Λόγια λόγια και πάλι λόγια. Μας τα είπε και ο Σαμαράς κι ο Κώστας της Ραφήνας και των Ανωγείων και άλλοι διάφοροι και χρωμάτισαν τις μέρες των υποκλοπών και της Δικαιοσύνης που της τα πάνε στο πιάτο και εκείνη αρμενιζει.. Η ανασφάλεια του πολίτη, χορεύει με μια ποιοτική κρίση ακριβοαναρχιας ζωτικής και όσοι ζήσουν.
.Η ακρίβεια ζωτική,η καθημερινότητα αβάσταχτη για τους πολλούς… Πνευματική πενία δυστοπία χωρίς εμφανή διαμαρτυρία…Απ’ ολους.. .Εφιαλτικό το επικοινωνιακό παραμύθι που ξετυλίγεται με δράκους και πολυπράγμωνες απαραίτητες περσόνες σε κάθε στροφή… Προς τα πίσω γενική πορεία, σε ένα σκοτάδι λόγων,έργων και ελπίδων… Ποιός θα πει που πάμε;;
Γιορτές μιας εποχής χτυπημενων λόγων…με λαμπιόνια κινδύνου να αναβοσβυνουν προειδοποιητικά και εμείς να νομίζουμε πως φωτίζουν και διακοσμούν την ζωή μας. Κανονικότητα τόσο φτιαχτή..
Γιορτές συγκρουσιακές Ελληνικών αλλοπροσαλων χαρακτήρων… Στα ζώδια και στα φεγγάρια οι μοίρες παίζουν πάλι στα ζάρια, την γριά και ανήμπορη Ελλάδα… Ποιο μέλλον χωρίς κλάματα να βλέπουμε στην γυάλα; Ποια τύχη ;; Ποια διαδικασία επίλυσης προβλημάτων αφήσαμε σε ποια χέρια;; Ποιες ευθύνες ζητάμε από τόσους ανεύθυνους;;
