Του Χρ. Βλαχογιάννη
Μακεδονικό… πως να γράψεις ελαφρά τη καρδία. Μόνο να σε στοιχειώνει μπορεί, καθώς σε αυτού του είδους τα ζητήματα, διθύραμβοι, εκφράσεις του τύπου «σας τα έλεγα εγώ» και θριαμβολογίες δεν χωρούν.
Από τη μια λες να μην το ακουμπήσεις, από την άλλη η συνείδησή σου σε καλεί να εκφραστείς ακόμα κι αν είσαι λάθος. Αλήθεια, πως να ξεχωρίσεις το σωστό από το λάθος αν πρώτη δεν το αναγνωρίσει η ιστορία!
Έχω διαβάσει αυτές τις ημέρες χιλιάδες λέξεις. Λέξεις που εμπεριέχουν όλες τις αποχρώσεις. Μπας και βρω αυτό που μου ταιριάζει, μπας και η αλήθεια κρύβεται εκεί που νόμιζα ότι παλεύει το σκοτάδι.
Απόλυτο κενό. Πάμε πάλι απ’ την αρχή. Διαβάζω από δηλωμένο υπερ…δεξιό για τα οφέλη της συμφωνίας των Πρεσπών κι από αριστερούς για ξεπούλημα. Τρίβω τα μάτια μου να βρω το λάθος κι αυτό με προσπερνάει με βλέμμα ξένο.
Μπλα, μπλα, μπλα, προδότες, αποστάτες, εκβιασμοί, πολιτικά και οικονομικά αλισβερίσια, λέξεις γνωστές, φθαρμένες, χιλιοειπωμένες. Κάθε τόσο μας θυμίζουν πως οι δήθεν ρόλοι αντιστρέφονται, τα «θύματα» γίνονται «θύτες» και πάμε άλλη μία φορά για να το εμπεδώσουμε!
Το παιχνίδι είναι στημένο κι από πριν ξεπουλημένο. Σε όλα τα επίπεδα. Χωρίς ίχνος ντροπής κάποιοι «χωρίζουν» για τις… κάμερες και κάποιοι αγαπιούνται για την καρέκλα. Ερωτικό φθηνό ριάλιτι η πολιτική ζωή αυτού του τόπου και μάλιστα με ασήμαντους πρωταγωνιστές. Τόσο φθηνούς, ή συγχωρέστε με για το… λάθος τόσο ακριβούς, που μπροστά στα δάνεια της πολυτελούς ζωής τους θα θυσίαζαν μια ολόκληρη πατρίδα.
Λάθος ή σωστό δεν είμαι ακόμα σίγουρος, αν ο ιστορικός του μέλλοντος θα το λύσει…
Υ.Γ: Όταν ιστορικές προσωπικότητες του ΚΚΕ όπως ο Γρηγόρης Σιάντος και Χαρίλαος Φλωράκης αντιστάθηκαν – αντιτάχθηκαν στους σχεδιασμούς του Τίτο για τη Μακεδονία του Αιγαίου και τη Μεγάλη Ανεξάρτητη Μακεδονία είναι πραγματικά τρολάρισμα της ιστορίας ν’ αφήνει στον Αλέξη Τσίπρα την υπερψήφιση της συμφωνίας των Πρεσπών.
