Ο Θόδωρος Αντωνίου, από τις σημαντικότερες μορφές της σύγχρονης μουσικής, πέθανε , σε ηλικία 83 χρονών. Με το θάνατό του κλείνει ένα σημαντικό κεφάλαιο της σύγχρονης μουσικής την οποία υπηρέτησε με δημιουργικό και ερευνητικό ζήλο, αφήνοντας έντονο το στίγμα του και επηρεάζοντας πλήθος μουσικών. Συνθέτης μαέστρος και διεθνούς βεληνεκούς, με εξίσου σημαντική παιδαγωγική δραστηριότητα, ο Θόδωρο Αντωνίου δίδαξε σε μεγάλα αμερικανικά πανεπιστήμια, συνεργάστηκε με μουσικούς οργανισμούς και σύνολα σε όλο τον κόσμο.
Στο ευρείας κλίμακας έργο του που περιλαμβάνει όπερες και χορωδιακά έργα, έργα μουσικής δωματίου, μουσική για τον κινηματογράφο και το θέατρο, ορχηστρικά έργα, κατόρθωσε να συνδέσει εντελώς πρωτοποριακές τάσεις με αναμνήσεις ήχων παλαιοτέρων εποχών ενώ κινήθηκε ανάμεσα στη τονικότητα και την ατονικότητα με τρόπο εντελώς προσωπικό.
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1935 και σπούδασε πλάι σε κορυφαίους της σύγχρονης μουσικής όπως ο Μπουλέζ, ο Στοκχάουζεν κ.α. Δίδαξε στα πανεπιστήμια της Βοστώνης, του Στάνφορντ, της Γιούτα ενώ δημιούργησε σημαντικά σύνολα σύγχρονης μουσικής όπως το περίφημο σύνολο Alea (I, II, III), το Ελληνικό Συγκρότημα Σύγχρονης Μουσικής και το Εργαστήρι Σύγχρονης Μουσικής. Ακαδημαϊκός και επί χρόνια πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών άφησε έντονο το στίγμα του στη σύγχρονη μουσική και επηρέασε πλήθος μουσικών.
Από το 1974 έως το 1985 υπήρξε συνδιευθυντής όλων των δραστηριοτήτων σύγχρονης μουσικής στο Μουσικό Κέντρο του Τάνγκελγουντ. Από το 1989 κατέχει τη θέση του προέδρου της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών.
Υπήρξε ιδρυτής της Πειραματικής Λυρικής Σκηνής και καλλιτεχνικός διευθυντής της από το 2004 έως το 2011. Έχει γράψει πάνω από 450 έργα, εκ των οποίων τις όπερες «Περίανδρος», «Βάκχες», «Οιδίπους επί Κολωνώ», έργα μουσικής δωματίου, χορωδιακά, καντάτες, τρεις συμφωνίες, κοντσέρτα κ.ά. καθώς και 150 έργα για το θέατρο και τον κινηματογράφο.
Έχει διευθύνει πολλές μεγάλες ορχήστρες και μουσικά σύνολα παγκοσμίως, όπως την Ορχήστρα Δωματίου της Συμφωνικής Ορχήστρας της Βοστώνης, τις Ορχήστρες των Ραδιοφωνιών του Βερολίνου, του Παρισιού και της Βαυαρίας, την Ορχήστρα Tonhalle της Ζυρίχης, την Ορχήστρα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, την Καμεράτα κ.ά. Για τη γόνιμη πορεία του έχει τιμηθεί με πολλές διακρίσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
