Τα χρυσάνθεμα του Φθινοπώρου, είναι μόνο λουλούδι ή μόνο φάρμακο; Μάλλον και τα δύο!
Η επιστημονική του ονομασία είναι: Chrysanthenum or Matricaria parthenium.
Είναι περισσότερο γνωστό σαν Παρθενούλι ή Παρθένιον και φυτρώνει παντού.
Μερικές ιδιότητες του είναι ίδιες με του χαμομηλιού, άλλες όχι. Οι αρχαίοι γιατροί μεταξύ των οποίων ο ο Διοσκουρίδης και ο Γαληνός το χορηγούσαν σε προβλήματα δύσκολης γέννας και άλλων γυναικολογικών προβλημάτων.
Τον 17ο αιώνα ο Άγγλος γιατρός Τζον Πάρκινσον ισχυρίστηκε ότι το παρθενούλι “είναι πολύ αποτελεσματικό για όλους τους πόνους του κεφαλιού” και 100 χρόνια αργότερα, ο Τζον Χίλ έγραψε: “Στον χειρότερο
πονοκέφαλο αυτό το βότανο υπερέχει οποιωνδήποτε άλλων γνωστών”.
Ο Άγγλος βοτανοθεραπευτής του 17ου αιώνα Νίκολας Κάλπεπερ το χορηγούσε σε αφέψημα για κρυολογήματα και θωρακική συμφόρηση.
Είναι περισσότερο γνωστό σαν Παρθενούλι ή Παρθένιον και φυτρώνει παντού.
Μερικές ιδιότητες του είναι ίδιες με του χαμομηλιού, άλλες όχι. Οι αρχαίοι γιατροί μεταξύ των οποίων ο ο Διοσκουρίδης και ο Γαληνός το χορηγούσαν σε προβλήματα δύσκολης γέννας και άλλων γυναικολογικών προβλημάτων.
Τον 17ο αιώνα ο Άγγλος γιατρός Τζον Πάρκινσον ισχυρίστηκε ότι το παρθενούλι “είναι πολύ αποτελεσματικό για όλους τους πόνους του κεφαλιού” και 100 χρόνια αργότερα, ο Τζον Χίλ έγραψε: “Στον χειρότερο
πονοκέφαλο αυτό το βότανο υπερέχει οποιωνδήποτε άλλων γνωστών”.
Ο Άγγλος βοτανοθεραπευτής του 17ου αιώνα Νίκολας Κάλπεπερ το χορηγούσε σε αφέψημα για κρυολογήματα και θωρακική συμφόρηση.
Η ρίζα του χρυσάνθεμου έχει την πολύ σημαντική ιδιότητα να αυξάνει την έκκριση σάλιου. Γι αυτό η Βρετανική Φαρμακοποιϊα την κάνει παστίλιες που ανακουφίζουν από τον πονόδοντο.
Αιθέριο λάδι από χρυσάνθεμα
Το αιθέριο λάδι του χρησιμοποιείται για τοπικές επαλείψεις σε ρευματισμούς.
Η κομμένη σε φέτες ρίζα προκαλούσε υπεραιμία όταν έκαναν εντριβή στις αρθρώσεις.
Όταν ήθελαν να ανακουφιστούν από χρόνιους ρευματισμούς ή νευραλγίες στο κεφάλι έπρεπε να μασάνε κάθε μέρα για μερικούς μήνες, ρίζα χρυσάνθεμου.
Όταν ήθελαν να σταματήσει η χρόνια καταρροή ή να “καθαρίσει” το μυαλό τους και να έχουν διαύγεια ετοίμαζαν ένα έγχυμα, μουλιάζοντας 3 κ γλ χρυσάνθεμα σε 2 φλ τσ δροσερό νερό, για 1 ώρα.
Το γλύκαιναν με λίγο μέλι και το έπιναν με αργές μικρές γουλιές.
Υπάρχει επίσης και η ποικιλία “Τανάκητον” ή Παρθενούλι, ή Τανατσέτο.
Ο μύθος λέει ότι ο Δίας ερωτεύτηκε τον Γανυμήδη, έναν νεαρό θνητό εκπληκτικής ομορφιάς και τον απήγαγε στον Όλυμπο. Εκεί του έδωσε να πιεί ένα ποτό από τανάκητο που του χάρισε την αθανασία και ο Γανυμήδης έγινε ο οινοχόος των θεών.
Η ονομασία τανάκητο του βοτάνου ίσως προέρχεται από τη λέξη “αθανασία”.
Είναι το λουλούδι των γενεθλίων για όσους γεννήθηκαν την 23η Φεβρουαρίου και σύμφωνα με τους αστρολόγους, σχετίζεται με την Αφροδίτη.
Στην γλώσσα των λουλουδιών σημαίνει “κηρύσσω πόλεμο εναντίον σου”.
