Η ζεστή και ευγενική φυσιογνωμία της Μαίρης Βιδάλη, αλλάζει και μεταμορφώνεται όταν πατάει πάνω στο σανίδι. Οι ρόλοι της διαφορετικοί αλλά με μεγάλη σημασία για την ίδια. Έτσι την έχουμε δει στα 30 χρόνια που διακονεί την Τέχνη του Θεάτρου.
Έργα που έχει επιλέξει η ίδια στην ελληνική και παγκόσμια λογοτεχνία. Ρόλοι διαφορετικοί αλλά και εμβληματικοί.
Από το Φεβρουάριο και συγκεκριμένα στο Διάχρονο Θέατρο, η Μαίρη Βιδάλη, ερμηνεύει έναν από τους πιο δυνατούς ρόλους του παγκόσμιου ρεπερτορίου, αυτό της Μπλανς στο έργο του Τ. Ουίλιαμς «Λεοφορείον ο Πόθος». Με αφορμή το ανέβασμα αυτό, εμείς συναντήσαμε την Μαίρη Βιδάλη. Μιλήσαμε σαφώς για το ρόλος της και το έργο, για την πορεία της στο θέατρο αλλά και για τον πολιτισμό γενικότερα.
συνέντευξη στη Λαμπριάνα Κυριακού
«Λεωφορείο ο Πόθος» λοιπόν, Κυρία Βιδάλη. Ένα έργο που κατατάσσεται, δικαίως, στη Μεγάλη Δραματουργία. Γιατί επιλέξατε αυτό το κλασσικό έργο του Τ. Ουίλιαμς να ανεβάσετε φέτος στο Διάχρονο;
Το Διάχρονο Θέατρο ξεκίνησε εδώ και 10 χρόνια με στίγμα του το κλασικού ρεπερτορίου. Ήταν φυσικό, κάποια στιγμή να προστεθεί ο Ουίλιαμς. Δεν κρύβω βέβαια και το δέλεαρ του ρόλου της Μπλανς.
Από τη θέση του θιασάρχη δεν αναπαύεστε ούτε στα σίγουρα, ούτε στα εύκολα…
Χόρτασα και τα σίγουρα σε παραγωγές άλλων, στα μεγαλύτερα θέατρα της Αθήνας και τα εύκολα – και δεν εννοώ ερμηνευτικά – αφού πάντα μου έδιναν πρωταγωνιστικούς ρόλους. Μετά από 30 χρόνια είχα την πολυτέλεια να φτιάξω ένα δικό μου χώρο επιλογών.
Υποδύεστε την Μπλανς. “Σύμβολο” επαγγελματικής και κοινωνικής αποτυχίας. Μια γυναίκα θύτης και Θύμα ταυτόχρονα. Μιλήστε μου για το ρόλο σας.
Η Μπλανς είναι ο άνθρωπος με την υπερβολική ευαισθησία αλλά και τα αδύνατα νεύρα που συνθλίβεται από την άγρια και ωμή πραγματικότητα, έτσι παρόλο που τα προβλήματά της είναι ειδικά, έχει την δύναμη να γίνει η εικόνα του ανθρώπινου πόνου κάθε τόπου και κάθε εποχής. Ο κοινωνικός υποβιβασμός είναι δευτερεύων μπροστά στην ολοκληρωτική διάλυση του κόσμου της.
Τι σας γοητεύει και τι σας απωθεί στην Μπλανς;
Με γοητεύει η ευαισθησία της και με απωθούν τα αδύνατα νεύρα της.
Σίγουρα αυτός ο ρόλος, έχει ιδιαιτερότητες και δυσκολίες και σίγουρα τον έχουνε σφραγίσει πολύ μεγάλες προσωπικότητες του ξένου και του ελληνικού ρεπερτορίου. Η δική σας υπογραφή ποια είναι;
Οι ρόλοι βάζουν την υπογραφή τους επάνω μου. Είμαι από τις θεατρίνες, που δεν φέρνουν την ηρωίδα στα μέτρα τους αλλά πάνε στα δικά της. Έτυχε σε παράσταση να μη με αναγνωρίσουν οι συγγενείς μου.
Τελικά το Αμερικανικό όνειρο, δεν ταυτίζεται με την απόλυτη Ευτυχία που πιστεύουμε ότι υπόσχεται να δώσει;
Κανένα όνειρο δεν πραγματοποιείται σε απόλυτο βαθμό.
Ξανασυναντιέστε μετά από καιρό με τον Τ. Ουίλιαμς. Με ποια ματιά τον βλέπετε τώρα;
Μετά από 20 χρόνια ακριβώς κι ευτυχώς με την σωστή σειρά. Στο “Ξαφνικά Πέρυσι το Καλοκαίρι” η Κάθριν “δεν ήξερε”, στο “Λεωφορείο” η Μπλανς “ξέρει”.
Ρεαλισμός ή φαντασία;
Δόσεις σωστές και όσο γίνεται προσεχτικές.
Ποιοι είναι οι ρόλοι που κατέκτησαν το δικό σας μυαλό και σας οδήγησαν στην ωριμότητα που έχετε σήμερα;
Οι τραγικοί (Ιφιγένεια, Αντιγόνη, Ανδρομάχη, Ηλέκτρα), η Έντα Γκάμπλερ, η Νίνα, η Μπλανς, η Στέλλα Βιολάντη, η …
Είστε χορτασμένη από τη δουλειά σας; Υλοποιήσατε όσα ονειρευτήκατε;
Από το 1999 υλοποιήθηκαν όσα ονειρεύτηκα. Χορτασμένη όμως δεν θέλω να γίνω ποτέ, γιατί τότε δεν έχεις μέλλον κι όσο έχω την υγεία μου θέλω να ελπίζω και να εργάζομαι για το αύριο.
Ποια είναι τα ερεθίσματα σήμερα για να γνωρίσει ουσιαστικά ο νέος τον ελληνικό πολιτισμό μας;
Τα ερεθίσματα δίνονται για να μη τον γνωρίσει. Έχουν φτάσει να προσπαθούν να πείσουν τους νέους ότι είναι κιτς ακόμα και τα εθνικά σύμβολα.
Πιστεύετε ότι στην εποχή μας έχουμε αγκιστρωθεί στα εφήμερα;
Όχι οι σκεπτόμενοι και οι δημιουργοί.
Το γεγονός ότι όλοι θέλουν να γίνουν, ηθοποιοί, τραγουδιστές και δημοσιογράφοι, πώς το ερμηνεύετε;
Στην άγνοια της τεράστιας δυσκολίας και στην επιφανειακή λάμψη που προβάλλουν τα ΜΜΕ.
Σας ενοχλεί που ανεβαίνουν την σκηνή του θεάτρου, άνθρωποι που δεν έχουν σπουδάσει υποκριτική;
Το θέατρο ενοχλεί. Αποπροσανατολίζει τους θεατές και ισοπεδώνει την τέχνη της υποκριτικής.
Να κλείσουμε με ένα απόσπασμα από το ρόλο που ερμηνεύετε στο «Λεωφορείο ο Πόθος»;
“Από τότε, τίποτα δεν με φώτισε πιο δυνατά από τούτο εδώ το κεράκι”.
Σας ευχαριστώ πολύ
Εγω σας ευχαριστώ, Καλή Σαρακοστή
