιπέδου – όμως πρέπει να καταλάβετε ότι αυτό είναι σκόπιμο, ώστε να φανεί από την αντίδραση του κοινού σε αυτά, το πόσο έτοιμοι είναι να δεχτούν την μείωση του πνευματικού τους επιπέδου σε ακόμη χαμηλότερα βάθη, αν τους επιβληθεί από τα media.»,
Σας απογοήτευσα, αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα. Είναι μια εξέλιξη, αν δεν πω κατάντια, που μπορεί να την εντοπίσει και ο πιο αδαής. Και η Κύπρος και η Ελλάδα, είναι δυο χώρες που έχουν μπει βαθιά μέσα στην τροχιά του διαγωνισμού, παρόλες τις συνεχόμενες αποτυχίες τους και τη πτώση της εγχώριας μουσικής βιομηχανίας, που απέδειξε, ότι κάνει εύκολα το μέτριο τραγούδι, σουξέ, αδιαφορώντας για το καλό ελληνικό τραγούδι. Βέβαια δεν είναι τυχαίο που η Τουρκία, τα τελευταία χρόνια απέχει από το διαγωνισμό. Γιατί άραγε…
Πέραν όμως της αλήθειας, ο Α΄και Β΄ημιτελικός, είναι πλέον γεγονός. Οι χώρες που προκρίθηκαν είναι: Κύπρος, Αυστρία, Εσθονία, Λιθουανία, Ισραήλ, Τσεχία, Βουλγαρία, Αλβανία, Φινλανδία, Ιρλανδία, Σερβία, Μολδαβία, Ουγγαρία, Ουκρανία, Σουηδία, Αυστραλία, Νορβηγία, Δανία, Σλοβενία, Ολλανδία.
Εν τούτοις, Γαλλία, Γερμανία, Ηνωμένο Βασίλειο, Ισπανία, Ιταλία και η διοργανώτρια χώρα Πορτογαλία, περνούν απευθείας στον τελικό της 12ης Μαΐου.
Επειδή τους νικητές τους καθορίζουν τα στοιχήματα, εμείς σας παρουσιάζουμε τα 7 τραγούδια που κατά την δική μας αισθητική, αξίζουν να λάβουν μια καλή θέση στο διαγωνισμό.
H Ελένη Φουρέιρα συνεχίζει ακάθεκτη, να τραβάει τα βλέμματα όχι μόνο της Ευρώπης αλλά και της Αμερικής. Η αγαπημένη ερμηνεύτρια, που εκπροσωπεί την Κύπρο με το τραγούδι “Fuego” βρίσκεται πρώτη στα παγκόσμια στοιχήματα.
{youtube}-DRsfNObKIQ{/youtube}
H Surie ή Σουζάνα Μαρι, εκπροσωπεί το Ηνωμένο Βασίλειο με το τραγούδι “Strom”
{youtube} K–kIdOpbJM {/youtube}
Ένα τραγούδι που μας γοήτευσε επίσης, είναι το «You Let Me Walk Alone» με τον νεαρό καλλιτέχνη, Michael Schulte που εκπροσωπεί τη Γερμανία.
{youtube}o_xTETHwIQg{/youtube}
Amaia και Alfred εκπροσωπούν την Ισπανία, με το τραγούδι «Tu Canción»
{youtube}nO4mDiJRH6Q{/youtube}
Ένα τραγούδι που ξεχωρίσαμε, γιατί θίγει το φλέγον ζήτημα του προσφυγικού, είναι το τραγούδι της Ιταλίας «Non mi avete fatto niente» με τους τραγουδιστές Ermal Meta και Fabrizio Moro
{youtube}zguJGdoPPnw{/youtube}
Ένα ακόμα τραγούδι που ξεχωρίσαμε για τον ίδιο λόγο, είναι αυτό της «Γαλλίας», που μιλάει για εκείνα τα παιδιά που γεννήθηκαν στην μέση της θάλασσας, καθώς ο πόλεμος τους έχει στερήσει το δικαίωμα να μεγαλώσουν στην πατρίδα τους. Και τώρα παλεύουν με τα κύματα αλλά και με την εχθρότητα των ανθρώπων.
{youtube}dHb-gWC-WTc{/youtube}
Η Elina Nechayeva εκπροσωπεί την Εσθονία με το τραγούδι La Forza
{youtube}76KOUIfDry8{/youtube}