Στην Ελληνική λαϊκή ιατρική αφέψημα από τα φύλλα του βοτάνου έχουν χρησιμοποιηθεί κατά της υστερίας, ως τονωτικό και ως επουλωτικό των πληγών.
Στην Μεσαιωνική Ευρώπη, τοποθετούσαν μαραμένα φύλλα τανάκητου στον αφαλό του νεογέννητου και έδιναν έγχυμα τανάκητου σε όσες γυναίκες εγκύους
κινδύνευαν να αποβάλουν.
Στην αρχαιότητα άλειφαν το σώμα των νεκρών με έλαιο τανάκητου για να εμποδίσουν την αποσύνθεση και έβαζαν μπουκέτα χρυσάνθεμων ή τανάκητου στο σάβανο για να εμποδίσουν τις μύγες να γεννήσουν αυγά στη σωρό.
Συμβούλευαν τους νέους να βάζουν φύλλα τανάκητου στα παπούτσια τους ως φυλακτό κατά της κακοτυχίας!
Το τανάκητο είναι η καλλίτερη συντροφιά που θα μπορούσε να ελπίζει ο σύζυγος για τη σύζυγο του…κατά το Αγγλικό ταμπεραμέντο!
Όταν ο σύζυγος επέστρεφε στην κατοικία του με “ξινισμένη” έκφραση, η καλή του σύζυγος ετοίμαζε μια λιχουδιά!!!!!
Υπάρχει επίσης και η ποικιλία “Τανάκητον” ή Παρθενούλι, ή Τανατσέτο.
Ο μύθος λέει ότι ο Δίας ερωτεύτηκε τον Γανυμήδη, έναν νεαρό θνητό εκπληκτικής ομορφιάς και τον απήγαγε στον Όλυμπο. Εκεί του έδωσε να πιεί ένα ποτό από τανάκητο που του χάρισε την αθανασία και ο Γανυμήδης έγινε ο οινοχόος των θεών.
Η ονομασία τανάκητο του βοτάνου ίσως προέρχεται από τη λέξη “αθανασία”.
Είναι το λουλούδι των γενεθλίων για όσους γεννήθηκαν την 23η Φεβρουαρίου και σύμφωνα με τους αστρολόγους, σχετίζεται με την Αφροδίτη.
Στην γλώσσα των λουλουδιών σημαίνει “κηρύσσω πόλεμο εναντίον σου”.
Στην Ελληνική λαϊκή ιατρική αφέψημα από τα φύλλα του βοτάνου έχουν χρησιμοποιηθεί κατά της υστερίας, ως τονωτικό και ως επουλωτικό των πληγών.
Στην Μεσαιωνική Ευρώπη, τοποθετούσαν μαραμένα φύλλα τανάκητου στον αφαλό του νεογέννητου και έδιναν έγχυμα τανάκητου σε όσες γυναίκες εγκύους
κινδύνευαν να αποβάλουν.
Στην αρχαιότητα άλειφαν το σώμα των νεκρών με έλαιο τανάκητου για να εμποδίσουν την αποσύνθεση και έβαζαν μπουκέτα χρυσάνθεμων ή τανάκητου στο σάβανο για να εμποδίσουν τις μύγες να γεννήσουν αυγά στη σωρό.
Συμβούλευαν τους νέους να βάζουν φύλλα τανάκητου στα παπούτσια τους ως φυλακτό κατά της κακοτυχίας!
Το τανάκητο είναι η καλλίτερη συντροφιά που θα μπορούσε να ελπίζει ο σύζυγος για τη σύζυγο του…κατά το Αγγλικό ταμπεραμέντο!
Όταν ο σύζυγος επέστρεφε στην κατοικία του με “ξινισμένη” έκφραση, η καλή του σύζυγος ετοίμαζε μια λιχουδιά!!!!!
ΓΛΥΚΟΞΙΝΟ ΤΑΝΑΚΗΤΟ
Τηγάνιζαν φύλλα τανάκητου, καλαμπόκι, βιολέτες και αυγά.
Προσέφεραν την ομελέτα μαζί με ένα πορτοκάλι και λίγη ζάχαρη, για να γλυκάνουν την πικρή του διάθεση και την ξινίλα του!!
Φυσικά και δεν θα την φτιάξετε όπως και δεν θα χρησιμοποιήσετε αυτές τις απαρχαιωμένες συμβουλές ιατρικής και βοτανοθεραπείας!
Προσέφεραν την ομελέτα μαζί με ένα πορτοκάλι και λίγη ζάχαρη, για να γλυκάνουν την πικρή του διάθεση και την ξινίλα του!!
Φυσικά και δεν θα την φτιάξετε όπως και δεν θα χρησιμοποιήσετε αυτές τις απαρχαιωμένες συμβουλές ιατρικής και βοτανοθεραπείας!
