γράφει η Λαμπριάνα Κυριακού
για τις ανάγκες του https://www.pearpr.com/
Ονειρευόμουν καιρό ένα δίμηνο ξεκούρασης, που να είχα μόνη έγνοια πόσα μπουμπούκια θα άνοιγαν από την αγαπημένη μου γαρυφαλλιά. Είναι αμέτρητες οι θεατρικές δουλειές που ανεβαίνουν κάθε χρόνο, plus οι μουσικές, συνεντεύξεις, Press Conferences… δεν μου αρκούσαν οι ώρες της μέρας, έκλεβα και από το βράδυ μερικές, ίσα για να προλάβω τα ουσιώδη.
Το ημερολόγιο του Μαρτίου, είχε από το Φεβρουάριο γεμίσει με υποχρεώσεις κι ας ήμασταν λίγο πριν το τέλος της χειμερινής σεζόν. Ήταν θέμα ημερών η εξάπλωση του Κορωναίου στη χώρα μας, αλλά πάλι κανείς δεν πίστευε ότι η επιδημία αυτή θα άλλαζε στα πάντα τροχιά.
Η πορεία του ιού, μέρα με την μέρα ήταν ανοδική και επικίνδυνη. Σε μια εβδομάδα, παρέλυσε η Ευρώπη μαζί κι εμείς και οι δουλειές μας. #μένουμε σπίτι λοιπόν. Ότι καλύτερο για ανθρώπους σαν και μένα που λατρεύουν να μένουν σπίτι. Είμαι πολύ ψύχραιμη στα δύσκολα. Έμαθα να μη φοβάμαι τα αναπόφευκτα και να τα αντιμετωπίζω. Αυτό που με ανησυχεί περισσότερο με την επιδημία του Covid19, είναι η υγεία των δικών μου ανθρώπων περισσότερο και λιγότερο η δική μου.
Οι μέρες της Καραντίνας άρχισαν και για μένα. Επέτρεψα στον εαυτό μου να αφεθεί, να τεμπελιασει και να μην επηρεαστεί από κάθε είδους δόλιες πληροφορίες που είχαν ως στόχο να προκαλέσουν ισχυρά συναισθήματα και αποπροσανατολισμό. Άκουγα μόνο και όταν έπρεπε, τους ειδικούς. Αδιαφόρησα πρώτη φορά για το επαγγελματικό μου μέλλον. Άλλωστε η δημοσιογραφία, είναι από τους κλάδους που έχουν πληγεί από την κρίση των τελευταίων 10 ετών, ανεπανόρθωτα. Ήμασταν μαθημένοι να δουλεύουμε ώρες πολλές από το σπίτι. Απλά λυπάμαι μόνο για τα χρόνια που φτιάχτηκαν με κόπο και φεύγουν χωρίς καμία επιβράβευση. Τέλος πάντων, άνοιξα κι εγω όλες τις πόρτες της καρδιάς μου και άφησα την αισιοδοξία να μπει μέσα. Ίσως έτσι να έβρισκα ξανά, την εσωτερική μου ηρεμία. Ίσως έτσι, να περνούσαν οι μέρες χωρίς άγχος και προβληματισμούς.
Η Άνοιξη είχε ήδη αγκαλιάσει την πλάση και οι πρόποδες του Υμηττού δέχθηκαν τους πρώτους εργάτες του. Περπατούσα στο δάσος και γέμιζαν χρώματα τα μάτια μου και συναισθήματα αναγέννησης η καρδιά μου. Όταν σου χαρίζουν μιαν Άνοιξη, πώς μπορείς να την αγνοήσεις; Έτσι περνούσα τα απογεύματα μου. Με μια φωτογραφική στο χέρι, να περιμένω μια το φεγγάρι να φανεί από το βουνό και μια τις παπαρούνες ν΄ ανοίξουν τα πέταλά τους, για να ηχήσουν οι πρώτες καμπάνες της Λαμπρής και να ακουστεί ας είναι και από τα μπαλκόνια το χαρμόσυνο μήνυμα της Ανάστασης.
Οι μέρες εγκλεισμού μου περνούν πολύ δημιουργικά. Ξανασυνάντησα μετά από καιρό τον Καζαντζάκη και τον Ρίτσο. Έχουν κάτι στην ποίηση τους, που με γαληνεύει και με οδηγεί σε ταξίδια που δύσκολα συναντάς σε άλλους. Έβαλα ξανά στο cd player τα αγαπημένα μου δισκάκια να παίξουν. Έχω δει αμέτρητες ταινίες και σειρές. Έχω μαγειρέψει απίστευτα φαγητά, έχω ζυμώσει ψωμιά, έχω δει ποιοι μένουν δίπλα μου. Είχα ξεχάσει ότι αυτή η ζωή που μας χαρίστηκε έστω και τυχαία, έχει τόσες ομορφιές που δυστυχώς περνούν από μπροστά μας απαρατήρητες.
Ομολογώ ότι, δεν ένιωσα ούτε μια στιγμή να μου λείπει κάτι. Με τους δικούς μου ανθρώπους μπορεί να επικοινωνούσα μέσα από μια οθόνη, ωστόσο και με αυτό τον τρόπο καταφέρνουμε να μηδενίσουμε την απόσταση. Το ίδιο και με τους φίλους μου και τους στενούς μου συνεργάτες.
Έχουν περάσει κιόλας δύο μήνες. Ποιος θα το πίστευε ότι φεύγουν οι μέρες τόσο γρήγορα. Η πορεία του ιού είναι καθοδική αλλά όχι μηδενική. Μπαίνουμε σ΄ ένα μεταβατικό στάδιο, με την ελάφρυνση κάποιων μέτρων να είναι γεγονός. Θέλω να πιστεύω ότι μετά το άνοιγμα των σχολείων και αν δεν έχουμε αύξηση των κρουσμάτων, θα ανακοινώσουν μέτρα που αφορούν τους πολιτιστικούς κλάδους. Τα προβλήματα του μουσικού, θεατρικού και κινηματογραφικού πολιτισμού είναι μεγάλα και έπρεπε από χθες να ήταν λυμένα.
Μπορεί ο δρόμος προς την ίαση να είναι μακρύς, ωστόσο για ένα πράγματα είμαι σίγουρη, ότι η μπόρα μπορεί να είναι δυνατή, αλλά ο ήλιος είναι δυνατότερος.
ΥΓ:
Ευχαριστώ την Άντζυ Νομικού και την Pear Boutique PR Firm για την φιλοξενία. Δεν είναι τυχαίο που μετράτε 20 χρόνια εμπειρίας. Είμαι σίγουρη ότι, αυτή η μπόρα είναι απλά ένα pause και στη συνέχεια θα έχουμε πολλά περισσότερα να πούμε.
Το aVecnews.gr ΄πάντα δίπλα σας.
