Πάμε με φόρα και … στύλ!
Της Δέσποινας Μακρινού
Πήγαμε με φόρα, αλλά όχι με στυλ! Λάθος μεγάλο!
“Mea culpa” ή “Μέγκα κουλπα” για να θυμηθούμε το σκόπιμο σαρκαστικό λάθος του Μιλτιάδη Έβερτ.
Καλά τα συνθήματα, αγαθές οι διαθέσεις, δελεαστικές οι προτάσεις αλλά…
Το στυλ!
Γιατί ζωή χωρίς στυλ είναι γλυκό χωρίς ζάχαρη. Είναι το “life χωρίς style“!
Μάθαμε, ανασυγκροτηθήκαμε, πολλαπλασιαστήκαμε και αποφασίσαμε ότι όλα καλά, αλλά χωρίς στυλ δεν προχωράει, δεν αρέσει!
Έτσι “μίαν ωραίαν πρωίαν” ξυπνήσαμε μέσα απο τον βαθύ ύπνο της μελαγχολίας και του καταθλιπτικού σόκ, με στύλ, φινέτσα!
Το νέο μαθεύτηκε γρήγορα!
“Έν μία νυκτί” αποκτήσαμε ενδιαφέρον, γίναμε πρώτο θέμα σε όλα τα τοξικά εώς πρό τινος κανάλια, σε όλα τα ραδιόφωνα, σε όλες τις ηλεκτρονικές σελίδες και σάιτ, σε όλα τα κοινωνικά δίκτυα.
Αυτό ήταν! Μας έλλειπε το στύλ!
Τώρα βαδίζουμε μαζί! Όχι ότι αναγκαστικά αυτό είναι κακό. Κάθε άλλο!
Απο μόνο του, ωστόσο, αυτό αρκεί; Ασφαλώς και δεν αρκεί.
Γιατί η Αριστερά δεν είναι μόνο το επιφαινόμενο, το εύληπτο, το φαίνεσθαι. Είναι κάτι πιο ουσιαστικό, πιο βαθύ, πιο μεγάλο.
Το στυλ – απαραίτητο και καθόλου περιττό – είναι αλήθεια μας έλλειπε, περιχαρακωμένοι γύρω απο τις αναστολές και τις ταπεινές παρακαταθήκες των βασικών αρχών.
Η εποχή της συστολής και των ενοχών έχει πλέον ξεπεραστεί απο την ίδια την εξέλιξη της καθημερινότητας.
Οφείλουμε να παρακολουθούμε τα προστάγματα της νέας εποχής, χωρίς ωστόσο να απομακρυνόμαστε απο το όνειρο για μιά κοινωνία δίκαιη, ισότιμη, διεκδικητική.
Με στυλ, ναι με στυλ, να διεκδικήσουμε ένα καλύτερο και ίσως πιο όμορφο αύριο. Χωρίς μεμψιμοιρία, χωρίς απορριπτική διάθεση !
Με στύυ ίσως η ζωή να είναι πιο ωραία! Αναμένουμε!
Γεγονός πάντως είναι ότι “η πλήξη δεν ταιριάζει στην Αριστερά”!
