Σύμφωνα με τη λαογραφία πήρε το όνομα του από την Παναγία, η οποία άφησε
το μανδύα της πάνω σε ένα θάμνο που μέχρι το επόμενο πρωϊ είχε ανθίσει και τα λουλούδια του είχαν γίνει μπλε.
Από τότε ονομάστηκε “rose of Mary” ο θρύλος θέλει το φυτό να έχει αρχικά λευκά λουλούδια. Όμως κατά τη φυγή της στην Αίγυπτο, η Μαρία άπλωσε κάποια στιγμή τον μπλε επενδύτη της σε ένα θάμνο δεντρολίβανου. Όταν τον μάζεψε τα λουλούδια του είχαν πάρε ένα γλυκό μπλε χρώμα.
Από τότε, τα λουλούδια του έχουν μπλε χρώμα προς τιμή της Παρθένου.
Η παράδοση λέει ότι το δεντρολίβανο γίνεται τόσο ψηλό όσο ήταν ο Ιησούς και ότι όταν γίνεται 33 ετών, την ηλικία του Ιησού όταν σταυρώθηκε, είτε σταματά να μεγαλώνει είτε μαραίνεται.
– οι αρχαίοι Έλληνες το χρησιμοποιούσαν σε δημόσιες και θρησκευτικές
τελετές και το έκαιγαν ως θυμίαμα. Οι Ρωμαίοι το πρόσφεραν στις
προστάτιδες θεότητες του οίκου τους και έκαιγαν το βοτάνι
για να εξαγνίσουν με τον καπνό του τα κοπάδια τους.
στην αρχαία Ελλάδα οι σοφοί το έπλεκαν στα μαλλιά τους και έτριβαν το
αιθέριο έλαιο του στο μέτωπο τους γιατί πίστευαν ότι δυνάμωνε τη μνήμη.
– οι Άραβες γιατροί το εκτιμούσαν πολύ, καθώς θεωρούσαν ότι
αποκαθιστούσε τη ζωτικότητα, τη μνήμη και την ομιλία.
– σε πολλούς τόπους πίστευαν ότι το δεντρολίβανο ευδοκιμεί μόνο κοντά
σε ενάρετους και το θεωρούσαν ως σύμβολο της γέννησης του Χριστού.
– το θεωρούσαν ως ένα από τα δύο βότανα που πήραν μαζί τους οι
πρωτόπλαστοι όταν εκδιώχθηκαν από τον Παράδεισο. Γιαυτό και ο Θεός έδωσε
στο βοτάνι αυτό ιδιαίτερες θεραπευτικές δυνάμεις,
ώστε να ανακουφίζει την ανθρωπότητα.
– η ονομασία του φυτού, “Ροσμαρίνος”, προέρχεται από τη λατινική λέξη
ros-marinus “δροσιά της θάλασσας” επειδή ευδοκιμεί σε παράκτιες περιοχές.
– έβαζαν κλαδάκι δεντρολίβανου στις σελίδες των βιβλίων ώστε να
ποτιστεί το χαρτί με το άρωμα τους.
– πρόσθεταν κλαδάκια δεντρολίβανου στο κρασί και στους χυμούς για να
τους προσδώσουν ασυνήθιστη γεύση. Έβαζαν κλαδάκι του κάτω από το
μαξιλάρι τους για να απαλλαγούν από τους εφιάλτες.
– με μασάζ στο κεφάλι με αιθέριο έλαιο δεντρολίβανου αντιμετώπιζαν τη
φαλάκρα.
– το χρησιμοποιούσαν για τη θεραπεία του βήχα και του κρυολογήματος. Το
έκαιγαν στο δωμάτιο του αρρώστου, γιατί έχει αντισηπτικές ιδιότητες και
αποτελούσε συστατικό διαφόρων φαρμάκων κατά της
πανούκλας. Σε περιόδους επιδημίας το είχαν σε σακουλάκι κρεμασμένο
στο λαιμό τους και συχνά πυκνά το μύριζαν.
– το δεντρολίβανο αρωμάτιζε πάντα τα φαγητά και τα γλυκά από τα
πανάρχαια χρόνια. Ταιριάζει απόλυτα με το κρέας, τα ψάρια και τα
λαχανικά. Πρόσθεταν τα λουλούδια του σε σαλάτες, τα διατηρούσαν
σε κρασί και ξίδι ή τα γλασάριζαν με σιρόπι.
– οι Ουαλοί πίστευαν πως η χρήση κουτάλας κατά το μαγείρεμα από ξύλο
δεντρολίβανου έκανε το φαγητό πιο θρεπτικό και σύμφωνα πάντα με την
παράδοση τους, αν έπιναν από τέτοιο κουτάλι, δεν κινδύνευαν
από δηλητηρίαση.
Συνταγή για κουλουράκια δεντρολίβανου
Υλικά
225 γρ αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
50 γρ βούτυρο
25 γρ ζάχαρη άχνη
1 κ γλ ψιλοκομμένα φύλλα δεντρολίβανου
1 αυγό ελαφρά χτυπημένο
2 κ σ γάλα
Τρόπος παρασκευής
1. Χτυπάτε το βούτυρο με το αλεύρι, ρίχνετε τη ζάχαρη με το
δεντρολίβανο, έπειτα το χτυπημένο αυγό και τέλος το γάλα. Αναμείξτε
μέχρι να δημιουργήσετε μια μαλακή ζύμη και πλάστε την σε ρολό.
2. Κόψτε τη σε ροδέλες και βάλτε τες σε ταψί στρωμένο με
αντικολλητικό χαρτί. Αλείψτε την επιφάνεια με γάλα.
3. Ψήστε σε προθερμασμένο αερόθερμο φούρνο στους 160ο για 15′-20′.
Αλείψτε τα μπισκοτάκια με φρέσκο βούτυρο και καταναλώστε τα ζεστά.
Καλή επιτυχία
